ผมเร่ิมเขียนหนังสือในปี 2528 แต่กว่าจะรวมเล่มครั้งแรกก็ผ่านไป 9 ปี (2537) ถือว่าค่อนข้างช้า แต่ผมไม่รีบร้อนเพราะไม่เคยคิดจะเป็นนักเขียน เขียนเพื่อความบันเทิงส่วนตัว เสร็จแล้วเก็บไว้ในลิ้นชัก
แต่เมื่อวันหนึ่งเผลอส่งงานไปเสนอนิตยสารและได้รับการตีพิมพ์ ก็ตามมาด้วยงานจำนวนหนึ่งซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในสนามต่างๆ มากพอจะรวมเล่ม ก็รวมเล่ม (ตามอัตตาของนักเขียนกระมัง!) แต่กระนั้นผมก็ตั้งใจจะเขียนหนังสือหลายเล่มให้เสร็จก่อนตีพิมพ์เล่มแรก เพื่อที่จะมีหนังสือไหลออกมาต่อเนื่องไม่หยุด
ดังนั้นผมเปิดตัวหนังสือครั้งแรกทีเดียวสองเล่ม (สมุดปกดำกับใบไม้สีแดง และอาเพศกำสรวล)
หลังจากหาเหาใส่หัวโดยผันตัวเป็นนักเขียนอาชีพ ความเครียดก็ตามมา ถ้าเขียนไม่ทัน ก็อดตาย ถ้าเขียนไม่ดีก็ตายเหมือนกัน เพื่อลดความเครียดจากแรงกดดัน แทบทุกเล่มจึงเขียนเสร็จก่อนตีพิมพ์ราวหนึ่งปี เพื่อให้มีเวลาพอขยับตัวหายใจได้บ้าง
เมื่อวานนี้ลองนับดู ก็พบว่าตีพิมพ์หนังสือไปแล้ว 121 เล่มในช่วง 36 ปี
ถ้าไม่รวมฉบับแปล Limited Edition และงานเขียนกับคนอื่น ก็ประมาณ 80 กว่าเล่ม
ถ้าตายไปในวันนี้ ก็ยังมีต้นฉบับพอให้ตีพิมพ์ได้อีกประมาณ 10 เล่ม
ปริมาณขนาดนี้ถือว่ามากเกินความฝันแล้ว วันแรกที่จับปากกา ก็ไม่เคยคิดว่าจะมาไกลขนาดนี้
ความจริงถ้าจะเกษียณจริงๆ ก็ทำได้แล้ว หรือจะลดปริมาณงานลงเพื่อจะได้ไปเที่ยวเล่นมากขึ้นก็ได้ แต่ก็ยังทำงานด้วยอัตราเร็วเท่าเดิม เพราะยังสนุกกับงานอยู่ เป็น workaholic ขนานแท้ ซึ่งไม่แนะนำนักอยากเขียนรุ่นน้อง เพราะนี่เป็นชีวิตแบบ 'no life' หมกมุ่นอยู่กับงานเขียนทั้งวันทั้งคืน เป็น obsession ไปแล้ว
สงสัยคงมีโอกาสหัวใจวายตายคาโต๊ะทำงานแน่ (ชอบนะถ้าตายแบบนี้!)
เอาละ ตราบที่ก้านไม้ขีดยังพอมีเนื้อให้ไฟเลีย ก็ยังคงมีแสงสว่างอยู่ แต่คงจะหรี่ลงไปเรื่อยๆ ตามสัจธรรมของชีวิต
แต่เมื่อไม้ขีดก้านนี้ร่วง บรรณพิภพก็ยังต้องสว่างด้วยไม้ขีดไฟก้านอื่นๆ ต่อไป
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
