ชีวิตคนเรามันสั้นขนาดนั้นเลยหรอ ?
ชีวิตคนเรามันสั้นขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมเราไม่ควรเสียเวลาไปกับสภาพแวดล้อมที่ไม่เห็นคุณค่าของเรา ต่อให้เราจะทำงานดีแค่ไหนหรือให้ความสำคัญกับคนอื่นมากแค่ไหนแต่ทำไมเขากลับไม่เห็นคุณค่าของเรา ?
หรือว่ามันจะเป็นแบบที่เขาว่าจริงๆ นะว่า ต่อให้คุณเก่งแค่ไหน มีความสามารถแค่ไหน โดดเด่นแค่ไหน ยังไงเราก็ไม่เติบโต
บทความนี้ผมจะพาทุกท่านมาอ่านเรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่งที่ถามพ่อเขาว่า คุณค่าของชีวิตคืออะไร ?
เคยมีเด็กชายคนหนึ่งถามพ่อว่า คุณค่าของชีวิตคืออะไร ?
พ่อของเขาตอบกลับไปว่า ให้ลูกเอาก้อนหินก้อนนี้ไปขายที่สวนสาธารณะหากมีใครมาถามราคาลูก ให้ลูกชูสองนิ้ว
หลังจากที่เด็กชายได้ยินก็รีบทำตามที่พ่อของเขาบอก เด็กชายรีบวิ่งเอาก้อนหินไปขายที่สวนสาธารณะตามที่พ่อของเขาบอก
แล้วก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพูดกับเด็กชายดังกล่าวว่า ก้อนหินก้อนนี้ดูสวยมาก ฉันอยากได้หินก้อนนี้เอาไว้ วางที่สวนหลังบ้านของฉัน
เธอจะขายมันเท่าไหร่ ?
เด็กชายดังกล่าวไม่พูดอะไร เขาเพียงทำตามที่พ่อบอกให้ชูสองนิ้ว
ชายดังกล่าวเห็นว่าเด็กชายนั่นชูสองนิ้ว เขาเลยถามเด็กชายกลับไปว่า เธอขายมันในราคา 2 เหรียญหรอ?
พอเด็กชายได้ยินแบบนั้น ก็รู้สึกตกใจแล้วก็รีบวิ่งกลับไปบอกพ่อของเขาว่า พ่อฮะมีคนมาถามซื้อหินก้อนนี้ในราคา 2 เหรียญ
พ่อของเขาตอบกลับไปว่า ให้ลูกนำหินก้อนนี้ไปขายที่ ร้านขายเครื่องประดับ หากมีคนมาถามราคาลูก ลูกไม่ต้องพูดอะไรแล้วให้ชูสองนิ้ว
เด็กชายที่ได้ยินพ่อของเขาพูดแบบนั้นก็รีบวิ่งไป ร้านขายเครื่องประดับทันที ตามที่พ่อของเขาได้บอกไว้
แล้วก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาถามว่า หินก้อนนี้มันสวยมากเหมาะที่จะเอาไปทำเป็นเครื่องประดับ ฉันขอซื้อหินก้อนนี้ได้มั้ย เธอจะขายมันในราคาเท่าไหร่ ?
