Sarakan Town: หมู่บ้านสารขัณฑ์
ตอนที่ 8 ผู้สมัครเลือกตั้งนายกรัฐมนตวย
ภายในห้องนั่งเล่นในบ้านของยูวดี ไอริณกำลังนอนเล่นอยู่บนเก้าอี้ ยูวดีกำลังนั่งนับไม้ที่ตัวเองมีอยู่ ‘13, 14, 15...’
“นี่คือไม้ที่เหลืออยู่ทั้งหมดเหรอ? จะก่อไฟได้อีกเท่าไหร่กันเชียวแบบนี้” ไอริณถาม
“อย่างน้อยก็มากกว่าที่นายมีแล้วกันน่า ไหนนายล่ะมีเท่าไหร่กันเชียว เอาออกมาดูหน่อย” ยูวดีบอกไอริณ ก่อนที่ไอริณจะยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ หยิบถุงเล็ก ๆ และเทก้อนหินออกมาจากถุง
“ไอริณ นี่เธอจะบ้าเหรอ เก็บก้อนหินมาทำไมเนี่ย” ยูวดีร้อง
“ก็คราวที่แล้วพวกเรายังลองใช้ก้อนหินจุดไฟไม่สำเร็จกันเลยนะ” ไอริณตอบ
“มันจะไปจุดติดได้ยังไง นี่มันก้อนหินนะ!” ยูวดีพูด
“เธอแน่ใจหรือว่า มันจุดไฟไม่ได้” ไอริณตอบเสียงแข็ง
ภาพ Flashback ไปสมัยก่อน ที่สวนหลังบ้านของยูวดี เวลาเที่ยงวันแดดกำลังร้อนจ้า ยูวดีในชุดอาบแดดกำลังนอน พลางมองไอริณที่กำลังพยายามจุดกองหินให้ติดไฟ ด้วยการใช้แว่นขยาย รับแสงอาทิตย์ส่องลงมาก่อเป็นจุดเล็ก ๆ ไปที่กองก้อนหิน
ภาพเปลี่ยนมาเป็นเวลาบ่ายสองโมง กองหินก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะจุดไฟให้ติดขึ้นมาได้ ยูวดีนอนอาบแดดจนหลับ ส่วนไอริณก็ยังคงถือแว่นขยายต่อไป
ภาพตัดมาเป็นเวลาหกโมงเย็น ฟ้ามืดพระอาทิตย์ตกไปเรียบร้อยแล้ว ยูวดีลุกขึ้นมาปลุกไอริณที่หลับคากองหิน ไฟก็ไม่ติด อย่าว่าแต่จุดไฟติดเลย แม้แต่ควันยังไม่มี!
ภาพตัดกลับมาที่ปัจจุบัน ภายในห้องนั่งเล่นบ้านของยูวดี ไอริณกำลังแก้เก้อ หยิบหินมาจับลูบคลำ ๆ ดู ‘ชั้นว่ามันจุดได้นะ แค่เรายังทำไม่ถูก หรืออดทนไม่นานพอเท่านั้นเอง’ ไอริณตอบ ยูวดีกำลังง้างจะด่าต่อ ก็เผอิญว่าได้ยินเสียงของขวัญใจที่ตะโกนโหวกเหวก ๆ อยู่หน้าบ้าน
“ข่าวด่วน ๆ ๆ ด่วนมาก ๆ ถึงมากที่สุด ๆ” ขวัญใจตะโกนลั่น ยูวดีเปิดหน้าต่างออกมาถามว่าข่าวอะไร ขวัญใจพอเห็นมีคนติดตาม ถามไถ่ข่าวสาร ก็หยุดยืนนิ่ง คว้าไมค์โครโฟนตัวเก่งขึ้นมา พร้อมทั้งทำเสียงเพลงคั่นเข้าการรายงานข่าว ตื้อ ตือ ตื้อ ตือ ตื่อ!
