Blockdit Logo (Mobile)
เจ้ากระต่ายขี้เซา
•
17 พ.ย. 2022 เวลา 17:27 • ความคิดเห็น
ความงามที่สัมผัสได้ด้วย "หัวใจ"
ได้อ่านบทความ " เมื่อคนตาบอด เที่ยวพิพิธภัณฑ์รูปปั้นใช้วิธีไหนถึงจะเข้าใจ" ของพี่ Yu Utan. ตาม link ที่ได้แปะไว้ข้างล่างนี้
ทำให้คิดถึงกิจกรรมอาสาที่มีโอกาสได้ไปเป็นพี่เลี้ยง พาน้อง ๆ ที่มีปัญหาทางด้านการมองเห็นไปเดินป่าที่เขาใหญ่เมื่อหลายปีก่อน โดยพี่เลี้ยงจะจับคู่ดูแลน้องแบบหนึ่งต่อหนึ่ง
วันนั้นเราได้จับคู่เป็นบัดดี้กับเคลวินหนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ หนุ่มหล่อ ตัวสูง อายุราว ๆ 14-15 ปี เป็นผู้พิการทางสายตาแบบ Low vision คือ สามารถมองเห็นได้แบบราง ๆ พอเห็นเค้าโครงรูปร่างได้บ้างแต่ต้องเพ่งในระดับที่ใกล้
1
ปกติในเวลาเดินป่าเรามักจะเดินแบบรวดเร็วเพื่อไปให้ถึงยังจุดหมายปลายทาง ไม่ว่าจะเป็นจุดชมวิว ,จุดกางเต็นท์ หรือจุดแวะพัก
ไม่ค่อยได้ชื่นชมธรรมชาติอันสวยงามที่อยู่ระหว่างทางสักเท่าไหร่ แต่ในวันนั้นการเดินป่าของเราได้เปลี่ยนไปเพราะมีเคลวินเป็นเพื่อนเดินร่วมทาง
-อีก 3 ก้าวจะเป็นทางต่างระดับนะ ต้องยกเท้าก้าวขึ้นหนึ่งก้าวจากนั้นจะเป็นทางเรียบ
-ตรงนี้จะเป็นขั้นบันไดนะ ก้าวลง ก้าวลง ก้าวลง เป็นทางเรียบละเดินได้สบาย
-เคลวิน ซ้ายมือมีเถาวัลย์ อันใหญ่ลองจับดูหน่อยไหม มันจะเหมือนเชือกมัดใหญ่ ๆ มีลักษณะขรุขระ มันห้อยลงมาจากต้นไม้ด้านบน เคลวินจับ คลำ และพยายามเพ่งมองดูแล้วก็ยิ้ม
-หยุดฟังเสียงลมพัดใบไม้ เสียงนกร้อง กันนิดนึงนะ ทางเริ่มชัน เหนื่อยหน่อยนะ จับข้อศอกพี่ไว้ ไม่ต้องกลัว พี่จะดูแลเคลวินเอง
-มีต้นไม้ใหญ่ล้มขวางทางเดินเรา อีก 2 ก้าว ยกขาก้าวข้ามยาว ๆ นะ
-มีหลุมเล็กซ้ายมือ เคลวิน ก้าวขวามาเพื่อหลบนิดนึง
-ได้ยินเสียงอะไรไหม เคลวินตอบว่า เสียงน้ำไหลครับ ใช่แล้ว เก่งมาก เรามาถึงลำธารขนาดใหญ่และมีสะพานข้ามไปฝั่งโน้น สะพานมันจะแกว่ง ๆ ชวนเวียนหัวหน่อยนะ แต่ไม่ต้องกลัวเราจะเดินไปพร้อมกันทีละก้าว
เป็นการเดินแบบ ก้าว และรอ อีกก้าวตามมา เราสังเกตว่าตัวเองมองเห็นรายละเอียดของธรรมชาติมากขึ้น เห็นลวดลายของใบไม้ที่สวยงาม เห็นกิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ ที่บิดเบี้ยว แต่ก็ยังสวยงาม
ก้าว -รอ -ก้าว ,, จังหวะก้าวเดินช้าที่ป่าเขาใหญ่กับเพื่อนใหม่ที่วัยต่างกัน และเป็นการเดินป่าที่ใช้หัวใจสัมผัสความงามของธรรมชาติมากกว่าสายตา
เคยสังเกตไหม เมื่อเราเดินกับใคร เราจะปรับจังหวะการเดินของเราให้เข้ากับคนนั้นโดยไม่รู้ตัว เพื่อที่เราจะได้ก้าวไปพร้อม ๆ กัน
เคลวิน ทำให้เราปรับจังหวะการก้าวเดินช้าลง สงบและพิจารณาสิ่งรอบตัวถี่ถ้วนมากกว่าที่เคยเป็น
ขอบคุณที่เราได้พบกัน
ขอบคุณที่ติดตามแล้วพบกันใหม่ในบทความถัดไปนะคะ
ติดตามผลงานในช่องทางอื่นที่
Website : https://everywaystory.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/EverywayStory
Facebook :https://www.facebook.com/somjit.immareong
❤️เจ้ากระต่ายขี้เซา ❤️:
ผู้สนุกสนานกับงานประจำในตำแหน่งจัดซื้อต่างประเทศ
หลงใหลในการเดินทางจึงออกเดินทางเท่าที่โอกาสจะอำนวย และเขียนเล่าเรื่องราวจากการเดินทาง
และกำลังฝึกเขียนนิยาย
สนุกกับการใช้ชีวิตทุกช่วงเวลาไปพร้อมกันนะคะ
โฆษณา