21 เม.ย. 2019 เวลา 08:00 • สุขภาพ
เบาหวาน...พราก”ขา”ไปจากเราได้อย่างไร...
เป็นเบาหวาน ทำไมถึงถูกตัดขา?
สำหรับพวกเราหลายๆคน การเสียขาไปนั้นอาจเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเมื่อพูดถึงโรคเบาหวาน
ในผู้ป่วยที่เป็นเบาหวานนั้นการมีแผลเล็กๆน้อยๆที่เท้าก็มีความเสี่ยงสูงมากที่แผลนั้นจะลุกลามจนต้องเสียขาไป...ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
เอาล่ะ บทความนี้จะสรุปเรื่องนี้ง่ายๆให้ฟังครับ
ก่อนอื่น ผมขอแบ่งเหตุการณ์สำคัญๆเป็น3ข้อนะครับ
ข้อ1 น้ำตาลปริมาณสูงนี้ มันจะไปทำลายเส้นประสาทครับ โดยมันมักจะไปทำลายเส้นประสาทที่ไปเลี้ยงมือและเท้าก่อน นั่นทำให้ปลายมือปลายเท้าของผู้ป่วยเบาหวานมีอาการชามากขึ้นเรื่อยๆ บางคนหยิกแรงๆแค่ไหนก็ไม่รู้สึกเจ็บ ซึ่งจะมีปัญหามากสำหรับเท้า เพราะเท้านั้นมีโอกาสเดินเตะนู่นนี่นั่นอยู่ตลอดเวลา แต่เนื่องจากเท้าชามากขึ้นก็จะทำให้เดินเตะอะไรก็ไม่รู้สึกเจ็บ เกิดแผลเล็กน้อยๆมากมายโดยที่ไม่รู้ตัว...
ข้อ2 การมีระดับน้ำตาลในเส้นเลือดเป็นปริมาณสูงนั้น ผมขออธิบายสั้นๆว่าความข้นหวานเหล่านี้ มันจะไปทำให้”ผนังเส้นเลือด”เกิดการอักเสบครับ และการอักเสบนี้มันจะไปทำให้ผนังเส้นเลือดบวมปริเสียการเรียงตัว จนเปิดทางให้เหล่าไขมันที่ลอยอยู่ดีๆในเลือดแทรกตัวเข้าไปในผนังเส้นเลือด นานวันเข้ามันก็จะทำให้ผนังหลอดเลือดตีบแคบมากขึ้นเรื่อยๆจนทำให้มีเลือดไหลไปเลี้ยงขาน้อยลง และนั่นก็หมายถึงการมีสารอาหารและออกซิเจนไปเลี้ยงขาน้อยลงด้วยเช่นกัน!
ข้อ3 เมื่อแผลเล็กๆน้อยๆจากข้อ1 ต้องการการซ่อมเเซมแต่พบอุปสรรคจากเส้นเลือดที่ขาตีบตันในข้อ2 ทำให้ไม่ได้รับสารอาหารและออกซิเจนที่เพียงพอ แผลก็จะยิ่งหายช้าและมีโอกาสเป็นกว้างมากขึ้น แถมมีโอกาสเน่าตายได้อีก นอกจากนี้การติดเชื้อก็ลุกลามได้ง่ายเพราะเส้นเลือดตีบก็ทำให้มีเม็ดเลือดขาวมาต่อสู้น้อยลง สรุปแล้วแผลเล็กๆน้อยๆในผู้ป่วยเบาหวาน สามารถกลายเป็นแผลลุกลามติดเชื้อและเน่าตายได้ง่ายๆไม่ยากเลย
ทีนี้เมื่อขาของเรามีแต่เนื้อตายแล้ว มันก็เป็นดั่งแหล่งอาหารของเชื้อโรค ให้ยาฆ่าเชื้อไปเท่าไหร่ก็ฆ่าเชื้อมันได้ไม่ทันแล้ว เพราะพวกมันอุดมสมบูรณ์มาก สร้างอาณานิคมบนขาของพวกเราจำนวนมหาศาลได้อย่างรวดเร็ว...
เมื่อถึงจุดนี้การปล่อยขาเอาไว้ ก็ทำให้เสี่ยงที่เชื้อโรคจะลุกลามขึ้นมาเรื่อยๆ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตัดทิ้ง ยอมสูญเสียส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนใหญ่เอาไว้ และเบาหวาน...ก็พราก”ขา”ไปจากเราด้วยวิธีนี้นั่นเองครับ
การสูญเสียขาไปอาจเป็นเรื่องที่ไกลตัวสำหรับคนทั่วไป แต่มันจะไม่ใช่อีกต่อไปสำหรับคนที่มีโรคเบาหวานติดตัวเสียแล้ว
ผมเล่ามาแบบนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นเบาหวานแล้วจะต้องโดนเลื่อยขาทุกคนนะครับ เพราะว่าเราสามารถป้องกันได้ถ้าตั้งใจปรับเปลี่ยนการใช้ชีวิตอย่างสม่ำเสมอ
วันนี้เราอาจไม่เห็นความสำคัญของขาของเรามากนัก เพราะมนุษย์นั้นมักจะตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งหนึ่งๆเมื่อได้สูญเสียมันไปแล้ว ดังนั้นมาปรับจูนความคิดกันใหม่เสียดีกว่า เบาหวานไม่ใช่โรคชิวๆที่ไม่เห็นมีอาการใดๆเลย แต่มันคือโรคที่ชอบปล่อยให้พวกเราชะล่าใจ และรอดักตีหัวพวกเราที่ปลายทางต่างหากล่ะครับ...
#Healthstory
อย่าลืมกดLike&Shareด้วยนะครับ^^
ติดตามเรื่องราวสุขภาพดีๆอีกได้ที่
โฆษณา