#เด็กหญิงต้นข้าว ep12
ต้นข้าวกลับมาจากโรงเรียนยังไม่ทันเข้าบ้านก็วิ่งไปหา ปู่เสมเงยหน้าถามหลานสาว วันนี้มีอะไรมาเล่าให้ปู่ฟังไหม
“มีจ้า เรื่องกอหญ้าเขามาเล่าว่าแม่เขาจะกลับไปอเมริกา จะพากอหญ้าไปด้วย”
“กอหญ้าเขาจะไปด้วยไหม”
“กอหญ้าเขาบอกว่าแม่กลับไปเขาคงเหงา เพราะพ่อกับพี่ชายไม่ค่อยมาคุยกับเขาเลย เขาได้ยินพ่อกับแม่เถียงกันเรื่องกอหญ้า”
“ตกลงกอหญ้าจะไปอยู่กับใคร“
”หนูไม่รู้หรอกว่ากอหญ้าจะไปอยู่กับใคร กอหญ้าบอกว่าอยากเรียนให้จบชั้น ม 3 แต่แม่จะให้ไปเทียบเรียนต่อที่อเมริกาเลย”
“น่าเห็นใจกอหญ้า เป็นเรื่องของผู้ใหญ่แล้วมา
กระทบกับเด็ก”
“หนูไม่เข้าใจที่ปู่พูด ทำไมหรือจ๊ะ”
“เรายังไม่ต้องไปรับรู้หรอก ตอนนี้ต้นข้าวก็หมั่นคุยกับกอหญ้าบ่อย ๆ ก็จะดี”
“หนูจะเจอกอหญ้าตอนกลางวันเท่านั้นจ๊ะ เพราะตอนนี้เราเรียนกันคนละห้องแล้ว ได้คุยกันตอนพักเที่ยง กับตอนเลิกเรียนนิดหน่อยเอง”
”กอหญ้าถามหนูว่าที่บ้านมีโทรศัพท์ใช้ไหม หนูบอกว่าแถวบ้านเรายังไม่มีไฟฟ้าเลย “
”เรื่องไฟฟ้า เห็นกำนันบอกว่าอีกไม่นานคงเดินมาถึงบ้านเราแล้ว แต่บ้านเราอยู่กลางทุ่งคงต้องจ่ายเงินเองในการตั้งเสาเพิ่มเพื่อเดินสายมาบ้าน“
“ปู่จะเอาสตางค์ที่ไหนมาจ่าย ถ้ามันแพง ๆ หนูว่าเราไม่ต้องมีไฟฟ้าใช้ก็ได้ หนูอยู่ได้ไม่เห็นเดือดร้อนอะไร”
“ถ้าไฟฟ้าเดินมาถึงแล้วต้องจ่ายเงินเพิ่มปู่ก็พอมีเงินไม่เดือดร้อนอะไรหรอก ต้นข้าวต้องเรียนชั้นสูงขึ้นปู่ว่ามันก็จำเป็น”
“เราขึ้นบ้านรีบอาบน้ำทำการบ้านให้เสร็จเดี๋ยวมืดจุดตะเกียงมันจะลำบาก”
ที่บ้านพักปลัดทวี กอหญ้าได้ยินเสียงของแม่และพ่อโต้เถียงกันเรื่องของตน กอหญ้าเดินเข้าห้องนั่งร้องไห้ สักครู่แม่เดินเข้ามาหาบอกให้กอหญ้าเตรียมตัว จะพาไปทำเอกสารเพื่อเดินทางไปอยู่อเมริกา
“อีกไม่นานก็จะสอบปิดเทอมแล้วหนูขอให้สอบเสร็จก่อนได้ไหมคะ“
”ไม่ต้องรอ แม่จะพาเราไปอยู่อเมริกาไอรีนอยู่ที่นี่ไม่มีใคร เพราะเขาไม่ใช่พ่อแท้ ๆ ของไอรีนเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะดึงไอรีนไว้ แม่รู้ดีว่าเขาและลูกชายเขาก็ไม่ได้สนิทสนมกับไอรีน หนูเป็นลูกแม่คนเดียว ที่อเมริกาแม่ยังมีสมบัติพอเลี้ยงดูไอรีนได้“
วันรุ่งขึ้นหลังเลิกเรียน กอหญ้าเดินมาหา ต้นข้าว
“แม่บังคับให้เราไปอยู่อเมริกา เขาบอกว่าคนนี้ไม่ใช่พ่อเราและไม่ใช่พี่ชาย เราไม่รู้ว่าจะเชื่อที่แม่บอกได้ไหม เพราะเราเพิ่งรู้จักกับแม่ไม่กี่ปีที่บอกเราว่าเขาคือแม่ และเราอยากเรียนให้จบ ม 3 แต่แม่จะให้เราไปพร้อมกับเขา เราขอไปอยู่กับต้นข้าวสักพักหนึ่งก่อนได้ไหม เราไม่อยากไปกับแม่"
“เรื่องใหญ่เลย เราไม่กล้าตัดสินใจ เราต้องถามปู่ก่อนได้ไหม เราสองคนยังเป็นเด็ก อายุเราแค่สิบกว่าขวบ เรากลัว กอหญ้ากลับไปบ้านก่อนดีไหม”
“ถ้าเธอไม่ให้ไปก็ไม่เป็นไร แต่เราจะไม่กลับไปที่บ้าน เมื่อวานเราได้ยินพ่อแม่เขาเถียงกัน ”
“กอหญ้าเธอจะไปไหน เรายังเป็นเด็กทั้งคู่ เอาอย่างนี้ เราไปหาครูประจำชั้นกันก่อน“
“วันนี้ครูห้องเราเขาไม่มาสอน”
“ไปหาครูคนไหนก็ได้ เราไม่กล้าพาเธอไป ปู่เคยบอกเราเมื่อวาน ที่เราเล่าเรื่องของกอหญ้า
