สัปดาห์ก่อนข้าพเจ้าเดินทางไปยุโรปเพื่อประชุมเรื่องธุรกิจนานาชาติ ระหว่างเดินขึ้นเครื่อง สวนกับชายในเครื่องแบบคนหนึ่ง
เขาก็คือกัปตันชาคริต เพื่อนเก่าแก่ เรารู้จักกันมานานหลายปี เขาเคยอาศัยในหมู่บ้านเดียวกับข้าพเจ้า
เราทักทายกันสั้นๆ แล้วเขาก็ขอตัวไปทำงาน เขาหายเข้าไปในห้องนักบิน หลังจากเครื่องบินขึ้นฟ้าไม่นาน แอร์โฮสเตสคนหนึ่งเดินมากระซิบกับข้าพเจ้าว่าจะอัพเกรดที่นั่งให้เป็นชั้นธุรกิจ ข้าพเจ้านึกในใจ คงเพราะความกรุณาของกัปตันชาคริตแน่
แต่ข้าพเจ้าเข้าใจผิด การอัพเกรดมีเหตุผล เพราะที่นั่งชั้นธุรกิจค่อนข้างว่าง แอร์โฮสเตสกระซิบกับข้าพเจ้าอีกว่า "คุณบริสุทธิ์คะ กัปตันขอคำปรึกษาคุณหน่อย"
"เรื่องอะไรครับ?"
"กัปตันบอกว่าคุณบริสุทธิ์รู้เรื่องการตลาดดี จึงขอถามวิธีแก้ปัญหา"
"ปัญหาอะไรครับ?"
"คือเที่ยวบินนี้มีผู้โดยสาร 300 คน แต่เจ้าหน้าที่โหลดอาหารมาเพียง 150 ชุด เท่ากับว่าเราสามารถเสิร์ฟอาหารให้ผู้โดยสารได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น จะแก้ปัญหานี้ยังไงดีคะ?"
ข้าพเจ้าถาม "อาหารไม่พอ แล้วเครื่องดื่มพอมั้ยครับ?"
"เหลือพอค่ะ"
"เหล้าล่ะครับ?"
"โอ๊ย! มีมากมายเลยค่ะ"
"งั้นคุณก็ประกาศตามความจริงไปว่า เที่ยวบินนี้มีผู้โดยสาร 300 คน แต่เรามีอาหารเพียง 150 ชุด ผู้โดยสารท่านใดมีน้ำใจยอมเสียสละอาหาร จะได้รับเหล้าเต็มที่ตลอดเที่ยวบิน"
ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็ประกาศตามคำแนะนำของข้าพเจ้า
หลายชั่วโมงต่อมา แอร์โฮสเตสคนเดิมเดินมากระซิบกับข้าพเจ้าอีกว่า "คุณบริสุทธิ์คะ เกิดปัญหาใหม่ค่ะ"
"อะไรครับ?"
"เราเหลืออาหารตั้ง 100 ชุดค่ะ ใครๆ ก็เลือกดื่มเหล้า จะทำยังไงดีคะ?"
"ก็ไม่ต้องทำอะไร ใครที่ขอเหล้าเพิ่ม ก็แค่บอกว่าเหล้าหมด"
"ขอบคุณค่ะ ในเมื่อคุณบริสุทธิ์เป็นผู้รู้ด้านนี้ ก็ขอถามเป็นความรู้หน่อย ทำไมผู้โดยสารจึงเลือกเหล้ามากกว่าอาหารคะ?"
"มีเหตุผลสองข้อครับ"
"คือ?"
"เหตุผลข้อที่หนึ่ง ผู้โดยสารรู้ว่าอาหารสายการบินไม่อร่อย จึงเลือกเหล้าด้วยความยินดี"
"แล้วข้อสอง?"
"เหตุผลข้อที่สอง ขี้เมาเป็นคนมีน้ำใจ"
(เล่าใหม่จากขำขันที่เคยได้ยินมา)
- 28
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
