บทเรียนจากวิ่งห้ากิโลเป็นประจำ…เป็นเวลาสิบสี่ปี
เหมือนที่โกวเล้งเคยบอกไว้ว่า…
ข้าพเจ้ามิได้นิยมชมชอบรสชาติของสุรา หาแต่ข้าพเจ้าชอบบรรยากาศของการร่ำสุรา
โกวเล้ง
ความรู้สึกของผมที่มีต่อการวิ่งทุกวันของผมก็คงคล้ายๆกัน…
ผมเพิ่งวิ่งห้ากิโลเสร็จก่อนเขียนบทความนี้ เดือนนี้ผ่านมาได้ยี่สิบห้าวัน ผมวิ่งห้ากิโลตอนเช้าไปทั้งสิ้นยี่สิบสี่วัน เอาจริงๆแล้วผมวิ่งเฉลี่ยวันละห้าโลแทบทุกวันมาตั้งแต่อายุสามสิบเจ็ด มีวิ่งสิบโลบ้างประปราย แต่ระยะห้าโลนี่คือระยะมาตรฐานของผม ทุกวันถ้าไม่ใช่ต้องเดินทาง ผมจะตื่นตีห้าสี่สิบห้าแล้วเริ่มวิ่งโดยไม่มีวันหยุด..
ผมเริ่มวิ่งครั้งแรกก็เมื่อมีอันเข้าโรงพยาบาล ไปนอนห้อง CCU อยู่หนึ่งคืนด้วยสาเหตุที่เกิดจากการกินไม่ดี ไม่ออกกำลังจนน้ำหนักไปแตะใกล้ร้อย พอออกจาก CCU ก็เป็น panic disorder ต่ออีกสองเดือน ต้องหาทางออกจากสภาวะร่างกายและจิตใจล้มเหลวด้วยการเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนมาเริ่มกินเพื่อสุขภาพมากขึ้นและออกกำลังด้วยการวิ่งจนร่างกายเข้าสู่สภาพปกติ…
หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยหยุดวิ่งอีกเลย อาจจะเพราะด้วยความกลัวกลับไปป่วยหรืออาจจะทำจนชินเป็นนิสัยไปแล้วก็ได้
ความรู้สึกต่อการวิ่งของผมนั้นประหลาดมาก ผมไม่เคยชอบตอน “วิ่ง” เลยแม้จะวิ่งมาสิบสี่ปีแล้ว ไม่ชอบกิโลแรกของการวิ่งที่ทั้งฝืดทั้งขี้เกียจ ไม่ชอบช่วงกลางที่รู้สึกว่าอีกไกลกว่าจะถึงเป้า ไม่ชอบช่วงท้ายที่เริ่มเหนื่อย ไม่เห็นเคยมีความรู้สึกว่ามีสารอะไรหลั่งที่เรียกว่า runner’s high ที่ทำให้อยากวิ่งต่อ
แต่พอวิ่งเสร็จแล้วกลับรู้สึกดีทุกครั้ง ทั้งสดชื่นแจ่มใส ปลอดโปร่ง แต่ก่อนตอนอ้วนๆ อ่อนแอ ผมเป็นคนอารมณ์ร้อน หงุดหงิดง่าย ความอดทนต่ำมาก และก็เครียดง่าย พอวิ่งไปได้ปีนึง พวกความรู้สึกอ่อนแอเหล่านี้ค่อยๆดีขึ้นจนรู้สึกได้
เวลามีคนมาปรึกษาผมว่าเป็น Panic Disorder จะทำยังไงดี รู้สึก Burnout ทำยังไงดี เครียดนอนไม่หลับทำยังไงดี รู้สึกซึมเศร้าทำยังดี ผมก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในด้านเหล่านี้เลย แต่ก็มักจะบอกว่าให้ไปออกวิ่งดู และก็มั่นใจในคำตอบตัวเองว่าน่าจะช่วยบรรเทาความรู้สึกแย่ๆของคนที่มาปรึกษาได้ ก็มีหลายคนเขียนมาขอบคุณเพราะช่วยได้จริงๆ
ผมไม่รู้สาเหตุที่ชัดเจนนักว่าการวิ่งห้าโลเป็นประจำนั้นดีอย่างไร เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสฟัง Big Muscles ที่เป็น Youtube Channel ด้านการออกกำลัง เขาสรุปถึงข้อดีของการวิ่งห้าโลทุกวันที่เป็นวิทยาศาสตร์กว่าการคิดเองของผมไว้หลายข้อ
ข้อแรกก็คือ การวิ่งยาวห้าโลหรือเกินสามสิบนาทีนั้นมีงานวิจัยศึกษาว่าจะเป็นเวลานานพอที่จะทำให้ความรู้สึกซึมเศร้านั้นดีขึ้น เราจะรู้สึกแฮปปี้ขึ้น เอนดอร์ฟีนจะหลั่งออกมา
ข้อสองนั้นค่อนข้างรู้กันอยู่ก็คือจะช่วยเบิร์นคาลอรี่ได้ดีมากๆ วิ่งห้าโลจะเบิร์นได้ประมาณเกือบสี่ร้อยแคล
ข้อสามนั้น จะรู้สึกขัดแย้งกับความเชื่อเดิมๆก็คือ เข่าเราจะแข็งแรงขึ้นมากเพราะวิ่งทำให้เราไม่อ้วนและทำให้เอ็นและกล้ามเนื้อขาแข็งแรงขึ้นจากแรงกระแทกที่ไม่ได้นานมากจนเกินไป
