19 มิ.ย. 2019 เวลา 16:43 • ธุรกิจ
นิทานการเงิน เรื่อง...
มดกับตั๊กแตน
มดกับตั๊กแตนทำงานในโรงงานแห่งหนึ่ง ทั้งสองคนสนิทกันมากเพราะมาจากต่างจังหวัดเหมือนกัน ทั้งสองคนทำงานในตำแหน่งเดียวกัน เวลาว่างก็มักจะไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ
อยู่มาวันหนึ่งมดเห็นข่าวเรื่องหลายๆโรงงานเริ่มปลดคนงานและเอาเครื่องจักรเข้ามาทำงานแทน
เพราะความกังวล มดเริ่มเที่ยวน้อยลงและแบ่งเงินเก็บออมให้มากขึ้นเพื่อเตรียมตัว ตั๊กแตนเห็นเพื่อนเปลี่ยนไปไม่ออกไปเที่ยวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน เธอจึงแวะมาหามดที่ห้อง มดจึงได้เล่าเรื่องที่ไม่สบายใจให้เธอฟัง
ตั๊กแตนหัวเราะความหัวอ่อนของมด เธอบอกว่าข่าวที่มดเห็นนั้นไม่เกิดขึ้นเร็วๆนี้หรอก นักข่าวเห็นอะไรเป็นกระแสก็เขียนตามๆกันไปเพราะมันขายได้แค่นั้น ไม่มีอะไรการันตีว่าจะเกิดขึ้นกับทุกโรงงาน หรือต่อให้เป็นเรื่องจริง ก็อีกหลายสิบปีถึงเกิด อย่าตีตนไปก่อนไข้แล้วใช้ชีวิตให้สนุกดีกว่า ตั๊กแตนพูดอย่างมั่นใจพร้อมตบไหล่เพื่อน
แม้คำพูดของตั๊กแตนจะทำให้มดรู้สึกสบายใจขึ้น แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ยังคาใจ คำถามที่ว่า ก็ไม่มีอะไรการันตีเหมือนกันว่าสิ่งที่ตั๊กแตนพูดจะเป็นจริง
มดเลือกเก็บเงินสำรองของเธอต่อไป อีกทั้งยังขยันทำงานให้มากขึ้น เผื่อได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นจะได้ไม่โดนลอยแพ รวมทั้งเริ่มทำงานเสริมด้วยการทำข้าวกล่องขายเพื่อเพิ่มรายได้
ขณะเดียวกัน ตั๊กแตนก็ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่่าด้วยเงินทุกบาททุกสตางค์ของเธอต่อไป
เวลาผ่านไป 1 ปี ทุกอย่างยังเป็นปกติ มดและตั๊กแตนยังตื่นเช้ามาทำงานเหมือนทุกวัน ต่างกันที่มดได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนก ตั๊กแตนก็อยู่ตำแหน่งเดิม ตั๊กแตนยังแอบพูดเหน็บตามประสาเพื่อนว่า "เห็นไหม ข่าวที่ว่าหุ่นยนต์จะมาแย่งงานมันก็แค่ข่าวโคมลอยเท่านั้นแหละ"
เช้าวันต่อมา เจ้าของโรงงานประกาศปลดพนักงานครั้งใหญ่ เนื่องจากโรงงานส่วนใหญ่เอาเครื่องจักรมาทำงานแทนคนแทบจะหมดแล้ว ทำให้โรงงานของมดและตั๊กแตนต้องลดต้นทุนเพื่อให้สามารถแข่งขันในตลาดได้
เมื่อเครื่องจักรที่ทำงานอย่างไม่รู้จักเหนื่อยถูกเอาเข้ามาแทนที่ ทำให้คนงานถูกเลิกจ้าง ตั๊กแตนหน้าซีดเผือดเมื่อรู้ว่าแม้แต่มดที่ตำแหน่งสูงๆก็ยังหนีไม่พ้น เพราะเมื่อไม่มีคนงานมากเหมือนเมื่อก่อนก็ไม่จำเป็นต้องมีผู้ช่วยผู้จัดการอีกต่อไป
ตั๊กแตนจิตตกจนกินอะไรไม่ได้ไปหลายวัน เธอไม่คิดมาก่อนว่าสิ่งที่เธอมองว่าเป็นเรื่องตลกจะกลายเป็นความจริงขึ้นมา เธอเหมือนถูกลอยแพกลางมหาสมุทรโดยมีเพียงแค่ค่าเลิกจ้างก้อนหนึ่งให้ใช้ชีวิตต่อไปได้อีกแค่ไม่กี่เดือน
ในขณะที่มดนั้นแม้จะตกงานแต่ก็ยังมีเงินออมที่เธอเก็บมาตลอด 1 ปี ที่จะทำให้เธออยู่ได้อย่างน้อยอีก 6 เดือนและเธอยังมีรายได้เสริมพอประมาณจากการทำข้าวกล่องขายที่จะเป็นอาชีพชั่วคราวให้เธอในระหว่างหาทางออกให้ชีวิต
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
วิกฤติอาจเข้ามาได้ทุกเมื่อ สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ เตรียมตัวให้พร้อม ในขณะที่ยังมีเวลา
โฆษณา