สวัสดีปีใหม่ 2565 ปีที่เราควรจะภูมิใจในตัวเอง
ขออนุญาตสวัสดีปีใหม่อีกครั้งนึงนะครับ
วันนี้ผมอยู่ที่ลอนดอนครับกลับมาบินเต็มรูปแบบอีกครั้ง
สำหรับตัวผมเองหลังจากที่ปีก่อน อยู่ในสถานะ(กัปตัน)หมีจำศีลมาเป็นเวลาเกือบปี 😄
วันนี้กลับมายืนที่เดิมครับพร้อมความรู้สึกเดิมๆ
1.
เตรียมตัวเตรียมพร้อมและเตรียมใจ
เมื่อจะกลับมาทำการบินมีขั้นตอนมากมายนะครับที่นักบินคนหนึ่งซึ่ง away from aircraft หรือห่างหายจากการบินจะต้องปฏิบัติเพื่อเตรียมความพร้อม ทั้งหมดคือกฎระเบียบซึ่งถูกควบคุมอย่างเคร่งครัด เช่นทำการศึกษาตำรา
เข้าหลักสูตรฝึกอบรม การฝึกบินในเครื่องฝึกบินจำลอง
การตรวจสอบบนเครื่องบินจริง ทั้งหมดเพื่อความมั่นใจและความปลอดภัยที่จะมอบให้กับผู้โดยสารของเรา ไว้มีเวลาผมจะมาเล่ารายละเอียดให้ฟังครับ
ส่วนการเตรียมใจ ตรงนี้ต้องยอมรับครับว่าสถานการณ์ปัจจุบันทุกคนต้องดูแลตัวเอง ทุกครั้งออกปฏิบัติหน้าที่ก็มีความเสี่ยงในเรื่องของสุขภาพ การหยุดอยู่กับบ้านแน่นอนครับมันสบายเพราะอย่างไรก็คือบ้านของเรา กินนอนเป็นเวลา เมื่อต้องกลับมาบิน การเตรียมใจรับกับสิ่งที่เราจะต้องเจอเป็นสิ่งที่ผมต้องทำล่วงหน้าให้ทั้งร่างกายจิตใจพร้อมที่สุดสำหรับการกลับมาบิน
2.
เพื่อนร่วมงานและผู้โดยสารของเราความรู้สึกเดิมที่อุ่นใจ
ห่างหายจากการทำงานร่วมกันมาเป็นเวลานานพอสมควรครับ ได้เจอกันทำงานร่วมกันอีกครั้งมันจึงเป็นความรู้สึกที่ดี
รวมทั้งมีโอกาสได้เดินในสนามบินเจอผู้โดยสารของเรา เจอบรรดาน้องนักเรียนไทยที่กำลังจะเดินทางไปเรียนที่อังกฤษ ก็รู้สึกอบอุ่นและอยากจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
3.
ความภูมิใจเล็กๆที่กลับมาเหมือนเดิม
ผมจะมีความรู้สึกพิเศษทุกครั้งในการบินอยู่ 2 ช่วงเวลาคือหลังจากเครื่องจอดสนิทและเห็นผู้โดยสารของเราเดินลงจากเครื่องด้วยรอยยิ้ม หน้าที่การทำงาน การเรียนหรือการท่องเที่ยวรอพวกเขาอยู่ตรงหน้า ผมได้ทำหน้าที่สมบูรณ์แล้วในการนำพวกเขามาถึงยังปลายทาง
และอีกโมเมนต์หรือช่วงเวลานึงที่ผมรู้สึกดีเป็นพิเศษคือการได้มองเจ้านกยักษ์ Boeing 777 ซึ่งในวัยเด็กเมื่อเครื่องบินลำหนึ่งบินผ่าน ผมจะแหงนหน้ามองด้วยความทึ่งอยากเป็นผู้บังคับเครื่องบินลำนั้นด้วยตัวเองคงจะเป็นความรู้สึกดีมากๆ
วันนี้วันที่ได้เป็นกัปตัน เมื่อเดินออกจากเครื่องบิน
ผมจะหันกลับไปมองเครื่องบินที่จอดสนิทนิ่งอยู่ แล้วคิดกับตัวเองภูมิใจที่ได้บังคับนำเจ้าเครื่องบินขนาดใหญ่ มาลงจอดด้วยสองมือของเราเอง มันเติมเต็มความรู้สึกในวัยเด็กของผมเป็นความสุขเล็กๆทุกครั้งที่ทำการบิน
จะมีความพิเศษเพิ่มเติมสำหรับสนามบินในยุโรปหลายแห่งที่ให้นักบินและลูกเรือลงไปขึ้นรถบัสซึ่งจอดเทียบอยู่ข้างเครื่อง เช่นที่สนามบินลอนดอนฮีทโธรว์แห่งนี้ มันทำให้ผมมีโอกาสมีช่วงเวลาที่ได้เดินสำรวจเจ้าโบอิ้ง 777 ที่ผมพึ่งนำมาลงจอดเมื่อสักครู่ พร้อมกับรู้สึกถึงความภูมิใจในงานที่เพิ่งทำเสร็จลงไปกับภาพบรรยากาศของเครื่องบินลำใหญ่ที่จอดอยู่ตรงหน้า มันอาจเหมือนเป็นความรู้สึกเด็กๆนะครับที่ชอบมองเครื่องบิน ซึ่งยังติดตัวผมอยู่จนถึงทุกวันนี้
ปี 2565 ที่มาถึงนี้ ผมอยากชวนให้ทุกคนได้ภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำ
-ภูมิใจ กับความเข้มแข็งความเก่งของตัวเองที่ผ่านปี 2564 ปีที่ยากสุดๆมาได้
-ภูมิใจ กับชิ้นงานของตัวเองที่ได้ทำ ไม่ว่าท่านจะทำงานอะไรงานที่ออกจากมือท่าน มันย่อมสร้างคุณค่าให้กับใครบางคนเสมอไม่มากก็น้อย เชื่อผมเถอะครับว่างานทุกงานมีคุณค่าเสมอ ผมอยากให้ท่านมองงานที่ท่านทำในทุกๆวันไม่ว่าความสำเร็จจะเล็กหรือใหญ่ มองมันด้วยความภาคภูมิใจ
เหมือนความรู้สึกของผม Mission Complete
ขอให้ปี 2565 เป็นปีที่ดีเป็นปีแห่งความภาคภูมิใจของทุกคนนะครับ สวัสดีปีใหม่อีกครั้งครับ
กัปตันหมี
FB : Takeoff Your Life by กัปตันหมี
Cr : ขอบคุณภาพสวยๆจากน้องโคไพรอต"ปอ" ที่ถ่ายให้เมื่อเช้านี้นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
