“เมื่อไหร่ศาสนาพุทธจะเสื่อมไทย..” repost
ศาสนาพุทธเริ่มเผยแพร่ในประเทศอินเดีย เมื่อราว 2,600 ปีก่อน..
ในขณะที่ถูกล้อมไปด้วยศาสนาพราหม์ ฮินดู ศาสนาเชน และลัทธิต่างๆ.. แต่ศาสนาพุทธยังคงอยู่.. เพราะพระภิกษุ พระสงฆ์เผยแพร่และดำเนินการตามคำสอนของพระพุทธเจ้า..
แม้พระพุทธเจ้าไม่อยู่แล้ว.. และศาสนาพุทธ มีความผิดเพี้ยนออกไปเป็นนิกายมหายาน.. แม้จะเริ่มเสื่อมถอย ราว พ.ศ. 1500.. แต่ศาสนาพุทธ ก็ยังคงอยู่ในอินเดีย..
ที่ชัดเจนว่า ใกล้ถึงจุดดับ ก็คือ.. เมื่อพระภิกษุ ไม่สนใจการปฏิบัติ..
ในสมัยที่พระราชาอุปถัมภ์วัดต่างๆ.. มีการก่อสร้างวัดใหญ่โต.. มีความเป็นอยู่สะดวกสบาย.. ทั้งอาหารการขับฉัน..
บรรดาพ่อค้านักธุรกิจ ก็หันมาทำบุญ ส่งเสริมดูแลพระภิกษุ..
จนพระภิกษุไม่ต้องออกบิณฑบาตร.. ไม่เทศน์สั่งสอน ไม่พบปะชาวบ้าน..
อยู่รวมกันในวัด.. เอาแต่ศึกษาปริยัติ.. เน้นการศึกษาเล่าเรียนทางวิชาการพุทธ.. จนวัดกลายเป็นแหล่งวิชาการ.. กลายเป็นวิทยาลัยสงฆ์..
ศาสนาพุทธ กลายเป็นเรื่องการศึกษาอย่างลึกซึ้ง ภายในวิทยาลัย แต่ไม่มีการปฏิบัติ..
เข้าใจว่า.. เมื่อมีฆราวาสมาดูแลพระมากขึ้น.. ประกอบกับความไม่เคร่งในพระวินัย..
คงทำให้พระภิกษุส่วนใหญ่ติดสุข.. เป็นพระแล้วสบาย พระเลยพากันเข้ามาศึกษาปริยัติในวัดใหญ่.. ไม่มีพระภิกษุที่อยากลำบาก ไปอยู่ตามป่า หรือวัดเล็กๆในเมือง..
ทำให้พระภิกษุ ห่างไกลจากชาวบ้าน..
ไม่มีอุบาสกอุบาสิกา.. ไม่มีการปฏิบัติธรรม เพื่อความหลุดพ้น... มีแต่พระภิกษุ ไม่มีพระสงฆ์ที่บรรลุธรรม.. พระวินัยหย่อนยาน..ไม่มีศรัทธาจากชาวบ้าน..
เป็นแบบนี้มานานนับร้อยปี.. คำสอน ก็ยิ่งผิดเพี้ยนออกไปเรื่อยๆ.. จนเกิดนิกายวัชรยาน (ยึดอัตตา).. มนตรายาน (สวดมนต์คาถา).. ตันตระยาน (เน้นอยู่กับกิเลส)..
ถึงขนาดเชื่อว่า.. การเสพกาม ทำให้เข้าใจโลก หรือเบื่อหน่าย จนบรรลุธรรมได้..
จนกระทั่ง.. พระราชารุ่นต่อมาเริ่มหันไปนับถือศาสนาอื่น..
ได้ยินมาว่า.. หลังปรินิพพาน พระภิกษุที่อดีตเป็นวรรณะพราหม์ นับถือศาสนาฮินดู.. นำแนวคิดพราหม์ฮินดู มาปนกับศาสนาพุทธ..
และมีอิทธิพลในการทำสังคายนาในเวลาต่อมา.. และเป็นต้นกำเนิดนิกายมหายาน..
ทำให้มีการจัดทำพระไตรปิฏกเป็นภาษาสันสกฤต.. ทั้งที่พระพุทธเจ้าเคยห้ามมิให้ใช้ภาษาอื่น นอกจากบาลีเท่านั้น..
และมีพิธีกรรมแบบพราหม์ฮินดูในศาสนาพุทธ.. เช่น การบูชารูปเคารพ.. การบูชาด้วย เครื่องหอม มีเสียงดนตรี..
เอาคำสอนพุทธ เช่น เรื่องความเมตตา ไปเป็นคำสอนฮินดู..
จากพุทธแท้ ที่เคารพเพียงพระพุทธเจ้า ก็สอนให้เคารพรูปเคารพพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรด้วย..
ต่อมา ในยุคฟื้นฟูศาสนาพราหม์ฮินดู.. เกิดแนวคิด สร้างให้พระพุทธเจ้าเป็นอวตารของพระนารายณ์.. เพื่อรวมพุทธเข้ามาในศาสนาพราหม์ฮินดู..
แต่พระภิกษุในยุคนั้นที่อยู่ในวัด.. เพิกเฉย..
ตรงข้ามกับศาสนาเชน ที่โต้ตอบพราหม์ฮินดูที่พยายามจะกลืนศาสนาเชน.. ด้วยการ แต่งรามเกียรติ์ที่เป็นของฮินดูขึ้นมาใหม่ และเอาคำสอนเชนลงไป..
