คิดถึงนะครับ แม่
รีเบคกา คอบบ์
อริยา ไพฑูรย์
นิทานประกอบภาพสำหรับเด็กเล่าเรื่องแม่ตาย
คือความรัก เวลา ความตาย
ความรักที่คงอยู่ตลอดไป
เวลาที่ไม่หวนกลับ
ความตายที่อาจจะไม่สิ้นสุด
เป็นสามเรื่องที่เด็กจะได้เรียนรู้
เริ่มกรอบแรก “เมื่อวันก่อนพวกเราไปส่งแม่ด้วยกัน” นี่เป็นขั้นตอนสำคัญ พาลูกไปงานศพด้วยเสมอ ให้เขาเห็นกระบวนการ
“และผมก็โกรธด้วย” ดังที่เขียนเสมอ ไหนบอกว่ารักกันจะดูแลตลอดไป จึงว่าคุณแม่ห้ามตาย
“เป็นเพราะบางครั้งผมก็ดื้อมาก” นอกจากเรื่องเด็กกังวลว่าเขาจะถูกทอดทิ้งอีกหรือไม่ อีกเรื่องที่สำคัญคือเขาทำอะไรผิด
“พ่อกอดผมและบอกว่าแม่ตายแล้ว” ตามด้วย “พ่อบอกว่าเมื่อคนเราตาย เราจะกลับมาไม่ได้” และ “พ่อบอกว่าผมไม่ได้ทำอะไรให้แม่ตาย”
บอกลูกตรงๆแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจทั้งหมด บอกให้เขาทราบว่าความตายไม่หวนกลับ และบอกเขาว่าความตายมีสาเหตุซึ่งมิได้เป็นเพราะเขา
หนังสือดีมากนะครับ
“ผมดีใจที่ยังมีคนสนใจพูดคุยกับผม” ไม่หลีกหนีเด็ก
ญาติ ครู หรือนักจิตวิทยา ทุกคนพูดคุยกับเขาได้
“เราคุยกันตั้งหลายเรื่องที่ยังจำได้” และ “เราเปิดดูรูปด้วยกัน”
สุดท้าย อย่าพยายามลืม ให้เก็บผู้ตายไว้ในใจเสมอ
คราวนี้มาดูไวยากรณ์ ผู้แปลคืออริยา ไพฑูรย์ ดีที่สุด
เมื่อแม่ตาย ปล่อยพื้นที่กระดาษเป็นสีขาวขนาดใหญ่ เด็กตัวนิดเดียวที่มุมซ้าย เขาถดถอย มองโลกที่อ้างว้าง รอเวลาที่ใครจะพาเขาเดิน
พ่อกอดผม พ่อตัวใหญ่ ยืนปักหลักที่ตรงกลางหน้ากระดาษ โอบกอดลูกไว้ที่ศูนย์กลาง บัดนี้เขาเป็นศูนย์กลางของจักรวาลอีกครั้งหนึ่ง จึงจะพัฒนาต่อไปได้
Cr.นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
