คือตอนที่เอาลูกน้องออกจากงานเพราะคิดว่าเป็นคนขโมยโทรศัพท์มือถือของเพื่อนร่วมงาน ตอนนั้นโทรศัพท์มือถือกำลังเริ่มฮิตมากๆราคาก็ไม่สูงมากนักประมาณสามสี่พัน
เรื่องมีอยู่ว่า..ในที่ทำงานมีพนักงานของแผนกที่ผมรับผิดชอบอยู่ประมาณ กะละ 50. คนทั้งหมดมี 3 กะ การทำงานต่อกะกันจะมีเวลาเหลื่อกันอยู่ประมาณ 15.นาทีช่วงเวลานั้นคนเริ่มจะพลุกพล่านและมีพนักงานในแผนกชาจน์แบตมือไว้แล้วเกิดหาย ก็เลยเรียกสอบถามพนักงานที่อยู่ในข่ายน่าสงสัยแต่เขาก็ปฏิเสธว่าไม่ได้เอาไป พออีกวันหนึ่งผมเลยให้ลูกน้องอีกคนโทรเข้ามือถือเครื่องที่หายปรากฏว่ามีคนรับสายปลายสายบอกว่า
อันนี้เป็นเครื่องขอ"เอ"ซึ่งพนักงานคนที่เราสงสัยก็ชื่อ"เอ"เราก็เลยให้ออกเพราะถือว่าการลักทรัพย์เป็นเรื่องที่ผิดระเบียบ..แต่พอมารู้ภายหลังว่ามีพนักงานอีกคนหนึ่งที่อยู่คนละกะก็ชื่อ"เอ"เหมือนกันและคนที่ให้ออกนั้นยังไม่มีเมียแต่อีกคนมีเมียแล้วคือผู้หญิที่รับสายนั่นเอง..
จึงรู้สึกผิดที่เอาพนักงานที่ไม่ได้ทำผิดออกจากงานทำให้เขาต้องลำบากและไอ้คนผิดกลับได้ดีได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำจนถึงทุกวันนี้..แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว รู้สึกผิดและเสียใจจนถึงทุกวันนี้เลยครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
