ความกลัว
ความกลัวที่มาจากสัญชาตญาณ หรือว่าความกลัวที่มาจากผู้คน จงแยกกันให้ออกเพราะนี้เกี่ยวพันกับชีวิตของคุณ
ความกลัวเป็นเหมือนดั่งม่านหมอกสีดำที่ตั้งตระหง่านน่าเกรงขามอยู่ตรงกลางจิตใจของพวกเราทุกคน ในโลกนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้จักมัน กว่าที่ชีวิตจะใช้คำว่ากล้าหาญได้เราจำเป็นที่จะต้องก้าวผ่านม่านหมอกแห่งความกลัวนี้ไปให้ได้เสียก่อน จะว่าไปความกลัวมันเป็นออฟชั่นที่ต้องมีอยู่ในจิตใจของสิ่งมีชีวิตทุกชนิดอยู่แล้วหากไม่มีมันโอกาสในการเอาชีวิตรอดของสัตว์ทั้งหลายก็มีน้อยลง มนุษย์ก็ไม่ได้รับการยกเว้นเช่นกัน
ความกลัวคือโปรแกรมการเอาชีวิตรอดของมนุษย์อย่างเรามันฝังอยู่ในระดับสัญชาตญาณของเราในระดับจิตใต้สำนึก เมื่อมีเหตุอันตรายคุณไม่จำเป็นที่จะต้องคิดออกหรอกว่าเราควรจะไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัย ความกลัวพวกนั้นมันพาร่างกายเราไปแอบซ่อนอยู่ในที่ที่คิดว่าปลอดภัยแล้ว นี้คือความกลัวดั่งเดิมของเรา(เราเรียกว่าความกลัวที่ดีที่ติดตัวมาแต่กำเนิด)
ความกลัวที่มีเอาไว้เพื่อรักษาชีวิตรอดโดยสัญชาตญาณ แต่ปัญหาของความกลัวของผู้คนเหมือนมันไม่ใช่ความกลัวชนิดนี้ มันมีความกลัวอีกชนิดหนึ่งที่เพิ่มเข้ามาในช่วงระหว่างที่เราเติบโตโดยคนอื่นเพิ่มมันเข้ามาใส่ในสมองของพวกเราตั้งแต่เด็กความกลัวชนิดนี้นี่แหละที่เป็นปัญหาอยู่ ณตอนนี้ มันเริ่มมาจากสิ่งที่พ่อแม่เเละผู้คนรอบๆข้างของเราป้อนเข้ามาในหัวว่าอย่างทำอย่างนั้นอย่าทำอย่างนี้
อันนั้นมันอันตรายเกินไป อันนี้กินไม่ได้ มีเรื่องกับคนโน้นคนนี้ไม่ได้ สัตว์ชนิดนี้อันตรายอย่าเข้าไปใกล้ เหล่านี้คือออฟชั่นเพิ่มของความกลัว ผู้คนพยายามยัดความกลัวของตัวเองเข้ามาในหัวของพวกเราเพื่อให้พวกเรากลัวตามไปด้วยความกลัวเหล่านี้ไม่ใช่ความกลัวด้านดีที่มาจากสัญชาตญาณของเรา หากคุณยังไม่เห็นภาพลองนึกถึงความกลัวของคนพื้นถิ่นแต่ละที่ที่กลัวไม่เหมือนกันลองดู
ที่จะเห็นได้ชัดน่าจะเป็นเรื่องผี ผีนางตานีจะดังในทางใต้ ผีนางตะเคียนจะเด่นภาคกลาง ผีโผงทางภาคเหนือ และผีปอบทางภาคอิสาน นี้คือผีที่สร้างความกลัวให้กับผู้คนในแต่ละพื้นถิ่นจากตำนานสู่ตำนานความน่ากลัวถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น นี้คือความกลัวที่มาจากผู้คนสร้างมันขึ้นมาแล้วเราก็กลัวตาม บางอย่างก็เป็นความกลัวแบบไม่จำเป็น บางอย่างก็มาจากความไม่รู้
บางอย่างก็มาจากเรื่องเล่า ตำนาน และเราก็อินไปหน่อยจนคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง ความกลัวที่เพิ่มมาทีหลังเหล่านี้จะถูกเชื่อมโยงเข้าไปร่วมวงกับความกลัวดั่งเดิมของเราเพราะทุกความกลัวพวกนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเอาชีวิตของเรา เมื่อมันโยงเข้าด้วยกันสัญชาตญาณของเรามันจึงต้องส่งสัญญาณออกมาให้เราหนี ใครมีเรื่องให้กลัวมากเราก็จะหนีมากขึ้นเมื่อรู้จักความกลัวที่ไม่จำเป็นเหล่านี้แล้ว
นี้จึงเป็นสิ่งที่พวกเราทุกคนต้องค่อยๆหาทางขจัดมันออกจากจิตใจไปที่ละเล็กทีละน้อยทำความรู้จักมันแล้วกำจัดมันออกไปชะไม่งั้นเราอาจจะต้องหนีจากสิ่งที่มันเป็นเพียงแค่เรื่องเล่าเพราะบางครั้งเรื่องเล่าที่น่ากลัวก็อาจจะกลายไปเป็นเรื่องตลกของอีกทีหนึ่ง คุณลองเอาเรื่องเล่าผีปอบไปเล่าให้คนใต้ฟังดูสิ หรือไม่ก็เอาผีตานีไปเล่าให้คนอิสานฟังว่ามันน่ากลัวแค่ไหน
พวกเขาก็อาจจะนั่งฟังแล้วยิ้มที่มุมปากและอาจจะขำในใจและพูดแบบถนอมน้ำใจความน่ากลัวนั้นว่าผีทางด้านโน้นเป็นแบบนี้เองหน่ะหรอ…
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
