ชายชราตาบอด
ทุกเช้าจะมีเทพารักษ์อยู่สองตน มักนั่งมองชายชราตาบอดผู้หนึ่งแบกโถดินใส่น้ำเดินลงจากเนินเขาอยู่เป็นประจำ ชายชราตาบอดผู้นี้ ได้เดินแบกน้ำจากบนยอดเขาเป็นเวลายาวนานหลายปี จนโถดินสำหรับใส่น้ำเริ่มมีรอยแตกชำรุดเกิดรูเล็ก ๆ เป็นเหตุให้มีน้ำไหลซึม
.
เทพารักษ์ทั้งสองที่คอยเฝ้ามองชายชราอยู่เป็นประจำเกิดความเห็นอกเห็นใจ จึงได้จำแลงแปลงกายเป็น ชายใจบุญได้เข้าไปสนทนากับชายชราเพื่อหวังจะช่วยเหลือ
"ท่านเดินเร่แบกหาบโถน้ำที่รั่วไหลตามทางมาเช่นนี้ เเล้วเมื่อใดน้ำในตุ่มจะเต็มให้ท่านพอได้ใช้อาบกันเล่า เพราะท่านตาบอดจึงอาจไม่หยั่งเห็น มาเถิดข้าจะมอบโถใบใหม่ให้กับท่าน"
.
ชายตาบอดเมื่อได้ฟังก็รู้สึกขอบคุณในความมีน้ำใจเป็นอันมาก จึงได้ตอบกลับไปว่า "ท่านผู้เจริญข้าทราบซึ้งในความมีน้ำใจของท่านยิ่งกว่ามหาสมุทร แต่ข้าขอให้ท่านจงโปรดเข้าใจในความไม่รับสิ่งของที่ท่านเติมใจให้ไว้ ข้ารู้สึกสุขกายอิ่มใจในสิ่งที่ตนเองพึงมีแม้นจะผุพังก็ตามที"
เทพารักษ์ทั้งสองเมื่อได้ฟังก็เกิดความสงสัยในสิ่งที่ชายชราได้กล่าวมา จึงได้ถามกลับไปว่า "เหตุใดท่านจึงมีความสุขในสิ่งที่มีอยู่เเละเป็นอยู่ ในเมื่อปราศจากโอกาสมากกว่าใคร ๆ"
.
ชายชราผู้ตาบอดตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มด้วยความจริงใจออกไปว่า "ความสุขจะรอเราอยู่เสมอเมื่อเราค้นพบกับปัจจุบันในตัวเอง บางครั้งมนุษย์เราขณะร่างกายปกติสมบูรณ์พร้อม ชีวิตมักวุ่นวายหลงติดอยู่กับในเรื่องอดีต คาดหวังแต่เรื่องในอนาคต จนหลงลืมปัจจุบันนั้นคือความสุขภายในใจอย่างแท้จริง”
เพราะปัจจุบันเราพอใจในสิ่งที่พึงมี เราจึงไม่เกิดความทะยานอยาก เพราะปัจจุบันเราพอใจในสิ่งที่ตนเป็น เราจึงไม่เกิดความทะเยอทะยาน และปัจจุบันเราใช้ชีวิตที่เรียบง่ายเราจึงไม่หลงใหลยึดถือในวัตถุสิ่งของ
.
อันตัวเราได้เสียอิสรภาพ ปราศจากการมองเห็นเดือนมองเห็นแสงตะวัน และมองเห็นความงดงามของโลกใบนี้ แต่เราก็สัมผัสถึงกลิ่นดอกไม้และดอกหญ้าที่เกิดจากโถดินใสน้ำที่รั่วไหลตามทางมาอย่างยาวนาน
เพราะบางครั้งความสุขไม่จำเป็นต้องมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบก็สามารถแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้แก้คนรอบข้างได้ด้วยความรู้ที่เรามี ด้วยวาจาที่จริงใจ และด้วยการกระทำที่ไม่คาดหวังสิ่งใดจากผู้อื่น เพียงเท่านี้เราก็สามารถสะสมความสุขภายในใจของเราได้เสมอ
.
เพราะความไม่จีรังยั่งยืนของชีวิตจึงไม่สามารถบอกกล่าวให้เราหยั่งรู้ได้ว่า พรุ่งนี้หรือวันข้างหน้าจะมีสุขจะมีทุกข์หรือจะเป็นวันสุดท้ายของชีวิตรอเราอยู่ แต่การค้นพบความสุขกับปัจจุบันคือสิ่งที่ล้ำค่าในจิตใจของเราเป็นแน่แท้
เมื่อชายชราตาบอดได้กล่าวจบก็ได้ขอบคุณในความมีน้ำใจจากเทพารักษ์ทั้งสองที่คิดอยากจะช่วยเหลืออีกครั้ง ก่อนจะเดินจากไปเทพารักษ์ทั้งสองเมื่อได้ฟังก็เกิดปีติเเละได้อวยพรชายชราผู้ตาบอดและยกย่องว่าเป็นมนุษย์ผู้มีคุณธรรม มีจิตใจที่เข้มแข็งและประเสริฐน่าเลื่อมใสอย่างแท้จริง
Author: Never Give Up
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
