เรื่องของการปล่อยวาง ครั้งไปเดิน ทักษิณาวัตร รอบโบสถ์ตอนเที่ยงวัน สามรอบ เดินบูชาคุณ และขอขมา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในมือที่พนมก็มีดอกบัวอยู่ เดินไปกับพระที่นับถือ ตอนแรกท่านก็บอกให้ภาวนาให้อยู่กับคำว่าพุทโธ เท่านั้น ทำตามรอยที่ว่า เธออย่ามีอย่างอื่นเป็นที่พึ่งเลย ก็ต้องจูงจิตมาอยู่กับคำสองคำที่ลมหายใจเข้าออก ก็เหมือนกับเราปล่อยวางเรื่องราวต่างๆไปชั่วขณะหนึ่ง เหมือนกับว่า สิ่งทั้งหลายที่เรารู้มารู้จักมา เราก็ต้องปล่อยวางทั้งหมด พระอรหันต์ ท่านไม่ได้สำเร็จ เพราะฟังธรรม แต่ท่านสำเร็จ เพราะการนำกายนี้มาเดินอยู่ในรอยกิริยาของพระ ยืนเดินนั่งนอน ให้จิตเป็นสมาธิ จิตมีพระเป็นที่พึ่งของจิต จิตจะเป็นพระ ก็ต้องปลดปล่อยเรื่องราวต่างๆที่สะสมอยในกาย ที่เกาะติดกับธาตุทั้งสี่ ทำให้ธาตุเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ต้องเอาออกไปให้หมด