รำลึกถึงวีรชนผู้กล้า พลเรือน ตำรวจ ทหาร
จากเหตุการณ์ความขัดแย้งในพื้นที่สำคัญ
ของด้ามขวานไทย คือ ปัตตานี ยะลา นราธิวาส
จากซ้ายไปขวา จากบนลงล่าง : ครูจูหลิง ปงกันมูล, ร้อยตำรวจเอก ธรณิศ ศรีสุข, ร้อยตำรวจตรี กฤตติกุล บุญลือ, พันตำรวจเอก สมเพียร เอกสมญา (รูปยืนขวาสุด), ร้อยเอก ชินดนัย แร่ทอง, ร้อยเอก กฤช คัมภีรญาณ
ด้วยสำนึกในหน้าที่ เพื่อการรักษาเอกราช อธิปไตยของแผ่นดินสำคัญที่วีรกรรมของท่านเหล่านี้จะยังคงอยู่ในจารึกไว้ตลอดไป
ขออนุญาตกล่าวถึง 6 ตัวอย่างวีรกรรมความเสียสละ โดยไล่ลำดับตามวันที่ท่าน ได้ “ปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย”
1. ครูจูหลิง ปงกันมูล : 19 พฤษภาคม 2549
ที่มา https://www.komchadluek.net/news/488698
ผู้เป็นครูด้วยหัวใจโดยมีแนวคิดว่า "อยากช่วยเด็กๆ ที่ใต้เพราะทุกวันนี้พื้นที่ใน 3 จังหวัดภาคใต้หาครูได้ยากเต็มที”
เพราะ วิชาชีพครู เป็นอาชีพในฝันของ “ครูจูหลิง” สาวร่างเล็ก ซึ่งครอบครัวปงกันมูลรู้กันดีว่า เป็นความตั้งใจแรงกล้าที่จะเป็นครู เธอจึงเรียนต่อในหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตเพิ่มอีก 1 ปี สมัครสอบบรรจุครูได้เป็นอันดับหนึ่งและเลือกจะเป็นครูในภาคใต้
ด้วยความเคารพต่อการจากไปของ ครูจูหลิง
หากท่านผู้อ่านต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถอ่านต่อได้ที่ https://www.komchadluek.net/news/488698
2. ร้อยตำรวจเอก ธรณิศ ศรีสุข : 29 กันยายน 2550 (ขอใช้ยศ ณ วันที่ท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย)
ที่มา https://sites.google.com/site/neverdieherothailand/r-t-x-thrnis-srisukh
“ผู้กองแคน” นายตำรวจหนุ่มผู้ใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็น ตำรวจตระเวนชายแดน เพื่อรับใช้ชาติในพื้นที่ห่างไกล
“ผู้กองแคน” ดำรงตำแหน่ง รองผู้บังคับกองร้อย รบพิเศษ 1 กองกำกับการ 1 กองบังคับการสนับสนุนทางอากาศ หน่วยบัญชาการตำรวจตระเวนชายแดน ค่ายนเรศวร จ.เพชรบุรี เสียชีวิตจากเหตุการปะทะกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ ที่บริเวณเนินเนาวรัตน์หรือเนิน 9 ศพ ระหว่างบ้านสายสุราษฏร์ – บ้านภักดี หมู่ที่ 3 ต.เขื่อนบางลาง อ.บันนังสตา จ.ยะลา
โดยขณะเกิดเหตุ “ผู้กองแคน” เป็นหัวหน้าชุด นำกำลัง 12 นาย ออกลาดตระเวนดูแลความปลอดภัยตามปกติ เมื่อลาดตระเวนมาถึงที่เกิดเหตุ คนร้ายไม่น้อยกว่า 20 คน ซุ่มอยู่บนเนินสูงใช้อาวุธสงคราม ทั้ง อาก้า เอ็ม 16 และลูกซอง กราดยิงใส่ จนเกิดการปะทะกันดุเดือดนานกว่า 20 นาที และคนร้ายได้อาศัยความชำนาญในพื้นที่และป่าทึบ หลบหนีไป หลังเสียงปืนสงบ เมื่อเข้าตรวจเคลียร์พื้นที่ พบว่า “ผู้กองแคน” ถูกยิงเสียชีวิตแล้ว
โคลงกลอนที่เพื่อนๆ ของ “ผู้กองแคน” แต่งไว้เพื่อรำลึกอาลัยต่อการจากไปฯ
"กูนี้เกิดมาเพื่อชาติราชบังลังค์
มึงจงฟังความแน่วแน่ของกูไว้
แม้นกูตายพวกกูอยู่สู้ต่อไป
อย่าได้ให้พวกจัญไรมายึดครอง
กูนี้คือสามพราน รุ่นห้าสี่
พวกกูมีเรื่องราวให้เล่าขาน
ชื่อของแคนยังอยู่อีกยาวนาน
เป็นตำนานผู้กล้า..เลือดทาดิน"
รายละเอียดเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ http://thaiwhoiswho.blogspot.com/2009/08/blog-post_3814.html และ https://www.thairath.co.th/news/crime/1085054
3. ร้อยตำรวจตรี กฤตติกุล บุญลือ : 20 มิถุนายน 2551 (ขอใช้ยศ ณ วันที่ท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย)
