19 เม.ย. เวลา 13:52 • ความคิดเห็น

“ความสบายเป็น‘ยาพิษ’สำหรับเด็ก ทำไมชอบเลี้ยงลูกให้สบายกันจัง?”

มีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นนึง ร่มรื่นเชียว
ถ้าเราอยู่ใต้ต้นไม้นั้น เราจะทำอะไรดีครับ?
เดาว่าคำตอบคงหลากหลาย เช่น
นั่งพัก, นอนแผ่, ปูเสื่อ, กินข้าว, ดื่มชิลๆ
อีกที สถานการณ์เดิม ขอเปลี่ยนคำถาม
ถ้าเด็กอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่นั้น เขาจะทำอะไร?
เชื่อไหมครับ เด็กส่วนใหญ่คงตอบเหมือนกัน
คือ‘ปีนต้นไม้’ครับ ทั้งปีน ทั้งโหน ทั้งโดด!
ธรรมชาติที่แตกต่างนี้ให้ข้อคิดเรานะครับ
เราคงงงว่าจะปีนทำไมให้เหนื่อยให้ลำบาก
แต่สำหรับเด็กมันไม่ได้ลำบาก มันสนุก
และเช่นกัน เราคิดว่านั่งๆนอนๆสบายกว่าเยอะ
แต่สำหรับเด็กมันไม่ได้สบาย มันน่าเบื่อ
ดังนั้น อย่าเผลอเอาความคิดของเราไปครอบเด็ก
เด็กเกิดมาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลำบากคืออะไร
พลังงาน+ความอยากรู้+การปรับตัว เขาล้นเหลือ
อย่าสกัดการเติบโตของเขา ด้วยเราเองไปคิดว่ามันลำบาก
ถ้าเด็กเกิดมาในบ้านที่ไม่มีรถ ต้องเดิน/นั่งรถเมล์ทุกวัน
เขาจะชิน ไม่ได้รู้สึกว่าลำบากอะไร นึกว่าปกติใครๆก็ทำ
พอโตมามีโอกาสได้นั่งรถยนต์ ถึงรู้ว่ามันสบายมาก
ซึ่งก็ไม่มีปัญหา ไม่มีใครตายเพราะความสบาย
แต่กลับกัน ถ้าเด็กเกิดมานั่งรถยนต์ทุกวัน
เขาก็ชิน คิดว่าโลกทั้งใบเป็นแบบนั้น
พอโตมาต้องไปนั่งรถเมล์ จะรู้สึกว่ามันลำบากมาก
อันนี้เป็นปัญหา คนมากมายตายเพราะความลำบาก
คำว่าสบายนั้นดีสำหรับผู้ใหญ่ แต่เป็นยาพิษสำหรับเด็ก
เลี้ยงลูกต้องให้เขาลำบาก/ให้เจอความผิดหวังนะครับ
ให้ชินเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา โตมาเจออะไรก็รับได้
สอดคล้องที่เคยคุยไปหัวข้อ “เด็กไม่รู้จักคำว่า‘วินัย’หรือ‘กตัญญู’ เขาดูที่เราทำ ถึงมารู้ชื่อคำทีหลัง” --> https://www.blockdit.com/posts/6419c7834aeecb575621a4b6
เราโตแล้วย่อมรู้ดี ว่าโลกนี้ลำบากยากเย็นเพียงใด
กลัวเขาลำบากตอนเด็ก คือการทำร้ายให้เขาลำบากตอนโตครับ
โฆษณา