ผมเห็น Comment ตำหนิคนทำงานเก็บเงินเพื่อซื้อประสบการณ์ดี ๆ ในชีวิตบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะไปกินร้านอาหารดี ๆ ไปเที่ยวทั้งในและต่างประเทศ ว่าเป็นคนสิ้นเปลือง ละลายเงินไปกับสิ่งไร้สาระ
จากการสังเกตส่วนตัว ผมพบว่าคนที่มีทัศนคติเช่นนี้มักเป็น Baby Boomer และ Gen X ที่เกิดในยุคยากลำบาก จึงนิยมการเก็บเงินหรือใช้เงินซื้อข้าวของที่จับต้องได้มากกว่า (ของเลยเต็มบ้านไปหมด) แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคน เพราะเราเหมารวมไม่ได้อยู่แล้วครับ
แต่ผมว่าคนในปัจจุบัน ให้คุณค่ากับประสบการณ์และความทรงจำที่ดี มากพอ ๆ กับสิ่งของที่จับต้องได้ หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำครับ และผมยิ่งมั่นใจมากขึ้นเมื่ออ่านเรื่องสั้น Watch Again ในหนังสือ Monsoon
เรื่องนี้เล่าถึงรัฐบาลที่พยายามสอดส่องและจัดการชีวิตประชาชนมากเกินไป โดยออกนโยบายว่า หากใครที่เลิกราหรือหย่าร้างกัน จะต้องรับเอาดีวีดีความทรงจำของทั้ง 2 คนไปดูซ้ำ แล้วคัดเลือกว่าจะเก็บความทรงจำส่วนไหนไว้บ้าง เพราะการให้คนที่กำลังจะเลิกกันมาดูความทรงจำที่มีร่วมกันมา ก็อาจทำให้พวกเขากลับมารักกันใหม่ หรือไม่ก็ช่วยให้ตัดใจได้ดีขึ้นหากพวกเขาเลือกทิ้งความทรงจำทั้งหมด
โด้และจิ๊บ เป็นหนึ่งในคู่รักวัยทำงานที่เพิ่งเลิกรากัน ทั้ง 2 คนจึงต้องรับเอาดีวีดีเหตุการณ์ต่าง ๆ มาดูพร้อมกัน เมื่อฉายวีดีโอขึ้นมา พวกเขาก็เห็นความทรงจำต่าง ๆ เช่น ตอนเจอกันครั้งแรก ตอนไปกินมื้อพิเศษด้วยกัน ตอนที่หยอดคำหวานจีบกัน ตอนเดินเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าห้อง ตอนมีเซ็กซ์กันครั้งแรก และอีกสารพัดตอน
ตลอดการดูวีดีโอ โด้กับจิ๊บก็แสดงอารมณ์และความรู้สึกออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ทั้งเขินเมื่ออีกฝ่ายบอกรัก หลบหน้าเมื่อตัวเองทำเรื่องน่าอาย รู้สึกผิดเมื่อตัวเองทำพฤติกรรมแย่ ๆ แต่ก็แอบยิ้มไปพร้อมกันเมื่อได้ดูความทรงจำดี ๆ
วีดีโอจบลงตอนที่พวกเขาบอกเลิกกัน จิ๊บจึงเริ่มหยิบดีวีดีช่วงที่เธออยากเก็บเอาไว้ใส่กระเป๋า แล้วก็กล่าวลาโด้ก่อนจะเดินจากไป แต่โด้กลับไม่ได้สนใจดีวีดีที่เหลืออยู่เลยครับ เขาเดินไปปิดกล้องวีดีโอที่แอบถ่าย React ของทั้งคู่ตอนดูความทรงจำเอาไว้ เพราะนี่คือสิ่งที่เขาอยากจะเก็บไว้อย่างแท้จริง
ข้อคิดที่ผมได้ตกผลึกจากเรื่องดังกล่าวก็คือ “ที่ความทรงจำของเรามีค่า เพราะเราจำความรู้สึกที่มีต่อมันได้เสมอ” ครับ มันคือความแตกต่างที่ทำให้ประสบการณ์ต่างกับสิ่งของที่จับต้องได้ทั่วไป แม้เหตุการณ์นั้นจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่เราก็ยังยิ้มได้เสมอเมื่อนึกถึงมัน และวีดีโอที่โด้ถ่ายไว้ ก็ยืนยันว่าจิ๊บยังคงเก็บทุกความรู้สึกไว้ในความทรงจำเสมอ
ในชีวิตจริงเองเราก็เห็นเรื่องทำนองนี้ตลอดเวลาครับ พ่อแม่ส่วนใหญ่ยิ้มทุกครั้งที่ดูรูปลูกตอนเด็ก ๆ พร้อมเล่าได้เป็นฉาก ๆ ว่ารูปนั้นถ่ายที่ไหน ลูกกำลังทำอะไร แล้วใครเป็นคนถ่าย คู่รักหลายคนก็ยังคงหัวเราะไปด้วยกันทุกครั้งเมื่อดูคลิปที่ถ่ายด้วยกันตอนไปเที่ยว
การซื้อของที่จับต้องได้เป็นชิ้น ๆ อาจไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ครับ เราจะตื่นเต้นกับ iPhone เครื่องใหม่ไม่นานเท่านั้น (หรือจนกว่ารุ่นใหม่จะออก)
เพราะฉะนั้น ผมอยากชวนทุกคนมาให้คุณค่ากับประสบการณ์กันครับ ทำให้วันนี้เป็นความทรงจำที่ดีของคุณในอนาคต หากพอมีเงินและเวลา ลองไปเที่ยวหรือทำกิจกรรมดี ๆ กับคนที่คุณรักดูบ้าง เพราะความสุขที่คุณได้ จะอยู่กับคุณไปจนกว่าความตายหรืออัลไซเมอร์จะพรากมันไปครับ
#ฉันได้สิ่งนี้จากหนังสือเล่มนั้น #monsoon #มรสุมและพายุหมุนเขตร้อน
ที่ความทรงจำของเรามีค่า เพราะเราจำความรู้สึกที่มีต่อมันได้ ข้อคิดจากหนังสือ Monsoon
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