ปู่พูดว่าเรื่องของเธอเป็นเรื่องของผู้ใหญ่
เราเห็นครูประจำชั้นห้อง ม 1 เดินมาพอดี เราไปหากันนะ“
”ครูคะ ครูคะ กอหญ้ามีปัญญหาค่ะ เขาขอไปอยู่บ้านหนู ครูช่วยด้วยค่ะ“
”มีอะไรกัน ไปคุยกับครูที่ห้องทั้งสองคน“
ปู่เสมไม่เห็นต้นข้าวกลับมาถึงบ้าน และผิดเวลาไปมากก็ร้อนใจ เดินดุ่มไปที่ร้านลูกชาย
”เจ้าสม ต้นข้าวยังไม่กลับมา ข้าเป็นห่วงเอ็งเอารถเครื่องไปกับข้าไปดูที่โรงเรียน ทำไมต้นข้าวหายไปไหน“
ปู่เสมมาถึงโรงเรียนนักเรียนกลับไปกันเกือบหมด มีเหลือแต่นักเรียนชั้นโต ปู่เสมเที่ยวเดินถามหาต้นข้าวหลายคนส่ายหน้า จึงเดินไปถามยามเขาบอกว่า
”ฉันไม่รู้ว่าใช่เด็กที่ลุงมาตามหาไหม เห็นเขายืนคุยกันหน้าประตูอยู่พักหนึ่งแล้ว เห็นเด็กอีกคนดึงเพื่อนเดินไปหาครู ลองไปถามตามห้องพักครูดูอาจพบก็ได้“
ปู่เสมบอกให้ลูกชายจอดรถรอ แล้วก็เดินถามหาครูที่พาเด็กผู้หญิงสองคน ถามหาสักพักครูต่างบอกไม่เห็น
”พ่อเจอ ต้นข้าวไหม“
”ไม่เจอ ข้ากำลังคิดว่าต้นข้าวคงคุยกับเพื่อนเขาชื่อกอหญ้า ข้านึกออกแล้ว เอ็งขับรถไปบ้านพักปลัดทวี เขาอาจรู้เรื่อง“
ปู่เสมมาถึงบ้านปลัดทวีก็ร้องเรียก ลูกชายของปลัดเดินออกมาหา
”ปู่ของต้นข้าวใช่ไหมครับ ผมจำได้“
”ไอ้หนุ่มเห็นกอหญ้าพาต้นข้าวมาที่นี่ไหม “
”มาครับเห็นมีครูมาด้วย คุยกันอยู่ที่ห้องรับแขก มีอยู่หลายคน ปู่จะมารับต้นข้าวหรือครับ“
”ฉันเข้าไปรับหลานเลยได้ไหมเขามีอะไรกันหรือ“
”ผมไม่ทราบครับ เห็นกอหญ้าร้องไห้ลั่นกอดอยู่กับต้นข้าวครับ“
ปู่เสมรีบเดินเข้าไปในห้องรับแขกทันที
”ครูเสม มารับต้นข้าวหรือครับ มาก็ดีเลยช่วยตัดสินเรื่องให้ผมหน่อย กำลังปวดหัวมาก กอหญ้าไม่ยอมให้ต้นข้าวกลับไป ร้องจะไปกับต้นข้าวครับ คุณครูก็อยู่ด้วยพร้อมทั้งแมรี่ แม่ของกอหญ้า เชิญครูเสมมาช่วยรับฟังด้วยครับ“
"ฉันเป็นคนนอก คงไม่เหมาะที่จะเข้าไปเกี่ยวข้อง ฉันแค่มารับหลานกลับบ้าน คุณปลัดกับแม่ของกอหญ้าควรคุยกันเองดี ๆ อย่างมีเหตุผล โดยมองที่ตัวเด็ก คือกอหญ้า อย่างรอบคอบ อย่าใช้อารมณ์ จะให้คนภายนอกมาช่วยตัดสินชีวิตของเด็กที่เป็นลูกหลานของคุณทั้งสองคน ฉันว่าไม่เหมาะ ฉันว่าคุณควรใจเย็นอย่าใช้อารมณ์ คุณคงหาทางออกกันได้เอง
"ต้นข้าวปู่มารับเรากลับบ้านกันพ่อสมเอารถพ่วงมารับ"
ปู่เสมหันไปหากอหญ้า วันหยุดถ้าอยากไปเล่นกับต้นข้าว ก็ขอให้พ่อไปส่งที่บ้านปู่ ตอนบ่าย ๆ ปู่กับต้นข้าวจะมาส่ง หนูเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่นะลูก"
"ฉันก็ขอกลับบ้านเช่นกัน คุณปลัดกับคุณแม่ค่อย ๆ คุยกับกอหญ้า อย่าใช้อารมณ์เถียงกันอย่างเมื่อครู่เลยนะคะ เด็กแกยังใสสะอาดไม่ควรมารับอารมณ์ของผู้ใหญ่ ดิฉันขอกลับเช่นกัน ความจริงฉันไม่ได้เป็นครูประจำชั้น ม2 แต่บังเอิญเดินออกมาจะกลับบ้าน ต้นข้าวพากอหญ้าวิ่งมาหา ในฐานะเป็นครูฉันก็ต้องหยุดรับฟังปัญหาไว้ก่อนค่ะ"
ปู่เสมและครูพากันออกมาจากบ้าน พร้อมต้นข้าว ปลัดทวีเดินมาส่งพร้อมกล่าวขอโทษ
ทุกคนจึงแยกย้ายกับกลับออกไป
ธ กฤตยา
2568
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
