ธรรมชาติวิทยากับเด็กจ้อย คืนหนาวที่เหลือแต่ดาวเป็นเพื่อน นามปากกาสุวรรณี สุคนธา
☕ธรรมชาติวิทยากับเด็กจ้อย อีกหนึ่งเรื่องสั้นจากหนังสือคืนหนาวที่เหลือแต่ดาวเป็นเพื่อน นามปากกาสุวรรณี สุคนธา
☕ชื่อเรื่องไม่บันเทิงเท่าไร แต่เนื้อในจัดว่าสละสลวยจนต้องนำมารีวิว
☕เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายจ้อย เดินไปตามคันนา ใส่รองเท้าทำจากยางรถยนต์ นำมาเย็บแก้ขัด เดินไปแล้วโคลนมันดูด รองเท้าหาย ไม่ใส่มันดีกว่าเดินตีนเปล่าให้หนามมันตำ
☕ตบยุงแฝดไปอวดแม่ จ้อยว่ามันเท่
☕จ้อยไปหาอาที่กลางนา ไปบ้านเล็กในทุ่งกว้าง กล้าสีเขียวมันสวย มีปูให้จับเวลาหนีน้ำร้อนๆ ตอนกลางวัน
☕ล้วงมือเข้าไปในรูโคลน จะจับเจ้ากบแต่ดันเจองู!
วิ่งกลับมาบ้านไม่กล้าเล่าให้แม่ฟัง ยังแหยงมือไม่หาย
☕จ้อยกลับไปเก็บของ ไม่เห็นเจ้างูคู่ปรับเสียแล้ว จะขึ้นไปบ้านกลางนาของอา บ้านใหญ่เขาน่าอึดอัด จ้อยชอบมาหาอาที่นี่มากกว่า
☕นึกว่าจะไปกินน้ำตาลบ้านอา แต่เงียบจนคิดว่าอาไม่อยู่บ้านกลางนา จ้อยเดินหาอาทั่วบ้าน ได้ยินเสียงผู้หญิง นั่นมันเมียตาแก่ขี้ริ้ว! ทำไมมาอยู่กับอา
☕จ้อยว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเล่าเรื่องรูงูให้อาฟัง แต่เอ มันไม่เหมือนเรื่องเจ้างู แมลงปอ หรือเจ้ายุงแฝด มันคนละแฝดกัน! อาเขาทำแฝด ดีไม่ดีจะโดนตีตาย
🌸🌸🌸
เป็นอีกเรื่องที่สนุกมาก เล่าถึงธรรมชาติชนบท เปรียบเทียบกับธรรมชาติของมนุษย์ได้อย่างสองแง่สามง่าม ตั้งแต่แมลงปอ ยุงแฝด ล้วงรูงู ไปจนถึงเจออาเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน
สนุกดีพิลึกค่ะ!
เจน อาลิษา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
