25 มิ.ย. 2022 เวลา 20:59 • ปรัชญา
“ทรัพย์ภายใน”
สิ่งที่พระพุทธเจ้าต้องการให้พวกเราสร้างกันสะสมกัน ก็คือทรัพย์ภายใน เพราะทรัพย์ภายในนี้เป็นทรัพย์ของเรา ที่เราเอาติดตัวไปได้หลังจากที่ร่างกายนี้ตายไปแล้ว ส่วนทรัพย์ภายนอกนี้เป็นของโลกนี้ พอร่างกายตายไป เราเอาไปไม่ได้แม้แต่บาทเดียว ต่อให้เป็นมหาเศรษฐีหมื่นล้านแสนล้านก็ตาม เวลาร่างกายตายไปนี้ ใจไม่สามารถเอาทรัพย์หมื่นล้านแสนล้านไปกับตนได้
ถ้าไม่สร้างทรัพย์ภายในก็จะไม่มีทรัพย์ติดตัวไป ก็จะไปแบบขอทาน ไปแบบที่จะต้องมาคอยขอส่วนบุญซึ่งเป็นทรัพย์ภายในจากผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ นี่คือสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอน สอนให้เรามาสร้างทรัพย์ภายในกัน
ถ้าถามว่าเกิดมาเพื่อทำอะไร ก็ตอบไปเลยว่าเกิดมาเพื่อสร้างทรัพย์ภายใน สะสมทรัพย์ภายใน เพราะว่าถ้าเรามีทรัพย์ภายใน เราจะอยู่อย่างเศรษฐี เราจะอยู่อย่างมีความสุข หลังจากที่ร่างกายนี้ตายไปแล้ว เราไม่ได้ตายไปกับร่างกาย เราไม่สามารถอาศัยทรัพย์ภายนอกได้หลังจากที่ร่างกายของเราตายไป เราต้องอาศัยทรัพย์ภายใน
นี่แหละคือหน้าที่ของเรา หน้าที่ของชาวพุทธเรา เกิดมาเพื่ออะไร เกิดมาเพื่อสร้างทรัพย์ภายใน เพราะถ้าเราสร้างทรัพย์ภายในได้สมบูรณ์แล้ว เราก็ไม่ต้องทำอะไรอีกต่อไป ทรัพย์ภายในนี้จะเลี้ยงดูเราไปตลอดอนันตกาล ไม่ต้องทำให้พวกเรานี้ต้องมาคอยหาทรัพย์ภายนอกกัน เหมือนอย่างที่พวกเรากำลังทำกันอยู่ตอนนี้
พวกเราไม่มีทรัพย์ภายในกัน เราเลยต้องอาศัยทรัพย์ภายนอก หาเงินหาทองหาทรัพย์สมบัติต่างๆมาหล่อเลี้ยงจิตใจของพวกเรา แต่ก็ทำได้เพียงระยะชั่วคราว ทำได้เพียงระยะที่ร่างกายนี้ยังมีชีวิตอยู่ พอหลังจากร่างกายตายไปแล้ว ก็ไม่สามารถหาทรัพย์ภายนอกได้ ทรัพย์ภายในก็หาไม่ได้ตอนที่ตายไป เพราะทรัพย์ภายในนี้ต้องหาตอนที่เรามีชีวิตอยู่ตอนนี้
ทรัพย์ภายในนี้มีอะไรบ้าง มีกี่ชนิด มีหลายชนิดเป็นระดับๆ เหมือนกับเศรษฐีมีหลายระดับ เศรษฐีเงินล้าน เศรษฐีเงิน ๑๐ ล้าน เศรษฐีเงินร้อยล้านพันล้านหมื่นล้าน เศรษฐีก็มีแยกระดับกันว่ารวยมากรวยน้อย ทรัพย์ภายในก็มีแบ่งเป็นระดับเหมือนกัน
ทรัพย์ภายในก็จะทำให้เรารวยมากรวยน้อย ให้เรามีความสุขมากสุขน้อยตามลำดับ ลำดับที่ ๑ ของทรัพย์ภายในที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้พวกเรามาสร้างกัน ก็คือมนุษยทรัพย์ ตอนนี้พวกเราเป็นมนุษย์กัน เรามีทรัพย์ของมนุษย์สมบูรณ์หรือยัง เพราะถ้าเราขาดทรัพย์ของมนุษย์
คราวหน้าเราอาจจะไม่ได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์กัน ตายไปเราอาจจะต้องไปเกิดเป็นอย่างอื่น สิ่งที่จะทำให้เรามีมนุษยสมบัติครบบริบูรณ์ ตายไปแล้วก็กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ได้ทันทีคืออะไร ก็คือศีลนี้เอง หรือการไม่กระทำบาป
