สมัยที่เราเครียดกับชีวิต เพื่อนผู้หวังดีบอกว่า "ปล่อยวางก็จบ"
ความรู้สึกของเราตอนนั้นคือ "เจ็บปวด! เพื่อนไม่เข้าใจ! ใครไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก! มันไม่ได้ปล่อยวางได้ง่ายๆ นะ!"
เราใช้เวลาจมอยู่กับเรื่องเหล่านั้น ดุจคนตาบอด ยาวนานนน..จนนับเวลาไม่ได้ บอกใครไปก็อาย เพราะรู้สึกโง่เขลา
สำหรับบางคน...ต่อให้รู้วิธีมากมายที่จะปล่อยวาง ต่อให้อ่านศึกษาธรรมะทุกวัน ฟังคำแนะนำ-เตือนสติอย่างต่อเนื่อง ก็ไม่ได้หมายความว่า จะเข้าใจคำว่าปล่อยวางได้ฉับพลันทันที!
เพราะ "ปัญญายังไม่เกิด ยังไม่เคยสั่งสมความจริง"
เคยได้ยินมั้ย?
"เวลาอยู่กับตนเอง ให้ระวังความคิด!"
ตอนนี้คุณกำลังจมอยู่กับความคิดปรุงแต่งสารพัด มีความน้อยเนื้อต่ำใจ เสียใจ จินตนาการเห็นอีกฝั่งอยู่ดีมีสุข สงสารเวทนาตนเองและลูก เหล่านี้คือ "ความคิดปรุงแต่งอารมณ์ย้ำๆซ้ำเติม"
* จะหยุดมันอย่างไร?
ในเมื่อปัญญายังไม่เกิด
ต้องใช้สติควบคุม
* จะมีสติอย่างไร?
ให้อยู่กับปัจจุบัน
* จะอยู่กับปัจจุบันอย่างไร?
ให้สังเกตลมหายใจเข้าออก และหาเครื่องอยู่ คือ การทำงาน ทำกิจกรรมต่างๆ
ขณะทำงาน เมื่อไหร่ความคิดเถลไถลไปฟุ้งซ่านเรื่องอดีตสามี เมื่อรู้สึกตัวว่าคิด ให้กลับมามีสมาธิจดจ่ออยู่กับงาน เห็นการเคลื่อนไหวของร่างกาย เห็นลมหายใจของเรา
ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ และควรทำไปตลอดชีวิต เวลาผ่านไปจะมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ไม่มีใครบอกได้ว่าเราจะดีขึ้นเมื่อไหร่ ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเองนะคะ
ขอให้จิตใจกลับมาฟื้นฟูแข็งแรง และสงบสุข
❤🤟💪
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
