22 มิ.ย. 2022 เวลา 21:42 • ปรัชญา
“ความหลง หรือ ธรรมะ พาไป”
ถ้ารักษาศีลได้มากเพียงไร ใจจะมีความร่มเย็นเป็นสุขมากเพียงนั้น จะเห็นคุณค่าความสงบสุขของจิตใจ ก็จะอยากให้มีมากยิ่งขึ้น ก็จะอยากภาวนา เพราะศีลให้ความสงบสุขได้ในเพียงระดับหนึ่ง ถ้าอยากจะให้มีความสุขมากกว่านั้น ก็ต้องภาวนา ถึงแม้จะรักษาศีลได้ ก็ยังโกรธยังเกลียดได้ ยังอิจฉาริษยาได้ ยังมีอารมณ์ว้าวุ่นขุ่นมัวได้ ถ้าต้องการกำจัดสิ่งเหล่านี้ที่ทำให้จิตใจไม่สงบ ก็ต้องบำเพ็ญธรรมที่สูงขึ้นไป
ต้องเจริญจิตภาวนา ในเบื้องต้นต้องเจริญสมถภาวนาก่อน ต่อด้วยวิปัสสนาภาวนา เจริญสมาธิและปัญญาตามลำดับ เวลาจิตสงบตัวลงความโลภความโกรธความหลงก็จะสงบตามไปด้วย เพราะความโลภความโกรธความหลง ต้องอาศัยการทำงานของจิต คือความคิดของจิต เป็นสื่อเป็นเครื่องมือ เหมือนพวกเราอาศัยรถยนต์เดินทางมาที่นี่
ถ้าใจไม่คิดอะไรสงบนิ่งอยู่เฉยๆ ก็จะโกรธไม่ได้ โลภไม่ได้ หลงไม่ได้ ถ้าใจเห็นอะไรแล้วเอามาคิด ว่าดีนะ ได้มาแล้วจะมีความสุข ก็จะเป็นความหลงพาให้คิด คิดผิด คิดว่าสิ่งในโลกนี้มีความสุข ถ้ามีธรรมะพาให้คิด ก็จะคิดว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ที่เป็นความสุขเลย สัพเพ สังขารา ทุกขา สัพเพ สังขารา อนิจจา สัพเพ ธัมมา อนัตตา
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนเป็นทุกข์ทั้งนั้น แต่พวกเราไม่เห็นกัน เพราะเป็นความทุกข์ที่เคลือบด้วยความสุข เหมือนยาขมเคลือบน้ำตาล ใหม่ๆก็มีความสุข เวลาไปเที่ยวก็มีความสุขสนุกสนานเฮฮา พอกลับบ้านก็เศร้าสร้อยหงอยเหงา ถ้าไม่ออกจากบ้านได้ อยู่บ้านทนทุกข์ไปจนเกิดความเคยชิน ต่อไปจะอยู่บ้านเฉยๆได้ จะไม่รู้สึกอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว
ไม่ต้องออกไปหาความสุขนอกบ้าน หาความสุขภายในบ้านได้ เพราะในบ้านเป็นเหมือนสวรรค์อยู่แล้ว มีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมเพรียงไปหมด ที่นอน ที่นั่ง ห้องน้ำห้องท่า อาหารการกิน แสนจะสุขแสนจะสบาย ไม่ต้องไปทนนั่งรถเป็นชั่วโมงๆ กว่าจะไปถึงที่ๆอยากจะไป
พอได้ดูได้เห็นแล้วก็ต้องนั่งรถกลับ ทรมานอยู่ในรถ แต่ความหลงจะไม่ทำให้คิดอย่างนี้ จะคิดว่า ไปเถิด ไปแล้วจะสุข ไปแล้วจะสนุก เหนื่อยยากลำบากอย่างไรก็สู้ นี่คือความหลงพาไป อวิชชาพาไป อวิชชา ปัจจยา สังขารา พาไปหารูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ
ถ้าธรรมะพาไป จะสั่งให้สลัดให้ละรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ ให้สำรวมอินทรีย์ ตาหูจมูกลิ้นกาย ไม่ให้ไปหารูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ ให้หันเข้ามาดูใจ ให้เข้าข้างใน หลวงปู่ดุลย์สอนว่า ใจออกข้างนอกเป็นสมุทัย พอออกข้างนอกก็จะเกิดความอยากขึ้นมา
อยากจะทำ อยากจะดู อยากจะฟัง อยากจะได้ ถ้าดึงใจเข้าข้างในทำใจให้สงบ ความอยากก็จะไม่เกิดขึ้นมา มีแต่ความว่าง ความสงบ ความเย็น ความสบาย ความอิ่มความพอ มีอยู่ในตัวของเราแล้ว ทุกอย่างพร้อมบริบูรณ์.
กำลังใจ 36 กัณฑ์ที่ 374
วันที่ 21 ตุลาคม 2550
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
โฆษณา