บุคคลที่ฉลาดที่สุุดในทัศนะเรา ที่เราเคยใกล้ชิด มีมากมายนับไม่ถ้วนค่ะ แต่เป็นการประเมินจากการที่เราได้รับประสบการณ์ตรงจากพวกเขา ส่วนใหญ่พวกเขาเหล่านี้จะให้ประสบการณ์ตรงกับเรา มีทั้งดีและร้าย ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า เราเองไม่ได้ฉลาดอย่างที่ตัวเองคิด เราเองที่คิดน้อยไปไม่ลึกซึ้ง จึงมักอวดฉลาด เป็นเราเองที่คิดเองเออเอง ทึกทักเอง จึงพูดอะไรออกมาโง่ๆ ถามว่าเราผิดไหม ก็ไม่ได้ผิด เพราะทุกคนต้องโง่ก่อนฉลาดเสมอ ฉันไม่รู้ จึงต้องมาก่อนฉันรู้ เสมอ เป็นจริงไม่เป็นอื่นค่ะ
หากเราด่วนสรุปว่าคนฉลาดมักไม่ค่อยพูด นิ่ง สุขุม เรานั่นเองที่อาจจะโง่ เพราะบางครั้ง เขาอาจะไม่รู้จริงๆ หรือเขาอาจรู้แต่คิดว่าพูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง หรือเขาอาจคิดว่า ถ้าพูดออกไป ก็กลัวจะดูโง่ในสายตาคนอื่น หรือเขาอาจะเป็นคนขี้อายกลัวการเข้าสังคม กลับกัน หากพูดมากตลอดเวลา พูดไม่หยุด แถมพร่ำเพ้อ อันนี้ ไม่ได้โง่หรือฉลาด แต่เราจะเรียกว่า....คนน่ารำคาญค่ะ!
ดังนั้น บุคคลที่ฉลาดที่สุดจึงไม่มีอยู่จริง
ที่มีอยู่จริงคือ ต้องโง่บ้าง ฉลาดบ้าง เอ๋อบ้าง เออเร่อร์บ้าง
จึงจะดูน่ารัก น่าใคร่ เป็นผู้เป็นคน จับต้องได้จริงค่ะ
.........................
และ...โดยเฉพาะเรื่องฟาร์มรัก
ก็มักทำให้คนเราโง่ได้เสมอ T^T
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
