"ครกมอง" เครื่องมือสำคัญที่ใช้ในการกระเทาะเปลือกข้าวของคนในอดีต
ว่าไปแล้ววิถีชีวิตของคนสมัยก่อนนั้นเป็นการใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติและมีการประดิษฐ์สิ่งต่างไปเพื่ออำนวยความสะดวกให้กับตนเอง
แต่ด้วยความที่ไม่ได้เรียนรู้เทคโนโลยีที่ทันสมัยและความเจริญไม่ค่อยเข้ามามากนักทำให้เครื่องมือเครื่องใช้ในสมัยนั้นมีความเทอะทะ ใหญ่ และใช้งานยาก ซึ่งต้องมีการออกแรงหรือใช้แรงมากในการที่จะทำแต่ละที
ทำให้ผู้หญิงสมัยก่อนต้องชักชวนเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำงานในแต่ละทีเพื่อให้เกิดความรวดเร็วและเพื่อไม่ให้เสียเวลามาก
ซึ่งภาพที่เห็นข้างต้นจะเป็น "ภาพครกมอง" ซึ่งมีการทำมาจากไม้ โดยจะนำเอาท่อนไม้มาเจาะตรงกลางให้เป็นหลุมพอประมาณ แล้วนำท่อนไม้ยาวมาตัดเป็นหัวเพื่อเอาไว้ตอก
แล้วใช้เท้าเหยียบตรงปลายก้นไม้ ไม้จะกระดกขึ้นเมื่อปล่อยเท้าลงมาจะตกลงกระเทาะกับข้าวเปลือกจะทำให้เปลือกข้าวหลุดออก
ซึ่ง "ครกมอง" จะพบเห็นมากในแถบชนบทในสมัยก่อนซึ่ง มักจะมีติดกันแทบทุกบ้าน
ภาพนี้จะสังเกตเห็นว่าจะมีเกวียนที่มีรูปร่างลักษณะที่สวยงาม ซึ่งจะสร้างขึ้นเพื่อบรรทุกใส่ของ จะนำมาใช้ก็ต่อเมื่อจำเป็นต้องเดินทางไปที่ไหนไกลๆ หรือมีของมาก เพราะ ไม่สามารถแบกหรือหามไปเองได้
ภาพที่เห็นเป็นบ้านของคนในชนบทสมัยก่อน ซึ่งจะเป็นทรงเรียบง่าย ไม่หรูหราหรือเป็นทรงไทยเหมือนในแถบภาคกลาง ซึ่งส่วนมากจะพบเห็นได้ในชนบทห่างไกลที่ผู้คนเข้าถึงได้ยาก เพราะ เมื่อไม่ได้พบเจอกับสิ่งแวดล้อมภายนอกที่เปลี่ยนไป ึงทำให้ผู้คนต่างยึดภูมิปัญญาในสมัยรุ่นปู่ย่าตายายที่นิยมสืบต่อกันมา
การสร้างบ้านนั้นเป็นเรียบง่ายและนิยมสร้างในแบบเดียวกันเป็นส่วนมาก โดยใช้วัสดุจากธรรมชาติที่หาได้ในท้องถิ่น ซึ่งหลังคาจะมุงด้วยหญ้าคาที่นำมาสานกัน และฝาผนังบ้านที่สร้างจากไม้ไผ่ซึ่งมีการนำมาตัดเป็นแผ่นๆแล้วนำมาสานต่อกัน
จะเห็นได้ว่าวิธีชีวิตที่คนรุ่นใหม่ไม่เคยได้เห็นและได้สัมผัสถึงเสน่ห์ของความเป็นวิถีชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติ ที่มีความเรียบง่าย ไม่หรูหรา อยู่ด้วยความสบายใจ ไม่ต้องแข่งขันกันสร้างบ้านที่ใหญ่โต และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