เด็กชายดังกล่าวไม่พูดอะไรแล้วชูสองนิ้ว หญิงสาวเห็นว่าเด็กชาย ชูสองนิ้ว เขาเลยบอกกับเด็กชายว่า หากเธอขายให้ฉันตอนนี้ในราคา 20,000 เหรียญ ฉันจะซื้อมันทันที
หลังจากที่เด็กชายได้ยินตามที่หญิงสาวบอกกับเขา เด็กชายก็ตกใจมากและก็รีบวิ่งกลับไปบอกกับพ่อของเขาว่า พ่อฮะมีพี่สาวคนหนึ่งมาถามซื้อหินก้อนนี้ในราคาตั้ง 20,000 เหรียญ
พ่อของเขาก็ตอบกลับไปว่า ลูกพ่อ พ่ออยากให้ลูกเอาหินก้อนนี้ไปสถานที่สุดท้าย เอาไปโชว์ให้เจ้าของ พิพิธภัณฑ์ หากเขาถามราคากับลูก ลูกไม่ต้องพูดอะไรแค่ชูสองนิ้ว
เด็กชายก็รู้สึกแปลกใจมากที่ทำไมพ่อของเขาไม่บอกอะไรกับเขาเลย และเขาก็รีบทำตามที่พ่อบอก เด็กชายได้วิ่งไปที่ พิพิธภัณฑ์ แล้วเอาหินก้อนดังกล่าวโชว์ให้กับเจ้าของ พิพิธภัณฑ์ ตามที่พ่อของเขาได้บอก
แล้วเจ้าของก็ถามว่า เธอไปเอามันมาจากไหน รู้มั้ยว่าหินก้อนนี้มันมีอายุนานมากกว่า 10,000 ปี และที่สำคัญคือมันหายากมาก ฉันอยากได้วางไว้ใน พิพิธภัณฑ์ เพื่อเอาไว้ให้คนได้มาดูเรื่องราวของหินก้อนนี้ เธอจะขายมันในราคาเท่าไหร่ ?
เด็กชายดังกล่าวไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่ชูสองนิ้ว เจ้าของ พิพิธภัณฑ์ เห็นว่าเด็กชาย ชูสองนิ้ว เขาเลยถามเด็กชายกลับไปว่า เธอขายมันในราคา 200,000 เหรียญหรอ ?
หลังจากที่เด็กชายได้ยินแบบนั้น ก็รู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก และก็รีบวิ่งกลับไปบ้านบอกกับพ่อของเขาว่า พ่อฮะผมเอาหินก้อนนี้ไปโชว์ให้เจ้าของ พิพิธภัณฑ์ ดูตามที่พ่อบอก เขาขอซื้อหินก้อนนี้ในราคาตั้ง 200,000 เหรียญ
พ่อของเขาก็ตอบกลับไปว่า ทีนี้ลูกเข้าใจแล้วรึยัง ว่าคุณค่าของชีวิตคืออะไรเห็นมั้ยว่ามันไม่สำคัญว่าลูกมาจากไหน เกิดที่ไหน ผิวสีอะไร หรือมีเงินมากน้อยแค่ไหน
สิ่งสำคัญคือที่ที่เราเลือกอยู่ ผู้คนที่คุณรายล้อมอยู่ด้วย และการวางตัวของคุณ
คุณอาจจะใช้เวลาทั้งชีวิตคิดว่าตัวเองเป็นหินที่มีค่าแค่ 2 เหรียญ คุณอาจจะใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางคนที่เห็นคุณค่าคุณแค่ 2 เหรียญ
แต่รู้หรือไม่ว่า ทุกคนมีเพรชในตัวเอง เราเลือกได้ว่าจะอยู่ท่ามกลางคนที่เห็นคุณค่าของเรา และเห็นเพรชในตัวเรา
เราสามารถเลือกได้ว่าเราจะพาตัวเองไปอยู่ที่ใด และเราสามารถเลือกเห็นคุณค่าในตัวผู้อื่นได้เช่นกัน เราสามารถช่วยให้ผู้อื่นเห็นเพชรในตัวเขาได้
เพราะฉะนั้น จงเลือกคนที่อยู่รอบข้างคุณให้ดี นั่นจะเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตคุณเปลี่ยนไปอย่างมาก
และไม่ว่าอย่างไรก็ตามแต่ สิ่งสำคัญคือ การที่เราเห็นคุณค่าของตัวเองต่อให้คุณจะเก่งแค่ไหน บางครั้งด้วยสถานการณ์ และสภาพแแวดล้อมที่คุณอยู่ อาจไม่เหมาะกับคุณค่าของคุณเอง จงเลือกให้ดีว่าเราควรอยู่ที่ใด และควรพาตัวเองไปอยู่ในสภาพแวดล้อมใด
อย่าเสียเวลาอยู่กับสิ่งที่ไม่ได้ให้คุณค่ากับเรา เพราะชีวิตนั้นสั้นเกินกว่าจะไปเสียเวลาพิสูจน์ตัวให้ใครเห็น
Life is short , and every moment is precious
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