___“ข่าวด่วน เมื่อโทน นายกรัฐมนตวยคนแรกของหมู่บ้านสารขัณฑ์ประกาศจะลาออก พร้อมก้าวลงจากตำแหน่ง เว้นวรรคทางการเมือง แขวนนวมและล้างมือในอ่างทองคำ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ครบวาระดีเลย” ขวัญใจรายงาน
“โดยมีข่าวจากคนใกล้ชิดว่า โทนพร้อมผลักดันปูริดล ลงชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตวยคนต่อไป” ขวัญใจรายงานต่อ เล่นเอาไอริณกับยูวดีตกใจเมื่อได้ยินชื่อปูริดล
___“ปูริดลเนี่ยนะ!” ไอริณไม่เชื่อหูตัวเอง
“ปูริดล...นี่ต้องเป็นหุ่นเชิดให้โทนแน่ ๆ หวงเก้าอี้ตำแหน่งขนาดนั้น ไม่มีทางหรอกที่โทนจะยอมสละตำแหน่งนายกรัฐมนตวย!” ยูวดีพูดพึมพำกับไอริณ ทิ้งขวัญใจที่รายงานเสร็จแล้วให้ยืนคนเดียว ขวัญใจเห็นว่า ไม่มีคนฟังต่อแล้ว ก็เลยแก้เก้อ ร้องเพลงคั่นการรายงาน ตื้อ ตือ ตื้อ ตือ ตื่อ! แล้วเดินจากไป ยูวดีหันมาคุยกับไอริณ สีหน้าเคร่งเครียด
“โอ๊ย! ชั้นเบื่อจนทนไม่ไหวแล้วนะ ที่ต้องทนเห็นพี่น้อง การกอบโกยผลประโยชน์ เกาะกุมอำนาจของคนกลุ่มเดียว รัฐบวยควรที่จะเป็นที่พึงของประชาชน” ยูวดีบอก
ไอริณผงกหัวเห็นด้วย ทันใดนั้นเอง ก็เหมือนคิดอะไรออกขึ้นมา
“อ๊ะ! ชั้นคิดออกแล้ว! ชั้นรู้แล้วล่ะว่าต้องทำยังไง” ไอริณบอก
“ทำยังไงเหรอ?” ยูวดีถาม
“ต้องมีคนลงสมัครเพื่อขัดขวางแผนการชั่วร้ายนี้ และชั้นเชื่อว่าต้องเป็นเธอ! คนที่เหมาะสมที่จะลงแข่งขันเลือกตั้งนายกรัฐมนตวย” ไอริณบอก
“ใช่แล้ว ต้องมีคนขัดขวางแผนการนี้ ว่าแต่ใครดีล่ะ” ยูวดีเห็นด้วย พลางถามไอริณ
“นั่นซินะ ใครดีล่ะ” ไอริณพูดพลางเหล่สายตามาที่ยูวดี
ณ บริเวณหน้าห้องประชุม ของตึกกิจกรรมกลางหมู่บ้าน “ฟู่ว ฟ่าว เฟี้ยว แว้ว แว้นซ์ ฉิ้ง! ยินดีต้อนรับสู่ Sa-Ra-Kan News นะคะ” ขวัญใจเปลี่ยนเสียงเพลงคั่นเข้าการรายงานข่าว ทั้งพยายามทำเสียง Sound Effect ที่น่าตื่นเต้น แถมดึงแผ่นป้าย Sa-Ra-Kan News แผ่นป้าย Computer Graphic แบบ Analog ที่นางทำขึ้นเอง เอาไว้เปิดตัวเวลาเข้าข่าวด่วน
“ข่าวด่วนคะ ข่าวด่วน! ขณะนี้สงครามการเลือกตั้งนายกรัฐมนตวยคนใหม่ของหมู่บ้านสารขัณฑ์ถึงกับลุกเป็นไฟ! เมื่อยูวดีประกาศลงแข่งขันเลือกตั้งชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตวยที่กำลังว่างลง!” ขวัญใจทำเสียงตื่นเต้น บิ๊วท์คนดูสุด ๆ
