ท่องแดนมังกร 2025 (12) หลากสีสัน ณ ทะเลสาบเอ๋อไห่ และหมู่บ้านประมงซวงหลาง
เริ่มต้นวันใหม่ในเช้าที่สดใส ด้วยสภาพอากาศที่ดี มีสายลมที่ทำให้ไม่ร้อน .. เราจะเดินทางไปเที่ยวในบริเวณรอบๆทะเลสาบ “ทะเลสาบเอ๋อไห่” กันค่ะ
“ทะเลสาบเอ๋อไห่” .. เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่มีขนาดใหญ่รองจากทะเลสาบเตียนฉือของมณฑลยูนนาน ด้วยขนาดความยาว 20 กม. และมีความกว้าง 9 กม. ทะเลสาบมีลักษณะคล้ายรูปหู มีน้ำที่ใสสะอาด ถือว่าเป็นทะเลสาบที่มีความสำคัญมากของเมืองต้าลี่ หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตของชาวเมืองที่นี่
ในมิติของการท่องเที่ยวนับว่า เป็นจุดที่สร้างความประทับใจให้กับนักท่องเที่ยวได้มาก .. นักท่องเที่ยวให้ความนิยมที่จะไปล่องเรือชมความงามของภูเขาที่ล้อมรอบทะเลสาบซึ่งมีขนาดกว้างใหญ่ครอบคลุมพื้นที่ 255 ตารางเมตร มีความสูงสุดถึง 20 เมตร และล้อมรอบด้วยภูเขาหิมะ
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในระหว่างการท่องเที่ยว ไกด์เล่าให้พวกเรา ซึ่งเป็นลูกทัวร์ว่า .. ในการชงชารับรองแขกของชาวไป๋ ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองในพื้นที่นี่ จะมี 3 รส .. รู้มั๊ยว่าหมายความว่าอย่างไร?
เราไม่จัดเจนเรื่องการดื่มชา แน่นอนจึงไม่มีใครตอบได้ .. คำเฉลยจึงตามมาใจความว่า ..
การชงชาพื้นเมือ ซึ่งมี 3 รส .. โดยถ้วยแรกจะมีรสขม ถ้วยสองมีรถหวาน และรอบสามมีรสขม ๆ หวาน ๆ .. ไกด์บอกว่านี่เป็นการเปรียบเทียบให้เราคิดในเรื่องของการดำเนินชีวินของคนที่ต้องมีการต่อสู้
.. ซึ่งบางครั้งเราๆท่านๆอาจจะรู้สึกว่า ชีวิตต้องมีรสชาติขม .. ต่อมาเมื่อชีวิตประสบความสำเร็จ ก็เปรียบเสมือนรสชาติหวาน ซึ่งก็เปรียบได้กับรสชาติของการมีชีวิตของคนเราจะมีทั้งทุกข์และสุขปนเปกันไป เช่นเดียวกับรสชาติของชาที่มีทั้งขมและหวานนั่นเอง
เราออกเดินทางมุ่งหน้าเลาะขอบทะเลสาบเอ๋อไห่ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือสู่ “หมู่บ้านตกปลา ซวงหลาง” .. ด้วยสมัยก่อนนั้น หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านเก่าแก่ที่ชาวบ้านแต่ละหลังคาเรือนประกอบอาชีพประมงจับปลา สัตว์น้ำ โดยมีทะเลสาบเอ๋อไห่เป็นตัวผลิตความอุดมสมบูรณ์แก่ผืนน้ำแห่งนี้
.. เป็นทะเลสาบที่หล่อเลี้ยงชาวบ้านชาวเมือง มีเรื่องราว เป็นลำน้ำแห่งชีวิตให้แก่ชาวเมืองมาตั้งแต่สมัยอดีต
เส้นทางที่ขับมาก็จะเห็นทัศนียภาพสองข้างทางที่สวยงามกว้างใหญ่มองแล้วสบายตา ไม่นานเท่าไหร่นักก็เดินทางมาถึงจุดพักรถด้านบนก่อนจะลงสู่ด้านล่างที่ “หมู่บ้านซวงหลาง”
จากด้านบนข้างถนนริมเขามองลงไปจะเห็นหลังคาเรือนนับร้อยนับพันอยู่มากมายลายตา ส่วนผืนน้ำที่เห็น นั่นก็คือ “ทะเลสาบเอ๋อไห่” แหล่งน้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิตชาวเมืองต้าหลี่มาตั้งแต่อดีตจวบจนถึงปัจจุบัน
