2 พ.ย. เวลา 12:56 • ปรัชญา
เรื่องการปฏิบัติธรรมนั้น เมื่อวันก่อน จะทอดกฐิน ก็มีพระผู้ใหญ่ มาชวนว่า วีนนี้ จะชวนขึ้นไปดาวดึงส์ ก็ทำให้นึกถึง เรื่องราวพระพุทธเจ้า ชวนพระอานนท์ ขึ้นไปสวรรค์ชั้นฟ้า พระพุทธเจ้าก็ทำให้พระอานนท์ดู ท่านทำง่ายๆ พอพูดว่ากายนิ่ง สรีระแข็งเหมือนเสาก้อนหินไปเลย พระอานนท์ ขนาดท่านมีบุญบารมีมาเต็มที่ ก็ตัองไปใช้เวลาฝึกหัด ทำกายให้นิ่งจิตนิ่ง
พอกายนิ่ง จิตนิ่ง ก็ทำกายนี้ นิ่งไป วิญญาณหกต้องนิ่ง ธาตุทั้งสี่ ก็ต้องให้นิ่ง ไม่มีอารมณ์นึกคิดอะไร เรื่องนี่เหมือนของง่าย ที่ว่าคนตาย ตัวแข็ง ลมหายใจหยุด ..กายไม่มีแล้ว ที่เค้าว่า ลมหายใจหยุด จิตออกจากกาย จิตไปทางไหน จิตต้องมีสติสัมปชัญญะตลอด ไม่ยึดติดอะไรทั้งนั้น ในการนั่งพับเพียบ ทำสมาธิ .จิตที่มีแต่กรรมมาก นั่งให้กายนิ่งจิตนิ่ง ทำไม่ได้เลย
..พอปฏิบัติธรรม ทำให้กายนิ่ง จิตนิ่งไม่ได้ ภาวนา พุทโธ .ก็ไม่อาจกระทำได้ ให้กายนิ่ง จิตนิ่ง ผ่านทุกขเวทนาไม่ได้ ให้นั่งเป็นชั่วโมง ก็คิดนั้นคิดนี่ มีแต่อารมณ์ที่ปรุงแต่ง ไม่มีข่องว่างให้แสงธรรมส่องลงมาสู่จิตได้เลย พอทำไม่ได้ ก็ถึงทางตัน ไปต่อไม่ได้ .ไปต่อไม่ได้ ..แก้ไขไม่ได้ ก็ไหลกลับมาทางเดิม เปลี่ยนแปลงแกไข เวรกรรม อารมณ์กรรม ที่เรียกว่า นิสัยกรรม ไม่ได้เลย .แล้วยังไงต่อไป จิตออกจากกาย มาจากกาย มีแต่ลงนรก
พระยมตะ ท่านสงสาร จิตมนุษย์ยุคนี้ จิตออกจากกาย ก็กระโดดลงนรก ท่านบอกว่า อย่าไปอยู่กับท่านเลย สร้างกุศลบารมี หนีเวรกรรมกันเถอะ อย่าไปอยู่เลยในนรก ท่านก็บอกว่า สร้างบุญกุศลบารมีไปน่ะ ตามที่พระพุทธเจ้าท่านทรงขี้ทางให้ ..ค่อยๆฝึกหัดไป ชาตินี้มาเจอ ศาสนาแล้ว ก็ฝึกหัดไปเรื่อย สร้างบุญ สวดมนต์ก็เป็นบุญ ไม่ใช่แค่วัตถุ
มันสำคัญอยู่ที่จิต ที่วกาวาจาใจ มากราบพระสวดมนต์ ก็อย่ารีบร้อน กายพ่อแม่ มำกิรขาดี สวดมนต์ให้หูเราได้ยืนเสียงตัวเอง ตลอดกายสวดมนต์ ก็ได้บันทึกเรื่องราวดีไปกับธาตุทั้งสี่ เมื่ออกจากกายนี้ไป
แล้วเรื่องหนึ่ง คนที่ไม่รู้พระคุณของบิดามารดานั้น อคติ ติเตียนพ่อแม่ .เค้าไม่สามารถจะมานั่งในกิริยา .นอบน้อมทกราบพระ นั่งพับเพียบ สมาธิได้ กายเค้าจะร้อนเป็นไฟ .เดี๋ยวคันตรงนั้นตรงนี้ เหมือนกายลิ่ง นิ่งไม่ได้เลย
เรื่องของสมาธิ พระท่านก็บอกว่า ให้ไปตรวจสอบดูนะ สมาธิทุกอย่าง ก็จะมาจบตรงนี่ กายนิ่ง จิตนิ่ง..จิตเฉย ทุกข์อะไรเกิดขึ้นมา จิตก็เฉย ไม่ไปยึดทุกข์ เหมือน เจ็บปวด ก็ทนๆ จนจิตนั่นเฉย มีขันติเกิดขึ้น แล้วก็ต้องตรวจสอบจิตของตัวเองเป็น.ป้องกันตัวหลงดี ทิฐิต่าง .ที่จะทำให้หลงไปยึด..ตัวหลง..ตัวอันตราย ..ประมาท คิดว่า ทำได้แล้ว ..
เรานั้น ทำไม่ได้เลย ให้กายนิ่ง จิตนิ่ง แต่ก็พยายามฝึกหัด ..พระท่านบอกว่า ชาตินี้ เอาแค่นี้ ทำให้มันได้ กายนิ่ง จิตนิ่ง พูดง่ายนิดเดียวเอง ..พูดออกมา ให้หูได้ยิน ส่งไปให้จิต ลุกขึ้นมาทำงาน ควบคุมกายให้นิ่ง ..เหมือนออกคำสั่งให้กายนิ่ง ..ดูซิกายจะนิ่งตามที่ออกคำสังไปมั้ย
โฆษณา