เราอ่านแล้วรู้สึกว่าคำถามไม่ได้หมายถึงรูปร่างหน้าตาอย่างเดียว แต่น่าจะสื่อถึงการใช้ชีวิตของเรามากกว่า
เป็นคนหนึ่งค่ะที่แยกแยะเวลาจริงจังกับเวลาเล่นอย่างสุดขั้ว เวลาทำงาน คุยงาน (เรายังเรียนอยู่) กับเพื่อนๆ เราเต็มที่ค่ะ พลาดไม่ได้เล่นไม่ได้เลย แต่พองานเสร็จเท่านั้นแหละ เหมือนถอดวิญญาณผู้ใหญ่ทิ้ง (ผู้ใหญ่ในวัย22งงไหมคะ😅) แล้วเอาวิญญาณเด็กป.2มาใส่ทันที เอ๋อเด๋อ ทำอะไรเด็ก เล่นเป็นเด็ก พูดคุยกับเพื่อนด้วยเสียงเล็กๆ ทำตัวเหมือนตัวเองตะเล็ก งุ้งงิ้งๆกับเพื่อนสองคน
ความพิเศษของการเปลี่ยนบุคคลิกให้เป็นเด็กคือมันทำให้เราสบายใจค่ะ! มันผ่อนคลาย มันเบา ไม่ต้องคิดอะไรวุ่นวาย เราชอบมากๆเวลาได้เล่นเป็นเด็กกับเพื่อน และทำอะไรที่ผู้ใหญ่เขาจะไม่ทำกัน
จริงๆเราพูดกับเพื่อนและคนรอบข้างบ่อยมากๆว่าไม่อยากโตเลย โตแล้วไม่สนุกเลย เลยมองว่าการรักษาความเป็นเด็กไว้คือการรักษาความสนุกค่ะ!
หรือแค่ไม่จริงจัง เคร่งครัด เกินไปก็พอมั้งคะ😅
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