ศีล ๕ ข้อ ได้แก่ ๑.การไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
๒.การไม่ลักทรัพย์
๓.การไม่ประพฤติผิดประเวณี
๔.การไม่พูดปด และ ๕.การไม่ดื่มสุรายาเมาต่างๆ และอบายมุขต่างๆด้วย นอกจากสุราแล้วก็ต้องละเว้นจากการเล่นการพนัน จากการเที่ยวเตร่ จากความเกียจคร้าน จากการคบคนที่ชอบการกระทำเหล่านี้เป็นมิตร เพราะถ้าเขาชอบดื่มสุรา
เราคบกับเขา เขาก็จะชวนเราไปดื่มสุรา ถ้าเขาชอบเล่นการพนัน เขาก็จะชวนเราไปเล่นการพนัน ถ้าเขาชอบเที่ยวเตร่ เขาก็จะชวนเราไปเที่ยวเตร่ ถ้าเขาชอบความเกียจคร้าน เขาก็จะชวนเราเกียจคร้านด้วย ซึ่งถ้าเรากระทำสิ่งเหล่านี้แล้ว มันจะทำให้เราสูญเสียเงินทอง
อบายมุขนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดเงินทอง มีแต่จะสูญเสียเงินทอง เพราะต้องใช้เงิน สุราก็ต้องเสียเงินซื้อ เล่นการพนันก็ต้องเสีย เวลาได้ก็อยากจะเล่นต่อ เวลาเสียก็อยากจะเอาคืน ก็ต้องเล่นไปเรื่อยๆ เมื่อเล่นไปเรื่อยๆ ไม่ช้าก็เร็วก็หมดเนื้อหมดตัวได้ ไปเที่ยวเตร่ก็เหมือนกัน การเที่ยวเตร่ไม่ได้ทำให้เกิดรายได้ มีแต่รายจ่าย ความเกียจคร้านก็ไม่ได้ทำให้เกิดรายได้ มีแต่รายจ่าย
เวลาเกียจคร้านก็ไม่ไปทำงานหาเงินหาทอง เอาเวลาไปเที่ยวไปเล่นกัน ก็ต้องเสียเงินเสียทอง ต่อไปเงินทองก็จะไม่พอใช้ พอไม่พอใช้ก็ต้องไปขโมยเงินของผู้อื่น ไปลักทรัพย์ไปปล้นไปจี้ หรืออาจจะมีการต่อสู้กัน ก็อาจจะมีการฆ่าฟันกันก็ได้ นี่คือการกระทำที่ไม่ใช่เป็นคุณสมบัติของมนุษย์ ใครมีการกระทำเหล่านี้ เราถือว่าต่ำกว่ามนุษย์ คือสัตว์เดรัจฉาน
คนที่ทำบาปนี้มักจะถูกจับไปขังในคุกในตะราง เหมือนกับสัตว์เดรัจฉานที่ดุร้าย เช่น สิงห์ เสือ กระทิง แรด เขาจะไม่ถูกปล่อยให้ออกมาเพ่นพล่าน เวลาที่ออกมานี่จะต้องตามไล่จับกัน จับเข้าไปขังไว้ในกรง เพราะถ้าปล่อยออกมาอยู่ข้างนอกกรงแล้ว จะต้องไปสร้างความเสียหายให้แก่ผู้อื่นนั่นเอง ฉันใด
ผู้ที่ไม่มีศีลก็เป็นเหมือนสัตว์เดรัจฉาน จึงมักจะถูกจับไปขังไว้ในคุกในตะราง คนที่ทำผิดกฎหมายนี่ ก็ผิดศีล ๕ ทั้งนั้นแหละ ฆ่าบ้าง ฉ้อโกงบ้าง พูดจาหมิ่นประมาทไม่เป็นความจริงบ้าง ก็ต้องถูกจับไปขังไว้ในคุกในตะราง เพื่อจะได้ไม่สร้างความเสียหาย สร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น นี่แหละคือคุณสมบัติของมนุษย์ หรือมนุษยทรัพย์
ถ้าเราอยากจะเป็นมนุษย์ คือจิตใจของเราต้องเป็นมนุษย์ด้วย ไม่ใช่เป็นมนุษย์แต่เพียงร่างกาย คนเราในโลกนี้มีร่างเป็นมนุษย์กัน แต่จิตใจนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ ขึ้นอยู่กับว่าได้สร้างทรัพย์ชนิดไหนเอาไว้