หมู่บ้านซวงหลาง (Shuanglang Ancient Village)
“หมู่บ้านตกปลา” หรือ หมู่บ้านซวงหลาง(双廊) เป็นหมู่บ้านชาวประมงเก่าแก่ ที่เคยเงียบสงบ เมื่อก่อนชาวบ้านจะประกอบอาชีพจับปลา จับสัตว์น้ำจาก “ทะเลสาบเอ๋อไห่”
ชาวบ้านที่นี่มีชีวิตที่เรียบง่าย ดื่มด่ำอยู่กับธรรมชาติรอบๆ .. แต่ว่าทุกวันนี้หมู่บ้านแห่งนี้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนตากอากาศ ที่ชาวจีนนิยมมาเที่ยวกันมาก เพราะว่ามีอากาศที่บริสุทธิ์สดชื่น เมืองตั้งอยู่ติดริมทะเลสาบเอ๋อไห่
บรรยากาศของ “หมู่บ้านตกปลา” จะมีบ้านเรือนเก่าแก่ให้ได้เห็น และบางบ้านก็ถูกดัดแปลงกลายเป็นร้านอาหารเก๋ๆ ร้านรวงขายของที่ระลึกให้นักท่องเที่ยว ได้มาเดินชอปปิ้งเลือกซื้อสินค้าพื้นเมืองกัน
รวมถึงมีร้านอาหารที่ตั้งโต๊ะอยู่ริมทะเลสาบ เชิญชวนให้นักท่องเที่ยวมาอิ่มหนำกับอาหาร และชื่นชมกับธรรมชาติที่สวยงาม มีเรือประมงโบราณจอดลอยลำอยู่ในทะเลสาบเอ๋อไห่ให้ได้ชม และถ่ายรูปกันเพลินๆ ด้วย
“ทะเลสาบเอ๋อไห่” … เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่มีน้ำที่ใสสะอาด กว้างใหญ่มากมีความยาว 20 กม. ความกว้าง 9 กม. มีลักษณะคล้ายรูปหู ถือว่าเป็นทะเลสาบที่มีความสำคัญมากของเมืองต้าหลี่ หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตของชาวเมืองที่นี่
เราดูแผนที่แนะนำการเดินชมหมู่บ้านแห่งนี้ จากกึ่งกลางของทางเดินอันเป็นจุดที่เราเดินลงมาจากพื้นที่ภูเขาด้านบน สามารถเลือกเดินไปทางซ้าย หรือทางขวาก่อนก็ได้ .. เราเลือกเดินจากทางด้านซ้ายก่อน (เมื่อหันหน้าสู่ทะเลสาบ)
ถนนปูหินเก่าที่ทอดยาวที่เราก้าวผ่านแต่ละก้าว เหมือนกำลังผ่านอุโมงค์เวลาที่จะพาคุณย้อนเวลากลับไปสู่ยุคที่สงบสุขและเงียบสงบ และคุณสามารถมองออกไปเห็นทะเลสาบเอ๋อไห่ที่ระยิบระยับท่ามกลางท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาว สร้างภาพที่สวยงาม
ความสวยงามของทิวทัศน์ด้านนี้ .. มีเรือโดยสารที่สามารถจองตั๋วล่องไปตามทะเลสาบ แล้วไปขึ้นเดินเที่ยวที่เกาะที่อยู่ไม่ไกล
กอกุหลาบดอกโตมาก จนนึกว่าเป็นของปลอม .. ออกดอกสะพรั่งเรียงรายเป็นแนวยาวจากปากทางไปเรื่อยๆ
ดึงดูดให้ใครหลายคนเข้าไปเก็บภาพความงดงามของดอกไม้ที่หากปลูกที่บ้านเราคงไม่มีดอกที่ใหญ่และสวยอย่างนี้
ร้านกาแฟที่ตกแต่งได้อย่างน่ารักเข้ากับบรรยากาศ ร้านอาหารก็หลากหลาย
ด้านนี้ของทะเลสาบ .. เป็นที่ตั้งของร้านอาหาร ร้านไอศกรีม ร้านกาแฟ และอื่น ๆ มากมาย เรื่อยไปตามทางเดินริมทะเลสาบ ตลอดจนเป็นที่พัก และบ้านเรือน
บริเวณริมทะเลสาบจุดนี้อาจดูไม่ค่อยมีความเป็นธรรมชาติสักเท่าไหร่ เพราะมีร้านรวงสไตล์เก๋ๆแบบตะวันตกมากมาย .. แต่ก็ได้บรรยากาศพักผ่อนอีกแบบไปแทน
