Your support means the world to me

ถ้ามีคนปลุกผมตอนเช้าวันที่ 26 เมษายนของปีที่แล้ว แล้วบอกว่าอีกหนึ่งปีข้างหน้า
เพจเล็กๆที่ผมแค่อยากเขียนอะไรเรื่อยเปื่อย จะกลายเป็นคอมมูนิตี้เล็กๆที่เป็นหนึ่งในกำลังใจให้ผมตื่นมาตอนเช้าทุกวันเพื่อชวนทุกคนในนี้พูดคุยในเรื่องต่างๆ ได้อย่างไม่มีวันเบื่อ แม้จะมีช่วงงานยุ่ง ช่วงมรสุมชีวิต แต่ไม่มีสักวันที่คิดอยากจะเลิกเขียนลงเพจ ทุกวันมันจะมีเสียงที่ดังขึ้นในหัวตลอดว่า "วันนี้จะเขียนอะไรดี"
วันที่ลงบทความแรกคืออะไรที่จำไม่ลืม เป็นบทความที่ใช้เวลาทำใจมากกว่าเขียน
คิดแล้วคิดอีกว่าจะลงดีมั้ย ลงแล้วจะมีคนอ่านมั้ย ถ้าเฟลจะทำอย่างไง ทุกอย่างตีกันมั่วไปหมดอยู่ในหัว เช้าวันนั้นที่เปิดมาแล้วเห็นว่ามีคนอ่าน มีคนให้ความสนใจบทความของเรา มันแทบบ้าเลยครับ ถ้าได้มาอ่านบทความนี้ ผมอยากให้รู้ว่าผมจำได้ทุกคน ทุกคอมเม้นต์ และทุกคนก็ยังคงอยู่กับผมมาจนถึงวันนี้ ผมต้องขอกราบขอบพระคุณเอาไว้อีกครั้ง ณ ที่นี้
2
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกไลค์ ทุกคอมเม้นต์ ทุกกำลังใจจากคนทุก ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้น หรือเพิ่งแวะมาเห็นก็ตาม อยากบอกว่าผมยินดีเสมอที่จะชวนคิด ชวนคุย และรออ่านความเห็นของทุกคน เพื่อเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์ส่วนตัว และเพื่อให้จิตใจของผมมีความสุข การได้อ่านข้อคิดเห็นของทุกคน มักเปิดมุมมองใหม่ๆให้ผมได้เสมอ
1
สุดท้ายอีกทีอยากจะบอกว่า ทำแล้ว ทำอยู่ ทำต่อครับ มีอีกหลายโปรเจคเลยที่ดองไว้ ด้วยขาดทั้งกำลังทุนและกำลังเวลา แต่ตอนนี้หลายอย่างเริ่มลงตัวแล้ว ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
1
โฆษณา