2 พ.ค. เวลา 12:13 • ปรัชญา

สิ่งที่เหลือไว้ ให้ลูกหลานจดจำ

ตายก่อนตายท่านสอนไว้คิดให้หนัก
วันหนึ่งต้องคืนสิ่งรักให้ใครเขา
เอาไปได้เพียงเสื้อผ้าห่มกายเรา
กลบดินฝังหรือไฟเผาค่าเท่ากัน
ต่างโลดแล่นในดินแดนโลกียะ
หากชิดใกล้คุณธรรมมะพาสุขสันต์
ปุถุชนพบสุขทุกข์คลุกเคล้ากัน
ตามไม่ทันโลภ์โทสันอันตราย
อันความโลภใครโดนโอบต้องกระอัก
ติดกับดักตกหล่มปลักน่าใจหาย
อันโทษะเศษสวะเหม็นติดกาย
คนแหนงหน่ายใครอยู่ใกล้เตะกระเด็น
อันโมโหกัดคนโง่แผลเวอะหวะ
เหมือนจักรกลพุ่งชนดะใครไม่เว้น
สามสิ่งนี้รีบเรียนรู้ตอนยังเป็น
หากตายไปยังไม่เห็นย่อมขาดทุน
มัชฌิมาปฏิปทาแปลว่ากลาง
เกิดเป็นคนรู้ไว้บ้างจักเกื้อหนุน
ลดความโลภเพิ่มจัดสรรปันเจือจุน
ได้สะสมเป็นแต้มบุญพกติดตัว
ความขึ้งโกรธล้วนเป็นโทษร้อนดั่งไฟ
ราดน้ำเย็นให้อภัยไม่ปวดหัว
ความมืดบอดคือโมหะน่าหวาดกลัว
หลงเมามัวลดลงได้ด้วยปัญญา
เชื่อเถิดหนาเมตตาธรรมค้ำจุนโลก
ทุกข์มลายคลายเศร้าโศกพบหรรษา
เหนื่อยก็พักหนักก็ผ่อนหย่อนกายา
เตรียมใจไว้วันข้างหน้าต้องจากจร
ที่เหลือไว้ให้ลูกหลานคิดคำนึง
ดินกลบหน้าต้องมาถึงมิอาจย้อน
มีอะไรมากไปกว่าความอาวรณ์
ถึงคำสอนกอปรคุณงามและความดี
โดย.. พี่ชื่อวิช
โฆษณา