และทำให้จินตนาการได้ไม่ยากว่า หากเป็นยามเย็นน่าจะได้อารมณ์โรแมนติกมากกว่านี้ เพราะดวงอาทิตย์ก็จะตกด้านหน้าทะเลสาบนี้เลย
พร๊อพเก๋ๆ สำหรับถ่ายภาพริมทะเลสาบ .. คุณสามารถนั่งเงียบๆ สัมผัสสายลมพัดโชยเบาๆ และฟังเสียงคลื่นซัดกระทบฝั่ง ทุกทิวทัศน์ที่นี่ดูเหมือนของขวัญจากธรรมชาติที่นำความสงบและความสุขมาสู่หัวใจของผู้เฝ้ามอง
ชาวบ้านที่ขายอาหารทานเล่น ซึ่งมีทั้ง ของปิ้งย่าง .. ชอบภาพคุณยายนำกุ้งตัวเล็กมาเสียบไม้เพื่อย่างขาย ทำให้คิดถึงบรรยากาศของเชียงคานไปด้วย
ทุเรียน .. ตื่นเต้นเมื่อเห็นครั้งแรก แต่คนจีนเขาทานแบบนำไปย่างไฟ แปลกดีค่ะ
เราเดินย้อนกลับมาทางเดิน จนมาถึงทางแยก แล้วเดินไปตามทางชวามือ .. ด้านนี้เท่าที่เราสังเกตเห็น ดูเหมือนจะมีนักท่องเที่ยวมาเดินเล่นกันมากกว่า ยิ่งในยามเย็นและค่ำคืนก็น่าจะคึกคักและมีสีสันมากกว่ายามบ่ายอย่างนี้
ในทะเลสาบเอ๋อไห่ มีเรือประมงโบราณสองสามลำลอยอยู่ริมน้ำโดยมีอาคารคล้ายตึกโบราณเป็นฉากหลังที่สวยงาม .. ภาพที่ปรากฏในสายตาตอนนี้ดูแปลกตาและมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร เสมือนเป็นสัญลักษณ์หมู่บ้านตกปลา
หมู่บ้านซวงหลาง หรือหมู่บ้านชาวประมงดั้งเดิม ที่ชนพื้นเมืองมีอาชีพจับสัตว์น้ำจากทะเลสาบเอ๋อไห่ เคยบ้านเรือนตั้งเรียงรายจำนวนมาก บางส่วนยื่นลงไปในทะเลสาบเอ๋อไห่ก็มี ซึ่งเป็นทะเลสาบที่หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตชาวเมืองที่นี่ .. ปัจจุบันถูกดัดแปลงไปตามยุคสมัยเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว
ว่ากันว่า .. ที่นี่เป็นรู้จักของนักท่องเที่ยวจีน เพราะนักแสดงดังของจีนคนหนึ่ง เป็นชาวเมืองไป๋และเคยอยู่หมู่บ้านแห่งนี้ ส่วนเราเอ็นจอยการเดินเล่นเพราะบรรยากาศที่ดี ยังมีสภาพดั้งเดิมหลงเหลืออยู่บ้าง
สายๆแดดแรงพอสมควร แต่มีลมพัดเย็น คนเยอะแต่ไม่พลุกพล่านจนเกินไป ... เราเดินหามุมถ่ายภาพเล่นเพลินๆ เดินไป เดินย้อนกลับมาถ่ายเข้าตัวร้าน ตัวริมฝั่งบ้าง
ภาพที่ออกมา อาจไม่เหมือนเมืองจีนที่เราอยากจะเห็นและมีภาพในหัวสักเท่าไหร่
ทุกวันนี้แม้การประมงของชาวบ้านที่นี่แทบจะเลือนหายไป .. แต่กลับกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนตากอากาศแก่นักเดินทางจำนวนไม่น้อย ที่ต้องการที่พักริมทะเลสาบเอ๋อไห่ที่ราคาไม่สูงนัก
พร้อมกับชาวบ้านที่เปลี่ยนวิถีชีวิตมาเริ่มขายของ เสื้อผ้า เครื่องประดับ ผลไม้ ของฝากที่ระลึกต่าง ๆ นานา
ตามตรอกซอกซอยริมน้ำ ที่เงียบสงบแห่งนี้เป็นที่นิยมในหมู่ผู้มาเยือนที่ต้องการพักผ่อนและเพลิดเพลินกับจังหวะชีวิตที่ช้าลง ..
จึงเกิดธุระกิจเกสเฮ้าส์สไตล์บ้านชนชาติไป๋ให้พักค้างคืน ท่ามกลางบรรยากาศเงียบๆ ที่แค่นั่งๆนอนๆมองฟ้า มองน้ำ มองพระอาทิตย์อัสดงก็สุขแล้ว และคุณค่าแบบนี้แหละที่ชาวต่างชาติชื่นชอบ
ประตูเมืองเก่า ..
