ถ้าถามเป็นยุคก็ตอบว่าใช่
เพราะเป็นยุคที่ไม่ได้ขัดเกลาสั่งสอนบุคคลให้สามารถเข้าใจ และยอมรับโลกสิ่งต่างๆตามที่มันเป็น
เป็นยุคที่สร้างความรู้สึกนึกคิด ความสามารถของบุคคลให้สอดคล้องกับระบบที่ถูกออกแบบมาจากพื้นฐานความต้องการทางวัตถุที่จะนำมาซึ่งความสุขเป็นหลัก
ที่"คับแคบ"ในการตอบสนองความจริงของมนุษย์ที่ว่าความต้องการที่แท้จริงคือ
ความพึงพอใจ ความสุขกับชีวิตที่ดำเนินอยู่
ที่มีขอบเขตทางเลือกที่มากกว่าวัตถุที่จะสร้างความสุขได้
ดังนั้นบุคคลที่แสวงหาความสุขจึงเหลือแนวทางทางวัตถุให้ยึดถือเป็นสำคัญในการได้มาซึ่งความสุข ที่มักเป็นแนวทางที่ต้องแย่งชิงกัน
ใครแย่งชิงได้มากก็เป็นไปได้สูงที่จะมีสุขมากกว่าผู้ที่แย่งชิงได้น้อย
ยิ่งถ้าใครแย่งชิงได้น้อยมากจนรู้สึกถึงความทุกข์ในความขาดแคลนวัตถุที่ถูกทำให้ยึดถือว่าเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่จะนำมาซึ่งความสุข
ยิ่งเป็นผู้เข้าใจยึดถือวัตถุเพียงอย่างเดียว หรือไม่มีความคิดเข้าใจในปัจจัยอื่นได้ให้ยึดถือร่วมก็จะยิ่งเกิดความคับข้องใจอย่างรุนแรงเพิ่มขึ้นอีก
มนุษย์ไม่ได้เกิดมามีปัญญาตั้งแต่เกิด อย่างไรก็ตามมนุษย์เป็นผู้สามารถฝึกได้แต่โชคร้ายสิ่งที่ยุคสมัยสังคมฝึกมนุษย์ในยุคนี้ไม่เพียงพอที่จะสั่งสมมุมมองความคิดความรู้ความเข้าใจต่อโลกโดยรวม
ที่จะอำนวยให้มนุษย์สามารถใช้ความคิดความอ่านของตนตามสถานการณ์ที่เผชิญให้เกิดความคิดเชิงบวกต่อตนเองถึงระดับจิตใจที่เป็นความต้องการแท้จริงที่สุดที่มมนุษย์ต้องการในการใช้ความพยายามต่างๆ
ความคิดความอ่านตอนนี้จึงมักมีแนวทางอยู่บนพื้นฐานที่ใจต้องการวัตถุเป็นสำคัญตามที่ถูกขัดเกลา และเป็นการคิดในขณะที่ตัวเองยังไม่ได้รับการตอบสนองด้านวัตถุเพียงพอ
โอกาสที่จะมีความคิดที่ทำให้เห็นความหวังความเป็นไปได้ที่ใจตนจะถึงความสุขก็ดูจะแคบลง บรรลุไม่ได้เพราะความต้องการที่ถูกตั้งอยู่ในใจไม่เกินเลยจากวัตถุเท่าไหร่นัก
ผู้ที่ไม่สามารถคิดบวกต่อตัวเองได้และติดกับความจริงที่ว่าวัตถุที่ใจยึดถือไว้ยังไม่ได้รับการตอบสนองเพียงพอ จะเหลือสิ่งใดให้มองเห็นได้บ้างล่ะที่จะแก้ไขความคับข้องใจตัวเอง
ในเงื่อนไขข้างต้นมันเหมือนภาคบังคับว่าต้องอยู่กับเงื่อนไขที่วัตถุยังไม่ได้รับการตอบสนองเพียงพอ ความสามารถในการคิดเข้าใจความสุขที่หาได้มากกว่าการได้รับวัตถุเพียงอย่างเดียวน่าจะเป็นอีกวิธีการหนึ่งในการเห็นแนวทางที่เพี่อเพิ่มตลอดจนโอกาสบรรลุความสุขทางใจที่มีสูงขึ้น
แต่ถ้าไม่สามารถมองเห็นได้มันก็ยังเป็นภาคบังคับอยู่ดีที่ต้องอยู่ในภาวะบีบคั้น คับข้องใจที่ใจยังต้องการหาทางออกอยู่ดี(เพราะใจมีธรรมชาติแสวงหาสุขหลีกเลี่ยงทุกข์เป็นธรรมชาติ)
เพียงแต่ใจจะแสดงอะไรออกมาได้มากน้อยแค่ไหนนั่นเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
