10 ส.ค. 2022 เวลา 01:20 • ปรัชญา
นำสู่จิตเดิมแท้ (Essence of Mind )
ตลอดชีวิต เธอไม่เคยเห็นศีรษะด้วยตาตัวเองเลย
มีแต่ความรู้สึกหนักทึบ โหวงเหวง ลอยอยู่บนบ่าทั้งสอง
อาศัยภาพที่สะท้อนจากกระจกเงา ซึ่งแม้จะกลับข้างซ้ายขวา
มาช่วยยืนยันว่าเธอมีศีรษะ ใบหน้า จมูกปาก ตา เหมือนกับคนอื่นๆ
และยึดถือภาพสะท้อนนั้น และเชื่อว่าเป็นภาพเดียวกับที่คนอื่นเห็นเธอ
ปกป้องภาพสะท้อนนี้ ไม่ให้ใครมาว่า ลบหลู่ ดูถูก ชอบแต่ให้คนชมว่าสวยหล่อเก่ง
พยายามสร้างหน้าตาชื่อเสียงให้กับสิ่งว่างโหวงเหวงบนบ่านี้มาทั้งชีวิต
และยังใช้มอง ให้ชื่อเรียก ตัดสินคนอื่น และให้ค่าความหมายกับทุกสิ่งทุกอย่าง
เมื่อถอยพ้นออกไปจากความรู้สึกโหวงเหวงบนบ่าทั้งสอง
จิตผ่อนคลายไปสู่ ห้วงอวกาศอันไร้ขอบเขต
มีแต่ความรู้สึกตัวเรียบง่าย ซึ่งไร้ผู้รู้ ไร้ตำแหน่ง ไร้รูปร่าง ไร้สีสัน
นี่คือ ตาแห่งปัญญาหนึ่งเดียวอันบริสุทธิ์
รู้โดยไม่แบ่งแยก คือ รู้และสิ่งที่ถูกรู้ ไม่เป็นสอง
สนามแห่งเอกภาพ คือ ห้วงของสรรพสิ่ง เป็นหนึ่ง
ในรู้-มีสิ่งที่ถูกรู้ ในสิ่งที่ถูกรู้-มีรู้ หนึ่งไม่มีสอง
ภาวนาด้วยอารมณ์ใจเช่นนี้ จากการปฏิบัติ "ไม่ใช่แนวคิด !"
#คำสอนของครู
รศ.นพ.ธวัชชัย กฤษณะประกรกิจ
( Inspired by Douglas Harding, The Headless Way. )
โฆษณา