เช่น พระกฤษณะ พระลักษณ์ที่ทำบาป ใช้ความรุนแรง ต้องตกนรกตามคำสอนของเชน..
ทำให้ศาสนาเชน ยังคงอยู่ในอินเดียจนถึงปัจจุบัน..
จนกระทั่ง ชาวมุสลิมเข้าปกครองประเทศอินเดีย.. ในขณะที่ศาสนาพุทธเสื่อมโทรมลงมากแล้ว..
มีการกวาดล้าง ศาสนาต่างๆ.. ศาสนาพุทธง่ายสุด.. เพราะอ่อนแออยู่แล้ว และพระภิกษุจะรวมตัวกันอยู่ในวัดใหญ่ ไม่กี่แห่ง..
ชาวบ้าน ที่ไม่เข้าใจ และไม่สนใจศาสนาพุทธนานแล้ว.. ก็เป็นการง่ายที่จะเปลี่ยนศาสนา..
จากศาสนามุสลิม.. กลับมาเป็นศาสนาฮินดู (พราหม์ยุคใหม่) ตามศาสนาของผู้ปกครอง..
จนกระทั่งปัจจุบัน.. มีคนนับถือศาสนาพุทธในอินเดีย ไม่ถึง 1%..
ศาสนาพุทธแท้.. ที่ไม่ผิดเพี้ยน เน้นรักษาพระวินัยไว้อย่างครบถ้วน.. เป็นพระภิกษุกลุ่มน้อย ที่ถูกนิกายมหายานเรียกว่า เป็นนิกายเถรวาท หรือหินยาน.. ก็เลยหนีมาทางตอนใต้.. มายังศรีลังกา.. ศาสนาพุทธจึงได้เดินทางมายังประเทศไทย..
พุทธแท้ แบบเถรวาท เข้าไทยสัก 2-3 ครั้งใหญ่ๆ.. คือ ยุคแรก จนถึงสมัยพระเจ้าอโศก ใน พ.ศ. 200.. อีกครั้ง คือ ยุคแรกของเมืองศรีเทพ และยุคสุโขทัย..
ส่วนนิกายมหายาน กับศาสนาพราหม์ฮินดู คงจะเข้ามาเป็นระลอกๆ.. แบบไม่เป็นทางการ..
ศาสนาพุทธ เมื่อเสื่อมจากอินเดียแล้ว.. ก็มาเจริญในไทย..
สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้.. แปรเปลี่ยนตลอดเวลา ตามเหตุและปัจจัย..
แม้ศาสนาพุทธในไทยเอง.. ก็อาจเสื่อมสลายไปได้เช่นกัน..
เริ่มต้นจาก การที่คนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้ธรรม.. ไม่สนใจคำสอนพุทธแท้..
เอาความเชื่อในศาสนาอื่นมาปฏิบัติตามเหมือนคนในศาสนานั้น อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน..
เช่น บูชา พระพิฆเนศ พระศิวะ พระตรีมูรติ.. เจ้าแม่ทุรคา..
ประกอบพิธีกรรมตามความเชื่อในศาสนาพราหม์..
มองปรากฏการณ์ การผสมผสานของศาสนาพุทธแท้ กับนิกายมหายาน กับศาสนาฮินดู.. ที่ไม่ควรเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ว่า เป็นคำสอนถูกต้อง.. ว่าเป็นเรื่องปกติของชาวพุทธ.. ไม่ขัดกับหลักธรรมคำสอน..
ทั้งที่ ขัดกับหลักธรรมคำสอนอย่างชัดเจน..
ศรัทธาที่ไม่มั่นคงของศาสนิกชนที่มีอยู่นี้เหมือนกับฟืนที่เปียกชื้น.. ยากจะจุดไฟติด.
ถ้ามีปัจจัยที่กระทบต่อพระรัตนตรัยมาเสริม จะยิ่งเลวร้าย..
ก็คือ พระภิกษุ ไม่สนใจปฏิบัติธรรม.. ไม่เคร่งในพระวินัย.. เอาแต่ศึกษาศาสนาและคำสอนเป็นเหมือนวิชาทางโลก.. พระภิกษุกลายเป็นนักวิชาการ..
มีแต่นักปราชญ์ ผู้รู้ในพระไตรปิฏก..
แต่กลับไม่มีพระสงฆ์..
ชาวบ้าน จะเสื่อมศรัทธา.. เมื่อเขาไม่รู้ธรรม ไม่รู้คำสอน และไม่สนใจการปฏิบัติ.. พระภิกษุก็จะขาดการดูแล..
ต่อไป ก็คงไม่มีใครอยากบวช.. เพราะไม่รู้จะบวชไปเพื่ออะไร.. เว้นแต่ บวชแล้วเป็นอยู่สุขสบาย..
เมื่อนั้นล่ะครับ.. ไม่ต้องรอจนครบ 5,000 ปี…
พุทธศาสนาก็คงจะหายไปจากประเทศไทยได้เช่นกัน..
ไม่ต่างจากที่เคยเกิดขึ้นแล้วในหลายประเทศ..
เช่น อินเดีย.. อุสเบกิสถาน.. อัฟกานิสถาน.. และอินโดนีเซีย..
ไม่รู้จะโทษใครดี.. กับสถานการณ์ศาสนาพุทธไม่แท้ในประเทศไทย ณ ตอนนี้..
เอาเป็นว่า.. โทษรัฐบาลก็ล่ะกัน.. ตามหลักสัญญาประชาคมอ่ะ.. 55
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
