เรื่องทำนองนี้ ตอนเป็นหนุ่มเป็นสาวร่างกายแข็งแรง กระชุ่มกระชวย ทำอะไรก็ไม่รู้ เหน็ดเหนื่อย เหมือนมีพละกำลังมากมายก่ายกอง …พอเลยวัยหนุ่มสาว หรือว่า เจ็บป่วยขึ้นมา คงต้องหาอะไรมาถ่อสังขาร เดินก็ไม่ค่อยไหว..จากที่เคยใช้ของสิ่งนี้น เดินไปดูตรงนั้นตรง ชื่นชมในสิ่งที่ตนยึดถือนำมา ..สร้างคฤหาสน์ใหญ่โตเสียโต แต่ก็อยู่คนเดียว ยึดถือสิ่งที่ตนเอง จนตระหนี่ถี่เหนียว แบ่งปันใครไม่ได้
นั้นก็เกิดเพราะ กรรม ..แม้บางคนมีทรัพย์สินเงินทองมาก สะสมมาทั้งชีวิต ยามแก่เฒ่า เรี่ยวแรงถดถอย เดินไปแค่ไม่กี่ก้าว ก็เหนื่อยแล้ว ได้แต่นั่งนอน กินนอน ได้แต่ดูสมบัติ ตัวเอง ดูสมบัติ บางคน แม้ยุคสมันนี้ โอนเงิน..ถอนเงิน ผ่านมือ ก็ไม่มีปัญญาจะกดมือถือเสียอีก
เรื่องราวทำนองนี่ มันก็แปลกดี มีที่ทรัพย์สมบัติมากมาย ก็กินได้แต่ไข่ขึ้นซีก จะกินอะไร ก็เอาของดีเก็บไว้ ของที่ใกล้เสียเอามากินก่อน มันก็ก็เลยวนเวียนกินแต่ของใกล้เสีย ..นั้นก็เกี่ยวเนื่องด้วยกรรม ที่ยึดถือ..จนเกิดเป็นความตระหนี่ถี่เหนี่ยว แสดงออกมาให้ดู
เรื่องราวทำนองนี้ คนสมัยก่อน เค้าจึงบอกว่า เวลาทำบุญสร้างกุศล ก็ชวนเพื่อนฝูง ร่วมกันทำ เป็นเพื่อนกันไป คล้องกรรมกันในสิ่งที่ดี จะได้เจอะเจออุปถัมภ์กันดีๆ ทำคนเดียว ก็ไปอยู่คนเดียว บางคนก็ไปอยวิมานใหญ่โต ก็นั่งชันเข่าข้างหนึ่ง มีเชี่ยนหมาก วางตรงหน้า เคี่ยวหมากแก้เหงา อยู่ตัวคนเดียว เดียวดายคนเดียว..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
