เริ่มจากพื้นฐานธรรมดา ก็มองเห็นการทำงานของความคิด จิตใจก่อนนะคะ ว่า จิตใจของเรานี้มันปรุงแต่งอะไรขึ้นมาตลอด เช่น เสียงในหัว เวลาเห็นภาพ ได้ยิน ได้สัมผัสอะไร ได้รับรู้อะไร ก็จะมีข้อมูลชุดหนึ่งออกมา ข้อมูลนี้มาจากประสบการณ์ในอดีตที่ฝังอยู่ แต่ละคนจึงต่างกัน ยิ่งมีข้อมูลพวกนี้ปล่อยออกมามาก ๆ ความไม่สงบก็เกิดขึ้น บางทีซ้ำร้ายไปตัดสินคนอื่น ไปเข้าใจคนอื่นผิด ๆ เพราะคิดไปเอง ก็ยิ่งทุกข์ซ้ำซ้อน
การจะปล่อยวางระดับแรกสุดคือ จับตัวเองให้ทัน เมื่อเกิดความคิดปรุงแต่ง แล้วมองเห็นว่า อ๋อ มันก็เป็นสิ่งที่เราคิดเอง มันไม่ใช่เรื่องจริง แล้วก็จบการคิดต่อลง แค่นี้ละค่ะ ทีนี้ก็ฝึกไปเรื่อย ๆ จับไปให้ได้ทุกสถานการณ์ เมื่อจับได้มาก ๆ ก็จะหยุดการคิดฟุ้งซ่านลง
บางคนนี่คิดไกลขนาดไปเพ้อเจ้อสร้างวิมานความสุขอะไรจากการเสพชีวิตคนอื่นก็มีค่ะ เพราะชีวิตตัวเองไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น อันนี้ก็จะเกาะติดคอยเป็นแฟนคลับ คอยรู้ร้อน รู้หนาว ห่วงใยคนอื่น แต่ก็ไม่ได้เห็นว่า ทั้งหมดนั้นเป็นนิยายที่สร้างขึ้นมาเอง บางคนก็สร้างตัวเองเป็นนางเอก พระเอก ยิ่งร้ายไปใหญ่
นี่คือ โลกของการสร้าง Story ที่ต้องฝึกเอาออก มองทุกอย่างเป็นไปตามที่มันเป็น ไม่ต้องเอามาแบกทั้งสุข และทุกข์ ใช้ชีวิตอยู่กับการช่วยเหลือ ทำประโยชน์ ทำสิ่งที่ดี มากกว่าคิดค่ะ และต่อไปถ้าเรียนรู้ การทำสมาธิ วิปัสสนา ก็ค่อยไปอีกระดับ เมื่อจิตว่างมากขึ้น จะเกิดปัญญามากขึ้น ก็จะทำให้ปัญหาลดน้อยลง ปล่อยวางได้ง่ายขึ้นค่ะ หรือมีอะไรเกิดขึ้นก็จะทุกข์น้อย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