“และเอ-เปอร์-สิต-ด้า-โพล (A-Per-Sit-Da Poll) เผยรายงานคะแนนนิยมผู้สมัครแบบไม่เป็นทางการ ปูริดลนำอยู่ที่ 18% ยูวดีอยู่ที่ 12% ส่วนที่เหลือ 50% เอิ่ม...ไม่รู้ว่าอะไรคือ การเลือกตั้งคะ การ Debate ของทั้งคู่จะมีขึ้นในค่ำคืนนี้ เวลา 6 โมงเย็นนะคะ
ชวัญใจรายงานข่าว ก่อนที่จะทำเสียง Jingle อีกครั้ง ‘ฟู่ว ฟ่าว เฟี้ยว แว้ว แว้นซ์ ฉิ้ง! Sa-Ra-Kan News สนับสนุนโดย ร้านสะดวกซื้อ 24-365 เพื่อนที่รู้ใจ ใกล้ ๆ คุณนะคะ”
ณ บริเวณป่าลึกลับที่เป็นเขตห้ามเข้า ใต้ต้นไม้ใหญ่ มีแผ่นป้ายหาเสียงของพรรคเพื่อขัณฑ์ที่มีรูปหน้าปูริดลอยู่ ปูริดลกำลังยืนมองรูปตัวเอง พร้อมเลียนแบบท่ากอดอกที่ตัวเองทำบนป้าย โทนและคริสตัล เรียกปูริดลกลับสู่การประชุมกันท่าทางจริงจัง
“เอาล่ะ ปูริดล เดี๋ยวเธอจะต้องขึ้นปราศัยแทนชั้นต่อหน้าประชาชน ไหนจำวาทะกรรมที่ต้องพูดได้แล้วหรือยัง” โทนถาม ปูริดลยืนยิ้มถือโพย ก่อนจะท่องออกมาว่า
“บ้านเมืองเรานี้ มีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองสงบสุขเรียบร้อย จึงไม่ใช่แค่การกำจัดคนไม่ดี หากอยู่ที่การส่งเสริมคนดี ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง และควบคุมคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจ ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้”
“เยี่ยมมาก!” คริสตัลตบมือชมปูริดล
“โอ้ววววว...ไม่น่าเชื่อเลย แค่เปลี่ยนคำว่า ‘คนรวย’ เป็น ‘คนดี’ เท่านี้มันก็ฟังดูสวยหรูสุด ๆ ไปเลย” ปูริดลดีใจ ตบมือ ๆ
“เรื่องวาทะขอให้บอก!” คริสตัลยิ้มอย่างภูมิใจ
“แล้วก็ก็ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครนะ” โทนบอก
“เอ๋? เรื่องอะไรล่ะ” ปูริดลถาม
“อ้าว เวร! ก็เรื่องที่ถ้ามีใครถามว่า ใครเป็นคนจัดฉากบงการอยู่เบื้องหลังหรือเปล่า ห้ามบอกเด็ดขาดว่าเป็นชั้น” โทนบอก
“อืม… งั้นบอกว่าเป็นคริสตัลได้ไหม” ปูริดลถามอีกที
“ไม่ได้!” คริสตัลบอก
“ห้ามบอกใครเด็ดขาดทั้งนั้น!” โทนย้ำอีกที
“โห่ย ยากอ่ะ เอิ่ม...ให้ลืมได้ไหมอ่ะ ง่ายกว่าอีก” ปูริดลกังวล คริสตัลกับโทนได้ยินแล้วก็มองหน้ากันอย่างรู้ใจ
“โอเค! ลืมเอาก็ได้” คริสตัลและโทนพูดพร้อมกัน ว่าแล้วปูริดลก็ยืนเหม่อมองท้องฟ้าเหมือนคนไม่มีความคิดอยู่ครู่นึง ก่อนจะสะดุ้ง
