23 ส.ค. 2022 เวลา 08:28 • ปรัชญา
จะอิจฉากันถึงไหนใจมนุษย์
จึงหมายฉุดกันเองให้ล้มคว่ำ
เพียงเพื่ออยากบินสูงกว่าเป็นผู้นำ
เลยเหยียบย่ำใครใครให้ต่ำลง
ดั่งเป็นต้นไม้ใบหนามหนา
ย่อมไร้ค่าแก่กาหงส์
หนามแหลม-ดก-นกบินตรง
ไม่เกาะลงหนามไหญ่ให้ระคาย
เฉกเช่นคนเป็นหัวหน้า
อวดฤทธาบ้าอำนาจด้วยมาดหมาย
ดัชนีชี้สั่งช่างอันตราย
คนย่อมกลายผ่านไปไม่ศรัทธา
โฆษณา