เมื่อคืนนี้ข้าพเจ้ากระหายเบียร์ จึงเรียกพิรุณโรจน์ ลูกเลี้ยงไปซื้อของที่ปากซอย
"ข้าวโพดไปร้านปากซอยซื้อเบียร์ให้พ่อหน่อย"
"ซื้อให้พ่อของพี่หน่อยที่อยู่ข้างบ้านหรือครับ?"
ข้าพเจ้าใช้นิ้วจิ้มหน้าอกตัวเอง "ซื้อให้พ่อคนนี้นี่แหละ"
"จะเอาเบียร์ยี่ห้อไหนครับ? เบียร์สิงห์หรือเบียร์ช้าง?"
"เบียร์สิงห์"
"แบบขวดหรือกระป๋อง?"
"แบบขวด"
"320 หรือ 620 ซีซี.?"
"320"
"แช่เย็นหรือไม่แช่เย็น?"
"แช่เย็นซี"
"เย็นแบบธรรมดาหรือเย็นแบบเป็นวุ้น?"
"อุ๊ย! เหนื่อย ทำไมถามเยอะจังวะ ยุ่งนักเอาน้ำอัดลมก็แล้วกัน"
"โค้กหรือเป๊ปซี่?"
"โค้ก"
"แบบขวดหรือกระป๋อง?"
"แบบกระป๋อง"
"แบบธรรมดาหรือแบบซีโร?"
"แบบธรรมดา "
"500 หรือ 1,000 ซีซี.?"
ข้าพเจ้าจุ๊ปาก "ทำไมยุ่งอย่างนี้นะ เอาน้ำเปล่ามาก็แล้วกัน"
"น้ำธรรมดาหรือน้ำแร่?"
"น้ำธรรมดา"
"100 ซีซี. หรือ 200 ซีซี.?"
"อะไรก็ได้"
"แช่เย็นหรือไม่แช่เย็น?"
"ไม่อยากกินแล้ว อยากได้ไม้บรรทัดมาตีมือลูกมากกว่า"
"ไม้บรรทัดไม้หรือพลาสติก?"
"เปลี่ยนเป็นไม้กวาดหวดก้นลูกก็แล้วกัน"
"ไม้กวาดพลาสติกหรือไม้กวาดทางมะพร้าว?"
"โอ๊ย! ทำไมจึงกวนตีนขนาดนี้?"
"ก็ลูกพ่อไงครับ ตกลงพ่อจะเอาอะไรกันแน่? ก. เบียร์ ข. โค้ก ค. น้ำเปล่า ง. ไม้บรรทัด จ. ไม้กวาด? หรือถูกทุกข้อ?"
ข้าพเจ้าถอนใจ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อไปซื้อเองก็แล้วกัน"
(เล่าใหม่จากขำขันที่ได้ยินมา จะรวมในนวนิยายขำขันในเดือนตุลาคม ปีนี้)
กติดตามข้อเขียนของ วินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวัน ณ 3 แพลตฟอร์มคือ 1 เพจเฟซบุ๊ค 2 blockdit.com 3 เว็บไซต์ส่วนตัว winbookclub.com เนื้อหาทั้งสามแห่งอาจไม่ซ้ำกัน
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
