ถ้ามีคนปลุกผมตอนเช้าวันที่ 26 เมษายนของปีที่แล้ว แล้วบอกว่าอีกหนึ่งปีข้างหน้า
เพจเล็กๆที่ผมแค่อยากเขียนอะไรเรื่อยเปื่อย จะกลายเป็นคอมมูนิตี้เล็กๆที่เป็นหนึ่งในกำลังใจให้ผมตื่นมาตอนเช้าทุกวันเพื่อชวนทุกคนในนี้พูดคุยในเรื่องต่างๆ ได้อย่างไม่มีวันเบื่อ แม้จะมีช่วงงานยุ่ง ช่วงมรสุมชีวิต แต่ไม่มีสักวันที่คิดอยากจะเลิกเขียนลงเพจ ทุกวันมันจะมีเสียงที่ดังขึ้นในหัวตลอดว่า "วันนี้จะเขียนอะไรดี"