ใครบางคนกล่าวว่า .. เรามักจะพบรักและปลาบปลื้มกับการเดินทางครั้งแรกที่พาเราไปเจอสถานที่ "ใช่" ในความรู้สึกของตัวเอง ฉันจึงรักสถานที่นั้นได้อย่างง่ายดาย
ด้วยความที่เป็นคนนิยมชมชอบเมืองโบราณ สิ่งของโบราณและอะไรๆ ที่โบราณ เป็นทุนเดิม .. สนใจวันเวลาของเรื่องราวแห่งยุคสมัย อยากรู้เรื่องประวัติศาสตร์ที่ชวนคิดมากมายจากคนยุคนั้น มีตั้งคำถามว่า สิ่งก่อสร้างในยุคโบราณ เขาสร้างได้ยังไง เหมือนครั้งที่ได้เห็นสถาปัตยกรรมในนครวัด นครธม และโบราณสถานอื่นๆ
ในซอยริมน้ำใกล้ๆกับประตูเมือง .. ฉันมองเห็นส่วนหนึ่งของบ้านที่ใหญ่โต เหมือนบ้านของคหบดีจีนโบราณ จึงแวะเข้าไปดูใกล้ๆ
ทางเข้าบ้านทำเป็นซุ้มมีหลังคาคลุม โครงสร้างทำด้วยอิฐหรือหินสีเทา มีหลังคาแอ่นอ่อนช้อย .. บางคนบอกว่านี่คืออาคารสไตล์ Bai ที่มีผนังสีขาว กระเบื้องสีดำ
มีป้ายภาษาจีนที่ฉันอ่านไม่ออกและไม่รู้ความหมาย
ผนังอิฐและปูนปิดกั้นการมองเห็นด้านในจากภายนอก .. บางคนอ่านให้ฟัง บอกว่าหมายถึงมังกร
เมื่อเดินเข้าไปด้านใน มองเห็นคฤหาสน์เรือนไม้ในสถาปัตยกรรมแบบจีนโบราณที่มีรายละเอียดงดงามมากๆ แบ่งเป็น 2 ปีกโอบล้อมเรือนกลาง .. ประตูและหน้าต่างแกะสลัก เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของชนเผ่าพื้นเมือง การประดับตกแต่งมีความวิจิตรอลังการ น่าหลงใหล
บริเวณลานหน้าบ้านเปิดกว้าง ไม่มีหลังคา โปร่ง โล่ง ผนังด้านหนึ่งเปิดรับแสงเข้าบ้าน ดูเหมือนบ้านจะใหญ่โต แต่เป็นการปลูกเรือนติดกัน มีหลายห้องเพื่อสะดวกในการทำกิจวัตรประจำวัน
ผนังของกำแพงบ้านด้านใน ประดับด้วยรายละเอียดงานศิลปะที่สวยงามเช่นเดียวกัน
หากย้อนไปมองประวัติศาสตร์ชนชาติไป๋ ในช่วงหนึ่งพวกเขาเคยเป็นรัฐเอกราชไม่ขึ้นกับชนชาติใด และเคยเป็นชนชาติที่นับถือศาสนาอิสลาม ปกครองแบบรัฐอิสลาม จนสมัยราชวงศ์ชิง ก็มีต่อสู้เปลี่ยนแปลงการปกครอง จนมาขึ้นกับศูนย์กลางอำนาจจีน .. บ้านนี้จึงอาจจะเป็นบ้านหนึ่งของคนที่เคยเป็นชนชั้นสูงก็ได้
น่ายินดีที่ยังคงมีการเก็บรักษาบ้านโบราณแห่งนี้เอาไว้ ด้วยเป็นความสำคัญของวัฒนธรรมท้องถิ่น ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของท้องที่ ที่สืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน .. แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับบ้านหลังนี้เลย
ภัตาคารริมน้ำ สถานที่ที่เราแวะนัยทานอาหารกลางวัน
เรามาเที่ยวต้าหลี่ ทุกมื้ออาหารได้ลิ้่มลองอาหารพื้นเมืองในภัตตาคาร .. พวกเราก็ได้ชิมอาหารเมนูแปลกๆ ที่ต่างจากเมืองไทย
.. เมนูอาหารในเมืองเก่า จากภัตตาคารขึ้นชื่อของเมืองแห่งนี้ ซึ่งถือเป็นอาหารชั้นเลิศ ถ้าคนจีนได้กินอาหารแบบนี้ จะชอบมาก ค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
