คุณลุงเหล้าขาว
ช่วงนี้เราทำงานร้านสะดวกซื้อครับ มันก็มีลูกค้าหลายแบบเดินเข้าประตูร้านมา มีคนนึงที่เราจำได้ตั้งแต่เข้ามาแรกๆ
นั่นคือลุงเหล้าขาว เราไม่รู้ชื่อเขา แต่เขาจะเดินมาด้วยชุดประจำ คือหมวกทหารบก เชิ้ตสีเทาแกมฟ้าหลวมๆ กับกางเกงชิโน่สีเนื้อ
แกเดินมาแกจะไม่พูดอะไรมาก "เหล้าขาว" น้ำเสียงแกจะไม่ค่อยเหมือนกันทุกครั้ง เพราะบางทีแกเมามาก่อนบ้าง ก็จะเข้มนิดๆพูดไม่คล่องหน่อยๆ
แต่ถ้าแกไม่เมาเลยก็จะเป็นสำเนียงที่สุภาพเจียมตัว
แต่ความพิเศษของแกคือ แกเป็นคนไร้บ้าน ที่นอนข้างร้าน ด้วยความที่แกถือถุงขยะไปมา เดาว่าแกน่าจะเก็บขยะขาย ไม่ก็นั่นเป็นทรัพย์สินแก
แต่นอกจากเข้ามาซื้อเหล้าขาว เวลาแกเมาๆหน่อย แกจะมาหยิบข้าวในร้าน
บ่นๆชื่อกับข้าวนั้นๆจนลูกค้าที่ผ่านไปผ่านมา เริ่มมีใจจะซื้อให้แก ตั้งแต่เราเข้าใหม่ๆ จนตอนนี้จะสองเดือนแล้ว
แกก็ยังเหมือนเดิม... มีลูกค้านับสิบรายที่โดนแกหลอกแดกฟรี เวลาได้ตังค์ก็ซื้อเหล้าขาว หลังๆเลยบอกลูกค้าก่อนว่านิสัยแกเป็นงี้นะ
ถ้าจะซื้อให้ต่อก็โอเค แต่ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไร หนีไป!! เดี๋ยวดีลให้ ตอนแกอดแดกก็จะพยายามคุยกับแกว่า ลุง ลุงมีตังค์ทำไมไม่ซื้อข้าวกิน มีคนช่วยลุงบ่อยแล้วนะ เอาจริงๆก็เสือกแต่ลองดูเผื่อแกจะเปลี่ยนแปลง
สรุปวันนั้นก็มีคนยอมจ่ายให้ ให้เหตุผลว่าจะได้จบๆ ผมนี่ถึงกับกุมขมับ...
แต่ความพยายามของผมก็ไม่น่าสูญเปล่าซะทีเดียว
เพราะวันนี้ไม่เห็นแกเดินมาซื้อเหล้าขาวเลย ก็ขอให้แกพัฒนาขึ้น ถึงไม่ก็จะสกัดขากระซิบลูกค้าที่จะซื้อข้าวให้ ดัดนิสัยแกอยู่ดี
จบ
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