ที่มา https://www.springnews.co.th/news/290418
ก่อนเกิดเหตุ “หมวดตี้” ได้มีการเขียนไดอารี่ผ่านเว็บไซต์หนึ่ง มีเนื้อหาว่า
“วันเกิดเจ้า เกือบคล้าย วันตายแม่ เจ็บท้องแท้ เท่าไร เเม่ไม่บ่น กว่าจะเกิด กว่าจะคลอด รอดเป็นคน เติบโตป่านนี้ นี่เพราะใคร แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา”
และ
"เเม่จ๋าวันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหนจริงๆ นะเเม่ เเถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลองเเค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจเเระ เดี๋ยวกลับไปฉลองกับเเม่ที่บ้านเรา ไม่ได้กลับไปหาเเม่นานเเล้วด้วย คิดถึง คิดถึง ว่าจะไปหาเเม่”
แต่ใครจะรู้ล่วงหน้า ว่านี่จะเป็นไดอารี่หน้าสุดท้ายของ ร.ต.ต กฤตติกุล บุญลือ ที่เขียนก่อนเกิดเหตุการณ์ที่เเสดงถึงความรักความกตัญญูที่มีต่อผู้เป็น มารดา ความเสียสละต่อแผ่นดิน
รายละเอียดเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ https://www.springnews.co.th/news/290418
4. พันตำรวจเอก สมเพียร เอกสมญา : 12 มีนาคม 2553 (ขอใช้ยศ ณ วันที่ท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย)
ที่มา https://www.sarakadee.com/2010/06/18/%e0%b8%88%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b9%80%e0%b8%9e%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3/
ท่านไต่เต้าจากตำรวจชั้นผู้น้อย (ยศพลตำรวจ) ค่อยๆ สั่งสมผลงาน สร้างชื่อเสียงจนโด่งดัง
“จ่าเพียร” เข้ารบปะทะกับผู้ก่อเหตุรุนแรงหลายต่อหลายครั้ง
และท่านก็ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะหลายครั้ง จนกระทั่งการได้รับบาดเจ็บสาหัสครั้งที่ 4 !!!
เมื่อปี 2525 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าเฝ้าฯ รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีศักดิ์รามาธิบดี (เหรียญรามมาลาเข็มกล้ากลางสมร) ณ พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท พระบรมมหาราชวัง และกระทำพิธีถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา ณ อุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2525
“จ่าเพียร” จึงได้รับสิทธิพิเศษจากสำนักงานตำรวจแห่งชาติให้เข้ารับการอบรมเป็น นายตำรวจสัญญาบัตร โดยไม่ต้องสอบคัดเลือก
จนกระทั่งอีกประมาณ 28 ปีต่อมา ท่านก็สละชีพอย่างสมเกียรติในฐานะผู้กำกับยอดมือปราบ “จ่าเพียรกระดูกเหล็ก : นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเทือกเขาบูโด”
รายละเอียดเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ https://www.sarakadee.com/2010/06/18/%e0%b8%88%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b9%80%e0%b8%9e%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%a3/
5. ร้อยเอก กฤช คัมภีรญาณ : 19 มกราคม 2554 (ขอใช้ยศ ณ วันที่ท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย)
ที่มา https://www.komchadluek.net/news/86445
ตลอดเวลา 5 ปีที่ในพื้นที่ปลายด้ามขวาน "ผู้กองกฤช" ได้พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่าเขามีความตั้งใจจริงที่จะคืนความสงบสุขให้แก่คนในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ "ผู้กองกฤช" ไม่เคยคิดจะละทิ้งผืนดินแห่งนี้ไปในช่วงที่สถานการณ์ยังไม่น่าไว้วางใจ และที่สำคัญด้วยความเป็นคนอัธยาศัยดี ทำให้เป็นที่รักของผู้บังคับบัญชาตลอดจนเพื่อนและพี่น้องที่ร่วมอยู่ในชุดปฏิบัติการในพื้นที่