ถ้าสร้างทรัพย์ชนิดของมนุษย์ ก็ร่างกายเป็นมนุษย์ใจก็เป็นมนุษย์ ถ้าสร้างทรัพย์ของเทวดา ร่างกายเป็นมนุษย์ แต่ใจก็เป็นเทวดาได้
ถ้าสร้างทรัพย์ของเปรต ร่างกายเป็นมนุษย์แต่ใจก็เป็นเปรต ดังนั้นเราต้องระมัดระวังเวลาที่เราทำอะไรในโลกนี้ อย่าไปทำให้เราเสียคุณสมบัติของความเป็นมนุษย์ เพราะมนุษยทรัพย์นี้เป็นทรัพย์ที่สำคัญ
การที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้ดีกว่าได้เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน แล้วก็มีโอกาสที่จะได้เรียนรู้อะไรต่างๆ ถ้ามีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ในโลกนี้ ก็จะสามารถยกระดับจิตใจของตนจากมนุษย์ให้สูงขึ้นไป ให้มีความสุขมากขึ้น ให้เป็นเศรษฐีที่รวยกว่าเก่า
เศรษฐีในที่นี้หมายถึงเศรษฐีทรัพย์ภายใน เบื้องต้นนี้ต้องรักษามนุษยทรัพย์หรือสะสมหรือสร้างมนุษยทรัพย์ไว้ ถ้าตอนนี้เราไม่สมบูรณ์ในมนุษยทรัพย์ เช่น เรายังพูดโกหกอยู่ เรายังลักเล็กขโมยน้อยอยู่ หรือเรายังฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอยู่ ถึงแม้จะเป็นสัตว์เล็กสัตว์น้อยก็ตาม หรือว่าการไปกินอาหารตามร้านอาหารแล้วก็สั่งให้เอาปลาตัวนั้นปลาตัวนี้มารับประทาน
อันนี้ก็ถือว่าเป็นการฆ่าสัตว์ ร้านอาหารเขานิยมชอบเอาปลาใส่ไว้ในอ่าง แล้วลูกค้าเวลาเดินเข้าร้านก็ดูปลา แล้วเลือกเอาว่าจะกินตัวไหนดี นี่ก็คือลักษณะของเดรัจฉาน สัตว์เดรัจฉานเขา สัตว์ใหญ่กินสัตว์น้อย นี่ก็คือสิ่งที่เราต้องระมัดระวังถ้าเราอยากจะรักษาความเป็นมนุษย์ของเราเอาไว้ เพราะถ้าใจเราเป็นมนุษย์ เวลาตายไป เวลาเรากลับมาเกิด เรากลับมาเป็นมนุษย์ได้เลย
แต่ถ้าใจเราเป็นเดรัจฉาน ตายไปเราจะกลับมาเกิดเป็นเดรัจฉานก่อน เป็นนก เป็นแมว เป็นหมู เป็นหมา เป็นอะไรต่างๆ หรือถ้ายังไม่ได้เกิด ถ้าใจเป็นเปรตก็ต้องอยู่เป็นเปรตไปก่อน ถ้าใจเป็นอสูรกายก็ต้องอยู่เป็นอสูรกายไปก่อน ถ้าใจเป็นนรกก็ต้องอยู่ในนรกไปก่อน
การจะเป็นสิ่งเหล่านี้เกิดจากการกระทำบาป คือการไม่รักษาศีล ๕ นี้เอง ทำบาป ทำด้วยความหลงก็เป็นสัตว์เดรัจฉาน ทำบาปด้วยความโลภก็เป็นเปรต ทำบาปด้วยความกลัวก็เป็นอสูรกาย ทำบาปด้วยความอาฆาตพยาบาทเคียดแค้นล้างแค้นกัน ฟันต่อฟัน ตาต่อตา ก็จะเป็นนรก นี่คือสิ่งที่เราต้องการที่จะปิดกั้นไม่ให้ใจเราไป เรียกว่าอบาย ๔ สถานด้วยกัน เราปิดกั้นได้ เรานี่แหละเป็นผู้ที่จะปิดกั้นอบาย ผู้อื่นมาปิดกั้นอบายให้เราไม่ได้
ธรรมะหน้ากุฏิ
วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๔
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
โฆษณา