ข้อสี่ก็คือ หัวใจจะแข็งแรงขึ้นถ้าวิ่งเป็นประจำ ข้อนี้ทำให้ผมหายจากการเป็น Panic Disorder เมื่อสิบกว่าปีก่อน เพราะตอนที่เป็น Panic Disorder นั้นสมองจะพยายามเช็คหัวใจว่าจะหยุดเต้นรึเปล่าด้วยความกลัว พอหัวใจอ่อนแอก็จะเต้นแปลกๆ ผมก็จะยิ่งกลัว แต่พอวิ่งไปนานเข้า หัวใจแข็งแรง สมองลองเช็คดูก็ไม่มีอาการอะไร Panic Disorder ของผมก็เลยค่อยๆหายไป
ข้อห้า การวิ่งห้าโลเป็นประจำนั้นจะทำให้สมองทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น มีงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์บอกว่าการที่หัวใจทำงานหนัก เราได้ออกเหงื่อนั้นมีผลดีต่อระบบสมองมาก
ข้อหก ซึ่งผมก็รู้สึกได้ด้วยตัวเองก็คือ เราจะหลับลึกและสบายขึ้นมาก มีงานวิจัยว่าถ้าเราวิ่งห้าโลห้าวันต่ออาทิตย์นั้นจะทำให้คนที่หลับยาก หลับง่ายขึ้นมาก
ข้อเจ็ดก็คือทำให้ immunity เราดีขึ้นมาก ผมเองตั้งแต่วิ่งมาสิบกว่าปีก็แทบไม่เคยป่วยเลย ไม่เหมือนตอนที่ไม่เคยวิ่ง เป็นอะไรก็หายได้โดยไม่ยาก
ข้อแปดนี่สาวๆน่าจะชอบ เพราะการวิ่งจะทำให้ขาสวยขึ้น เนื่องจาก กล้ามเนื้อมัดใหญ่ของมนุษย์นั้นอัดแน่นอยู่ในส่วนล่างของลำตัว การวิ่งทำให้เราได้กระชับกล้ามเนื้อขา น่อง ก้น แถมช่วยทำให้กล้ามเนื้อหน้าท้องและหลังแข็งแรงขึ้นเพราะต้องรักษาสมดุลขณะวิ่ง
พออ่านทั้งแปดข้อถึงพอเข้าใจมากขึ้นว่า ทำไมวิ่งห้าโลติดกันเป็นประจำนั้นจะทำให้ทั้งอารมณ์ดีขึ้น สภาพจิตใจดีขึ้น รวมถึงร่างกายที่แข็งแรงขึ้น ดูดีขึ้น พอดูดีขึ้นก็มั่นใจมากขึ้น เป็นวงจรแห่งความสุขที่ชัดเจน…
นอกจากนั้น นอกจากประโยชน์ที่ได้จากการวิ่งแล้ว บรรยากาศของการวิ่งเองก็ยังนำมาซึ่งโอกาสใหม่ๆหลายอย่าง หลายคนรวมถึงผมเองก็ได้ไอเดีย ได้ทบทวนความคิดในช่วงวิ่ง
บางคนใช้เป็นการทำสมาธิ การชวนเพื่อนชวนครอบครัวไปวิ่งหรือไปลงงานวิ่งก็เป็นกิจกรรมสังคม กิจกรรมครอบครัวที่ทุกคนทำได้ ได้พบปะเพื่อนฝูง บางคนมีสังคมเพื่อนสนิทเป็นกลุ่มนักวิ่งไปเลยด้วยซ้ำ การวิ่งหลายครั้งสำหรับผมก็เป็นการเก็บความทรงจำโดยเฉพาะเวลาไปต่างประเทศหรือต่างจังหวัด พอเช้าๆออกวิ่งลัดเลาะไปตามถนนหนทางก็จะได้เห็นวิถีชีวิตผู้คนที่จะไม่ได้เห็นในมุมนักท่องเที่ยว ได้เก็บรูปสวยๆระหว่างทางวิ่ง แถมทำให้เราจำทาง จำสถานที่สำคัญได้แม่นขึ้นด้วย
ตอนนี้การวิ่งห้าโลสิบโลตอนเช้าน่าจะกลับมาฮิตไปอีกนานเพราะ อาจารย์ชัชชาติว่าที่ผู้ว่ากรุงเทพฯวิ่งสิบโลทุกเช้ามาเป็นเวลาหลายสิบปี พออาจารย์โด่งดังเป็นที่จับตาทุกคนก็เริ่มไปตาม ไปถ่ายทอดตอนอาจารย์วิ่งตอนเช้าทุกวัน หลายคนก็เริ่มออกวิ่งตาม
แต่ที่น่าสนใจก็คือ อาจารย์เคยให้สัมภาษณ์เรื่องการวิ่งไว้ว่า เพราะการวิ่งทุกเช้า วิ่งเปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆ ทำให้อาจารย์ได้เห็นปัญหาของกรุงเทพฯในมุมต่างๆจนสั่งสมกลายเป็นความอยากที่จะแก้ไขปัญหานั้น และกลายเป็นความตั้งใจที่จะเป็นผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครและลงเลือกตั้งในครั้งนี้
ถ้าอาจารย์ทำงานได้ดี ได้สมกับที่ทุกคนคาดหวัง อย่าลืมขอบคุณการ “วิ่ง” ที่ทำให้เราได้ผู้ว่าคนนี้มากันละกันนะครับ
และถ้าอยากเปลี่ยนชีวิต เปลี่ยนตัวเอง หรือเปลี่ยนโลก ลองเริ่มจากการวิ่งเบาๆ แต่วิ่งทุกวัน วิ่งสม่ำเสมอ วงจรแห่งความสุขจะเริ่มเกิดจากตัวเองแล้วอาจจะกระเพื่อมไปสู่คนรอบข้างก็เป็นไปได้นะครับ
- 149
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
