ขาหมูที่เชดัง
หนัง ที่ทำให้รู้สึกถึงการสัมผัสรสอาหาร
มัน ที่ทำให้เข้าใจถึงความหอมของการปรุง
เนื้อ ที่เหมาะกับการเริ่มต้นที่จะได้เคี้ยว
แต่ 'มัน' ก็ไม่ควรจะละเลียดได้ราวกับไอติม
มัน ไม่ เหมาะ ไม่ ควร
อาหารคาวจะหวานมากไปก็ไม่ดี มันต้องหวานพอดีๆ
ว่าด้วย 'ขาหมู' ของ 'เชดัง' (ดินแดนที่ถูกซ่อนอยู่ในมิติของกาลเวลา)
เราไม่มีภาพให้ท่านได้ยล
ภาพที่ปรากฏแก่ความคำนึงในห้วงหาวของท่าน
จะเป็นภาพในรูปแบบที่ผมบรรยายให้ฟังเอง
ขาหมูที่วางซึมเซา เคียงด้วยผักคะน้าเขียวๆ
ไม่สามารถสันนิษฐานได้เลยว่าจะอร่อยแค่ไหน
ร้านแรกที่เคยลิ้มรสนั้น มันหวาน เราเลยต้องเอามาตัดรสเปรี้ยว
และหาความเค็มมาปรุงแต่งเพิ่ม
เป็นขาหมูที่หวาน พร้อมน้ำจิ้มที่หวาน
แต่ขาหมูเป็นเมนูอาหารคาวนะ
ส่วนร้านที่สองที่เคยไปลิ้มรส
เป็นขาหมูที่มีสองแบบ แบบหนึ่งโปะบนข้าว แบบหนึ่งเป็นกับ
แบบเป็นกับก็เหมือนแบบโปะบนข้าว
ไม่แยกไข่ด้วย ถ้าซื้อต้องติดไข่พะโล้ ไม่หนึ่งลูกก็ต้องครึ่งลูก
น้ำจิ้มกำลังพอดี เหยาะลงไปพอให้รสชาติกลมกล่อมละมุนลิ้น
เป็นที่สังเกตได้ว่าวันไหนแม่ค้าหน้าบึ้ง ขาหมูจะอร่อย
แต่วันไหนที่แม่ค้าหน้าบึ้งแต่พยายามยิ้ม ขาหมูจะกร่อย
อีกร้าน
ขาหมูละเลียดมัน
แยกมัน หนัง เนื้อ ไว้สามส่วน ข้าวอยู่ด้านล่าง
น้ำจิ้มพออร่อยแต่ใส่ซองซิป ดูไม่ค่อยได้อรรถรสในการกัดปลายถุง
ไข่ ถ้าจะเพิ่มครึ่งลูก บวก 5 บาท
เอกลักษณ์ของร้านคือ แม่ค้าชอบชวนให้ซื้อก๋วยจั๊บกับกระเพาะปลา
ทั้งที่เราอยากกินข้าวขาหมู
ทุกอย่างอยู่ที่ความพึงใจ
ความกลมกล่อมมันวัดจากผลวิจัยไม่ได้
Kim Journal x คิมหันต์วิษุวัต
#Kimjournal #Kimhanvisuwat
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
