10 พ.ค. 2022 เวลา 05:53 • ไลฟ์สไตล์
สำหรับคนอายุ 20 อย่างผม การได้อ่านเล่มนี้ เหมือนมีคนที่คอยดันเราเลยครับ คือมันค่อยข้างสับสน และไม่รู้ว่าจะเป็นจริงอย่างที่คิดไว้มากน้อยแค่ไหน ด้วยคำพูดของคนอื่น การกดดันจากความคาดหวัง ทำให้รู้สึกท้อแท้ ทำให้ความฝันยิ่งเลือนราง
เล่มนี้เหมือนคนที่คอยบอกว่า ทำอย่างที่ต้องการเถอะ
ตัวเรานี่แหละ ทำได้ กำหนดได้ ชีวิตเป็นของเรา เราเลือกด้วยตัวเอง ถึงแม้มันจะไม่เป็นอย่างที่หวัง อย่างน้อยก็ได้ทำแล้ว ขอแต่ลงมือทำ!! สิ่งสำคัญมากกว่าถึงจุดที่คาดหวัง คือการเรียนรู้ระหว่างทาง (แอบเหมือนคนทำคลิปสร้างแรงบันดาลใจแบบฟุ้ง ๆ นิด ๆ 555 )
ผมชอบตอนสุดท้ายที่สมบัติกลับมาอยู่ที่จุดเริ่ม
เหมือนสอนว่า ถ้าเรามัวแต่คว้าสิ่งที่ไกลตัวมาก ๆ
เราจะมองข้ามสิ่งที่มีอยู่ ทำให้ย้อนกลับมาดูว่า สิ่งที่ตัวเองตามหาอยู่บางทีอาจอยู่แค่ตรงหน้า
อย่างความสุขแบบนี้ บางทีผมก็อยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น แต่จริง ๆ แค่ตอนนี้ ความสุขก็เป็นของผมอยู่แล้ว
ถ้าอยากมีเหมือนคนอื่น เหมือนผมผลักความสุขหนีไป
คงแล้วแต่วัย อายุคนเราแหละครับ ถ้าผมโตกว่านี้มาก
เล่มนี้อาจจะเป็นนิยายเล่มหนึ่งที่อ่านแล้วสนุกดี เพลิน ๆ
แต่ตอนนี้มันทำให้ผมยิ้ม แล้วเชื่อมั่นในสิ่งที่ต้องการ
และลงมือทำ เดินทาง พบเจอ ลาจาก กลับสู่จุดเริ่มต้น
ดีต่อใจแบบไม่โลกสวย ต้องยอมล้ม ยอมเสียบางอย่าง อาจเป็นสิ่งที่รักที่สุด เพื่อแลกกับบางอย่างที่สำคัญมากกว่า
อีกอย่างคือ ผมยังไม่เก่งพอที่จะตีความความหมายที่ซ่อนไว้อยู่ได้ทั้งหมด ซึ่งมองว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง
เมื่อเวลาผ่านไป ความคิดความอ่านเปลี่ยน พอกลับมาอ่านอีกครั้ง เหมือนได้มีอาวุธที่แงะความหมายที่ซ่อนอยู่ได้มากขึ้น รู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะครับ ฮ่าาา
โฆษณา