แม้แต่ผู้ที่เจริญกรรมฐาน บรรลุในฌาน1,2,3,4 ยังต้องมาเกิดเป็นพรหม( ทั้งรูปและอรูปพรหม) แต่ตัวเองเข้าใจว่าตัวเองบรรลุแล้ว เพราะยังมีอวิชชา มีความอยาก และยึดติดในความว่าง ยังไงก็ต้องมาเกิดเสมอ แต่เกิดในชั้นของพรหมโลก มันยาวนานและเป็นสุขเป็นอย่างยิ่ง แต่กระนั้นพระพุทธเจ้ามิได้ปราถนาในความสงบประเภทนี้ เพราะมันยังมีเชื้อของอวิชชา ที่ไม่ได้หลุดพ้นไปจริงๆ ท่านจึงแสวงหาหนทางที่แท้จริงคือนิพพาน คือปลดปล่อยความยึดติด ยึดมั่นถือมั่นในตัวตนทุกรูปแบบ เพื่อขจัดอวิชชาให้สิ้นซาก