25 เม.ย. เวลา 22:02 • ไลฟ์สไตล์

“ถ้าหัวใจ พูดได้”

เขาคงอยากบอกนายเขาว่า
“เขายังไหว​ ขอไปกับนายจนกว่า
จะสุดท้ายปลายทางของลมหายใจ
ที่แผ่วเบานะครับ”
นี่แหละยอดซื่อสัตย์ยอดกตัญญู
ยอดทรหดที่ไม่เคยย้อท้องอแง
ไม่เคยลาหยุดงานและก็ไม่เคย
หยุดหน้าที่ความรับผิดชอบเลย
อย่าว่าแต่วันเลยวินาทีก็ไม่เคย
อยากพักอยากลาแม้ในวันที่รู้สึก
อ่อนล้ากับวันเวลาที่นายทำหัวใจ
เจ็บวูบวาบเจียนตายในอารมณ์
ทุกข์ก็ลงมาที่ใจ
ที่หลากหลายไปตามต้องการ
ความทะยานอยากปรารถนา
มากมายเงินเดือนก็ไม่ได้ขึ้น
โบนัสก็ไม่มี อาหารบำรุงดีๆ
ก็ไม่เคยทนุบำรุงที่ผ่านมา
บางครั้งหรือหลายครั้งก็รู้สึก
ว่าลืมหัวใจที่แสนซื่อสัตย์ดวง
นี่ไปชั่วขณะ
ที่เขาว่าหัวใจเพชร
รักบูชาซื่อสัตย์ต่อ
นายคนเดียวไง
หัวใจพ้อไม่ได้ต่อว่าดอก
สายตาเว้าวอนให้ทบทวนย้อนคิด
ทำไมนะสัญญาจ้างสัญญาใจ
ก็ไม่เคยทำค่าตอบแทนก็ไม่เคยมี
ซ้ำยังคอยรับรู้ถึงสุขทุกข์ของ
นายตนตลอดเวลาไม่เคยจะได้
หลับใหลเหมือนใครพยายามนะ
พยายามไปด้วยกันจนถึงวันสุดท้าย
ที่นายและเขาจะหลับใหลไปพร้อมๆ
กันแต่บอกกันด้วยปรารถนาดีลึกๆ
เสมอว่าจะเดินทางไปให้ไกลที่สุด
เพราะชีวิตคือการเดินทางไปสู่ชานชราสุดท้าย
ตื่นๆอย่าขี้เกียจ
ไปออกกำลังกายไปบริหาร
สุขภาพเสียบ้างทำแต่งาน
เครียดแต่ความรักห่วงแต่ธุรกิจ
โลภปรารถนาเฮฮาปาร์ตี้เสียเกินไปแล้วนะนาย
พักผ่อนปล่อยวางปลดเกียร์ว่างเสียบ้างเดี๋ยวเถอะจะหาว่าไม่เตือน
ด้วยห่วงใยกันไง
เช้ายันค่ำ
ตราบใดที่พระอาทิตย์ดวงเดิม
ยังส่องแสงและลับไปอีกล้านๆปี
หัวใจดวงนี้ก็คงพยายามจะอยู่
อยู่กับนายให้ยาวนานที่สุดถึง
วันนั้นนะครับ
โฆษณา