… เป็นยุคที่หักดิบอันธพาลอย่างแท้จริง
นักเลง “รุ่นใหญ่” ในสมัยนั้น หรือพวกนักเลงมืออาชีพ มีกันอยู่หลายกลุ่มหลายฝ่าย แต่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดเห็นจะได้แก่พวกของ เกชา เปลี่ยนวิถี, เฮียหลา สวนมลิ, เฮียล้อ วงเวียน22, เต็งโก้, ป๋าตรง, และจ่าวาฬ (หรือ ปวาฬ) เป็นต้น
ตัวผมเองเติบโตมาในย่านฝั่งธนฯ ซึ่งเป็นถิ่นของทหารเรือ บ้านอยู่ในซอยโรงเรียนบ้านสมเด็จฯ (ปัจจุบัน คือ สถาบันราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา) มีคุณพ่อเป็นนักเลงในเครื่องแบบ ซึ่งในสมัยนั้นท่านเป็น ท.ส. ของนักการเมืองชื่อดังท่านหนึ่ง ถึงฐานะการเงินของครอบครัวไม่หรูหราฟู่ฟ่านัก แต่คนในวงการนักเลงต่างนับหน้าถือตาพ่อผมไม่น้อย
ผมจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ คลั่งไคล้ “เกชา” มากเลยทีเดียว เพราะสมัยนั้นเขาเป็นดาราหนังชื่อดัง ซึ่งเบื้องหลัง คือนักเลงรุ่นใหญ่ที่ครบเครื่องที่สุด แถมหน้าตาหล่อ ใจเกินร้อย ดังมากในวงการนักเลงยุคก่อน เรียกว่าดังจนติดบัญชีดำของจอมพลสฤษดิ์เลยทีเดียว
ผมเองยังเคยพกรูปของเขาไว้ในกระเป๋าสตางค์ เมื่อครั้งที่เขาไปมาหาสู่กับพ่อของผม ในสมัยที่ผมยังเป็นเด็กอยู่ จำได้ว่า หลายครั้งที่ผมและเพื่อน ๆ จะไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ผมจะวิ่งไปให้เขาเซ็นชื่อใส่กระดาษโน้ตให้เพื่อใช้เป็นบัตรฟรีค่าโดยสารในละแวกซึ่งไม่ไกลจากกรุงเทพฯ นัก
แต่ “เกชา เปลี่ยนวิถี” มิใช่รุ่นใหญ่คนแรกที่ผมคลุกคลีด้วยอย่างจริงจัง หากแต่เป็น “ธาดา สู้ทุกทิศ” แห่งย่านจักรวรรดิ ซึ่งเป็นมือวางอันดับต้น ๆ ของเมืองไทยในยุคนั้น