จนกระทั่งเกิดเหตุกลุ่มคนร้ายไม่น้อยกว่า 30 คน มีอาวุธครบมือ เข้าปฏิบัติการโจมตีฐานปฏิบัติการทหารที่ท่านดูแลรับผิดชอบ (ร้อย.ร.15121 ฉก.นราธิวาส 38) จนเป็นเหตุให้ท่านเสียชีวิต
รายละเอียดเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ https://www.komchadluek.net/news/86445
และล่าสุด
6. ร้อยเอก ชินดนัย แร่ทอง :13 พฤศจิกายน 2565 (ขอใช้ยศ ณ วันที่ท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นวันสุดท้าย)
“ผู้กองชิน” ชายชาติทหารที่มีจิตอาสา เสียสละ มุ่งมั่นมาปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ ตั้งแต่ปี 2560 ปฏิบัติหน้าที่ ผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายยุทธการ หน่วยเฉพาะกิจนราธิวาส
หน้าที่สุดท้ายซึ่งทางราชการมอบหมายให้ท่าน ในภารกิจการบังคับใช้กฎหมายเพื่อความสงบสุขและความปลอดภัยของประชาชนในพื้นที่ อ.ระแนะ จ.นราธิวาส เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2565
รายละเอียดเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ https://www.sbpac.go.th/?p=99249 และ https://tna.mcot.net/politics-1058734
ยังมีวีรชนผู้กล้าอีกมากมาย มากจนมิอาจจะกล่าวถึงทุกท่านได้ในคราเดียว
ซึ่งท่านผู้กล้าเหล่านั้น กล้าที่จะยอมเสียเลือด กล้าที่จะสละชีพ
เพื่อชาติพลี เพื่อรักษาผืนปฐพี ในพื้นที่สำคัญของด้ามขวานไทยนี้ไว้
ทั้งท่านที่ยังมีชีวิตอยู่ และท่านที่ลาจากไปอย่างสมเกียรติ
ขอสดุดีและไว้อาลัยต่อการจากไปของวีรชนทุกท่าน
ด้วยบทเพลง “แด่ทหารหาญในสมรภูมิ”
บทเพลงที่ถูกเรียบเรียง และประพันธ์ทำนอง
ให้มีเนื้อหาที่ซาบซึ้ง กินใจ โดยมีเนื้อเพลง ดังนี้
ดวงดาวสกาวหม่น อัสสุชลซิหลั่งไหล
อาบร่างนักรบไทย ในพนาแสนอาดูร
เจ็บช้ำระกำจิต มิเคยคิดจะสิ้นสูญ
ประวัติศาสตร์จะเทิดทูน วีรกรรมอันอำไพ
เพื่อนแก้วผู้แกล้วกล้า ทอดกายา ณ แดนไกล
ต้องเหน็บหนาวร้าวฤทัย อย่างโดดเดี่ยว และเดี่ยวดาย
รอบข้างมีร่างเพื่อน นอนกล่นเกลื่อนชีวาวาย
กอดปืนไว้แนบกาย ที่สาหัสด้วยดัสกร
เพื่อนสู้ด้วยมือเปล่า จู่โจมเข้ารุกราวี
กระสุนหมดแต่ยังมี สติมั่นในดวงมาลย์
มิยอมให้ธงชาติใด ปลิวไสวบนทัพฐาน
แม้ร่างจะแหลกราญ แต่ไตรรงค์คงยั่งยืน
ขอเทิดเพื่อนร่วมตาย ด้วยอาลัยสุดจักฝืน
หากช้ำต้องกล้ำกลืน เพื่อหน้าที่อันจีรัง
จำไว้ผู้รุกราน จะต่อต้านสุดกำลัง
หากชีพเราคงยัง ขอแลกชีพกับไพรี
หยาดเลือดทุกหยาดหยด ที่หลั่งรดพื้นปัฐพี
จะชดใช้ในครานี้ จะต้องปลาศและพินาศไป
จะหาญสู้กับทรชน ที่คิดปล้นอธิปไตย
ไล่ออกนอกแดนไทย เพื่อวิญญาณทหารเรา
ขอเชิญทหารกล้า จงนิทรายังที่เนา
หลับเทิดอย่าหมองเศร้า จะปกป้องผองผไท
บทความนี้มีการอ้างอิงข้อมูลบางส่วนจากที่ ILHAIR
เคยเขียนไว้ใน Blockdit เมื่อ 28 ก.พ.65 ตามลิ้งค์ต่อไปนี้ https://www.blockdit.com/posts/621bc1f85960d8b4acdcb5e2
สดุดีวีรกรรมผู้กล้า
บทส่งท้าย : ในระหว่างที่ ILHAIR
ทำการรวบรวมข้อมูล เพื่อจัดทำบทความครั้งนี้ ก็ได้โอกาสดีๆ ให้ได้พบกับ Facebook ที่รวบรวมข้อมูล วีรชนผู้กล้าท่านต่างๆ ไว้
ด้วย Concept ของเพจ Facebook ที่ว่า
“เพราะ ไม่อยากให้เป็น วีรบุรุษเพียงแค่ 7 วัน แล้วคนไทยก็ลืม”
(ซึ่ง Facebook และ Google Site นี้ **ไม่ใช่** ของ ILHAIR นะครับ)
- 24
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