“เรียบร้อยล่ะ ลืมไปแล้ว” ปูริดลพูดพลางยิ้มให้กับ โทนและคริสตัล ก่อนที่ทั้งหมดจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ณ บริเวณหลังบ้านของยูวดี มีแผ่นป้ายหาเสียง เขียนว่า ยูวดี เบอร์ 4 พรรคประชาสารขัณฑ์ ใต้ป้ายนั้นยูวดีกำลังขมักเขม้นกับการซ้อมสุนทรพจน์ที่เตรียมไว้ใช้พูดในการ Debate
“สรุปนะคะว่า นโยบายของดิชั้นคือ เน้นความโปร่งใสในการทำงาน ลดความเหลื่อมล้ำ ป้องกันการผูกขาด เพิ่มความสามารถในการแข่ง...” ยูวดีซ้อมพูดปราศัย แต่ยังไม่ทันจบดี ไอริณก็โผล่ออกมา
“แย่แล้วล่ะ! ตอนนี้ร้าน 24-365 ถือครองไม้มากกว่า 99% ของไม้ทั้งหมู่บ้าน” ไอริณพูด
“เป็นไปไม่ได้!” ยูวดีพูด
“และถนนเส้นหลักในหมู่บ้านก็ถูกถือครองกรรมสิทธิ์ โดยบริษัท พีซี เป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย ใครจะใช้ต้องจ่ายค่าผ่านทาง” ไอริณเชิดใส่
“นั่นมันยิ่งแย่ใหญ่เลย!” ยูวดีเห็นด้วย
“ใช่ มันแย่จริง ๆ แต่ไม่มีใครสนใจเรื่องแย่ ๆ พวกนี้หรอกนะ ตรายใดที่มันยังไม่เกิดเรื่องขึ้นกับตัวเองน่ะ!” ไอริณพูดพลางส่ายหัว ก่อนจะบอกต่อว่า
“แต่ในเรื่องแย่ ๆ ก็ยังมีเรื่องดีอยู่ เมื่อพรรคสารขัณฑ์เจริญเราได้รับไม้สนับสนุนมาด้วยล่ะ!” ไอริณทำเสียงสดใส ก่อนจะควักเอาถุงใส่ไม้ออกมาจากกระเป๋า
“มีคนบริจาคไม้ เพื่อสนับสนุนพวกเรา!” ไอริณบอกพลางร้องกรี๊ด ๆ กอดกับยูวดีอย่างดีใจ
“ดีใจจัง ว่าแต่ว่า ใครเป็นผู้สนับสนุนเหรอ?” ยูวดีถาม
“ทางผู้บริจาคบอกว่าไม่ขอเปิดเผย ขอเก็บไว้เป็นความลับ” ไอริณบอก ก่อนจะพูดต่อว่า
“แต่มีกระดาษเขียนมาว่า เพื่อระลึกถึง ประทีป ชาณัฐและชนนันท์ และเพื่ออนาคตของชาวสารขัณฑ์” ไอริณพูด ได้ยินแบบนี้ เล่นเอายูวดีถึงกับน้ำตาคลอเบ้า ดีใจที่มีคนเห็นพ้องต้องกัน
“นี่แหละ ที่ทำให้ชั้นกล้าที่จะแสดงออก กล้าที่จะประกาศจุดยืน หมู่บ้านสารขัณฑ์ต้องไม่มีใครตายเปล่า ๆ อีกต่อไป” ยูวดีบอกเสียงตื้นตัน ไอริณหยิบทิชชู่ให้นางซับน้ำตา
“ว่าแต่ว่าใครกันนะที่บริจาคไม้สนับสนุนพวกเรา ชั้นอยากรู้จริง ๆ” ยูวดีพูดอย่างมีความสุข
เรื่องสั้น หมู่บ้านสารขัณฑ์เป็นเรื่องสมมุติขึ้นมาเท่านั้น หากไปผ้อง ตรง หรือกระทบกับผู้อ่านคนใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
