(โทยามะบุรี) เห็นเด็กๆ เดินกลับบ้านตอนขับรถผ่านเลยถ่ายรูปไว้ เด็กประถมหนึ่งกำลังเดินกลับบ้านกันเป็นกลุ่ม ขนาดฝนตกก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นว่าจะต้องรอให้ผู้ปกครองไปรับ เด็กๆ กลับบ้านกันเองได้
เคียวโกะบอกว่าทางโรงเรียนจะจัดกลุ่มของเด็กตามโซนของบ้านที่สามารถเดินกลับทางเดียวกันได้ ระยะทางที่ปล่อยให้เด็กเดินคือไม่เกิน 2 กิโล ไม่มีไกลกว่านี้ เพราะคนแถวนี้เค้าให้เด็กเรียนโรงเรียนใกล้บ้านกัน ไม่มีแบบข้ามเขต ข้ามเมือง หรืออาจจะข้ามจังหวัดไปเรียนเหมือนเด็กบ้านเรา
ถามว่าน่าเป็นห่วงไหม ถ้าคนนอกอย่างเรามองเข้าไปก็คงน่าเป็นห่วง แต่คนแถวนี้เค้าจะเฉยๆ กัน (คนแถวอื่นยังไงไม่รู้นะ) ก็เค้าปล่อยให้เด็กเดินกลับกันเองแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
จริงๆ ก็พอมีอาสาที่คอยไปช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินเท้าให้เด็กๆ ด้วย ถึงจะไม่ได้ไปกันทุกวันก็เถอะ ก็คอยดูแลบ้าง คอยกันทางให้เด็กข้ามถนนบ้าง ฯลฯ แล้วอาสามาจากไหน ก็มาจากคนในละแวกนั้น วันไหนว่างก็ผลัดๆ กันไป ถึงบางบ้านจะไม่มีเด็กเล็กเค้าก็ต้องไปช่วยกัน เพราะงั้นมันจึงเป็นชุมชนที่รู้จักกันหมด ลูกหลานใครบ้างก็พอจะคุ้นหน้าคุ้นตา คอยเป็นหูเป็นตาให้กันได้
เขียนยาวไปละ เอาเป็นว่าความปลอดภัยของเด็กๆ สำหรับกรณีนี้ ‘ส่วนหนึ่ง’ ก็มาจากความสตรองของชุมชนนั่นแหละ
กลับเองได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
