“คุณค่าของเวลา”
ไม่มีเวลาของภพชาติใดของสัตว์ชนิดใด ที่จะมีคุณค่ายิ่งกว่าของมนุษย์ เพราะมนุษย์เท่านั้นที่จะสามารถศึกษาและปฏิบัติ จนหลุดพ้นจากความทุกข์ได้ ถ้าเป็นสัตว์ชนิดอื่น เช่นเดรัจฉาน เป็นนกเป็นแมวเป็นสุนัข ก็จะไม่มีความสามารถพอที่จะศึกษาและปฏิบัติ พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าได้
เวลาของเดรัจฉานจึงไม่มีคุณค่าเหมือนกับเวลาของมนุษย์ แต่ถ้ามนุษย์ไม่ใช้เวลาให้ถูกกับฐานะของตน ไปใช้เหมือนกับเดรัจฉานใช้ ก็จะไม่ต่างกับเดรัจฉาน เดรัจฉานจะใช้ไปกับกิเลสตัณหา ความโลภความอยากต่างๆ ถ้ามนุษย์ใช้เหมือนกับเดรัจฉาน คือทำตามความโลภตามความอยากต่างๆ ชีวิตของมนุษย์ที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง ก็จะไม่ต่างกับเดรัจฉาน
คนที่ไม่เคยได้ยินได้ฟัง พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ได้สะสมทานศีลภาวนาบารมีมา ก็จะใช้เวลาเหมือนกับเดรัจฉาน หาความสุขตามความโลภความอยาก ตามกามตัณหา ไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ไปดื่มไปรับประทานอาหารตามร้านอาหารต่างๆ เหมือนเดรัจฉานทำกัน
ไม่ต่างกันตรงไหน การได้เกิดเป็นมนุษย์จึงไม่ได้รับประโยชน์เท่าที่ควร เหมือนกับได้เครื่องมือที่มีค่ามา แต่ไม่ได้ใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุด กลับเอาไปสร้างโทษกับตน เช่นมีด ถ้าเอามาใช้หั่นผักหั่นเนื้อหั่นปลา ก็จะทำอาหารที่เอร็ดอร่อยได้ ถ้าเอามาฟันตัวเองก็จะเป็นโทษ เอาเครื่องมือที่มีคุณค่ามาทำโทษ แทนที่จะเอามาทำประโยชน์กับตน
ชีวิตของมนุษย์ก็เป็นเหมือนเครื่องมือ ที่มีคุณค่ามีความสำคัญอย่างยิ่ง ต่อจิตใจ เพราะทำให้ใจหลุดพ้นจากความทุกข์ได้ หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ ถ้าได้พบพระพุทธศาสนาแล้วนำเอาคำสอน ของพระศาสนามาบำเพ็ญมาปฏิบัติ ก็จะได้สร้างเรือนใจให้แก่ใจ คือมรรคผลนิพพาน ที่เป็นที่อยู่ของใจ ด้วยการศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๔๗ กัณฑ์ที่๔๐๖
๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
