1 พ.ค. เวลา 10:26 • นิยาย เรื่องสั้น

รั้วร้าวราน

รุ่นอาก๋งเบิกป่าพงดงหญ้าคา
โผ่ถือพร้าช่วยถางหญ้าฟันตอไม้
เที่ยงหยุดพักกินข้าวห่อประทังกาย
สร้างครอบครัวผิวเกรียมไหม้ก็ทนเอา
ทุ่มเทแรงทำใจแข็งกัดฟันสู้
วันข้างหน้าลูกหลานกูไม่อายเขา
มีผืนดินไว้ทำกินตระกูลเรา
แบ่งสองแปลงเป็นนาข้าวเป็นสวนยาง
ลูกหลายคนกันสับสนแบ่งหลายแปลง
ให้ทำกินพอเต็มแรงช่วยกันถาง
พี่แปลงในน้องแปลงนอกเดินร่วมทาง
ไปดำนาไปตัดยางทางเดียวกัน
ดินลูกรังน้ำท่วมขังพาเฉอะแฉะ
ลื่นล้มแผละต้องจอดแวะอย่าผลุนผลัน
ให้น้ำไหลขุดคูไว้ใช้ร่วมกัน
ประโยชน์เธอประโยชน์ฉันประโยชน์คน
ไหงกลับกลายเป็นทำคุณบูชาโทษ
พาลขึ้งโกรธเสียประโยชน์ไม่เกิดผล
คิดค่าปรับทำลายทรัพย์ส่วนบุคคล
ห้าหมื่นบาทค่าดอกผลสถานเบา
เกิดร้าวฉานใจร้าวรานต้องกั้นรั้ว
ไม่ได้กลัวใครลอดข้ามหรือวัวเข้า
ต้องการแยกกลัวคนกินผืนดินเรา
ขึงลวดหนามตามแนวเสาเงาไม่แล
อนาถแท้ทั้งเฒ่าแก่ญาติพี่น้อง
เข้าครอบครองเป็นเจ้าของไม่แยแส
สายตาคนตาชาวบ้านฉันไม่แคร์
เหมือนคนรวยนั่งบนแคร่ได้ขึ้นวอ
ผืนแผ่นดินยังได้กลิ่นถิ่นที่มา
คำสุดท้ายก๋งสั่งว่ารักกันหนอ
ใครฝืนคำต้องเจ็บช้ำน้ำตาคลอ
ไม่เกินรอท่านบอกว่าจะร้าวราน
โดย.. พี่ชื่อวิช
โฆษณา