ทาง 3 แพร่งของชาติไทยพัฒนา “วราวุธ” จะเลือกเส้นทางใด ?
หากย้อนกลับไปมองประวัติศาสตร์การเมืองไทย "พรรคชาติไทย" ไม่ใช่เพียงพรรคการเมืองระดับภูมิภาค แต่คือสถาบันทางการเมืองระดับตำนานที่เคยผลักดันนายกฯ มาแล้วถึง 2 คน คือ พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ และบรรหาร ศิลปอาชา
ในยุครุ่งเรืองภายใต้การนำของ "มังกรสุพรรณ" บรรหาร ศิลปอาชา พรรคชาติไทยเคยกวาดที่นั่ง สส. ได้เป็นกอบเป็นกำ โดยเฉพาะในพื้นที่ภาคกลาง และเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล กระทั่งถูกยุบพรรคในปี 2551 และต้องถ่ายเลือดใหม่กลายมาเป็น "พรรคชาติไทยพัฒนา" ในปัจจุบัน
แม้ขนาดของพรรคจะเล็กลงตามกาลเวลาและกติกาการเมืองที่เปลี่ยนไป แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ "มนต์ขลังแห่งสุพรรณบุรี" ตระกูลศิลปอาชายังคงรักษาฐานที่มั่นนี้ไว้อย่างเหนียวแน่น การเลือกตั้งปี 2566 คือบทพิสูจน์ที่ชัดเจนที่สุด
· เลือกตั้งปี 2566 พรรคชาติไทยพัฒนาได้ สส.รวม 10 ที่นั่ง
· สุพรรณบุรี (ยกจังหวัด): 5 ที่นั่ง (บ้านใหญ่ศิลปอาชา)
· นครปฐม: 3 ที่นั่ง (บ้านใหญ่สะสมทรัพย์)
· ร้อยเอ็ด: 1 ที่นั่ง (อนุรักษ์ จุรีมาศ)
· บัญชีรายชื่อ: 1 ที่นั่ง (วราวุธ ศิลปอาชา)
โครงสร้างนี้ชี้ให้เห็นว่า ชาติไทยพัฒนาในยุคของ "ท็อป วราวุธ" ยืนอยู่บน "2 เสาหลัก" คือ ศิลปอาชา (เจ้าของพรรค/สุพรรณฯ) และ สะสมทรัพย์ (ขุนพลนครปฐม) หากเสาใดเสาหนึ่งเอนเอียง ย่อมส่งผลสะเทือนต่อทิศทางของพรรคทันที...(อ่านฉบับเต็มในลิ้งค์)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
