23 ก.ค. 2019 เวลา 14:06 • ปรัชญา
ทำไมเราจะต้องพูดถึงแต่สิ่งที่เราต้องการ?
การกระทำเช่นนั้น​ เป็นลักษณะของเด็ก​ ดีๆนี่เอง​ มันเป็นความโง่อย่าง​หนึ่ง ทุกคนย่อมจะต้องเอาใจใส่ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ทุกคนเอาใจใส่ในความต้องการของตัวเองอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ความต้องการของคุณไม่มีใครเอาใจใส่เหมือนตัวของคุณเองหรอก
เพราะเราทุกคนเหมือนกันทั้งนั้น เราเอาใจใส่ในสิ่งที่ตนเองต้องการ
ดังนั้นวิธีเดียวในโลกนี้ที่เราจะจูงใจผู้อื่นก็คือจงพูดถึงเรื่องสิ่งที่เขาต้องการและบอกเขาว่าทำอย่างไรเขาจึงจะได้สิ่งที่เขาต้องการนั้นๆ
โปรดจำไว้ให้ดีว่า ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ถ้าอยากจะให้ใครคนหนึ่งทำบางอย่าง จงพูดถึงสิ่งที่เขาต้องการ เป็นต้นว่า​
ถ้าคุณต้องการไม่ลูกชายของคุณสูบบุหรี่ อย่าเทศนาเขา​ และอย่าพูดในสิ่งที่คุณต้องการ
แต่จงอธิบายให้เข้ารู้ว่าบุหรี่จะเป็นเหตุให้ทีมฟุตบอลที่เขาเล่นจะสู้อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้ หรือเขาจะแพ้การแข่งขันวิ่งเร็วทาง 100 เมตร
การกระทำเช่นนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่คุณควรจำไว้​
โดยไม่ต้องคิดว่าจะไม่นำมาใช้กับลูกของคุณ​ สุนัข​หรือแมวของคุณ​ ขอยกตัวอย่างดังนี้
วันหนึ่ง นักเขียนชื่อดังคนหนึ่งและลูกชายของเขาพยายามจะให้ลูกวัวตัวหนึ่งเข้าไปในโรงนา แต่คนทั้งสองกระทำไปด้วยความผิดพลาดเหมือนคนทั่วไป​ โดยนึกถึงแต่สิ่งที่ตนต้องการ
เขาและลูกชายฉุดลูกวัวตัวนั้น
เจ้าลูกวัวก็ทำอย่างคนทั้งสองคนทำเหมือนกัน: คือมันนึกถึงแต่สิ่งที่มันต้องการ
เหตุนี้เองมันจึงเกร็งขายืนเฉยและแสดงอาการดื้อไม่ยอมไปจากทุ่งหญ้า
สาวใช้ชาวไอริชผู้หนึ่งมองเห็นกิริยาท่าทากระอักกระอ่วนของคนทั้งสองที่ไม่สามารถจัดการกับลูกวัวได้ หล่อนจึงมาช่วย​ จริงอยู่ที่​ สาวใช้ผู้นี้ไม่มีความสามารถในทางแต่งความเรียงและแต่งหนังสือได้เหมือนนักเขียนแต่สำหรับกรณีนี้หล่อนรู้ถึงจิตใจของม้า หรือของลูกวัว ดียิ่งไปกว่านักเขียนเสียอีก
หล่อนคิดถึงว่าเจ้าลูกวัวต้องการอะไร: เหตุนี้เองหล่อนจึงแสดงความปรานีแก่มัน ในลักษณะแห่งผู้เป็นแม่, โดยสอดนิ้วมือเข้าไปในปากลูกวัว, และ
ขณะมันดูดมือของหล่อน หล่อนค่อยๆ จูงเข้าไปในโรงนาอย่างง่ายดาย
1
การกระทำของคุณทุกอย่าง​ นับตั้งแต่ถือกำเนิดมาสู่โลกเป็นเพราะคุณต้องการบางสิ่งบางอย่างนั่นเอง คุณคงจะสงสัยว่าการที่คุณบริจาคเงินให้กับสภากาชาดหนึ่งพันบาทเป็นความต้องการบางอย่างหรือเปล่า?
แน่นอนทีเดียว กฎอันนี้ก็มิได้รับการยกเว้นในการกระทำนี้ของคุณ
การที่ท่านบริจาคเงินให้สภากาขาดหนึ่งพันบาทก็เพราะคุณต้องการบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น คุณต้องการปฏิบัติตนให้ปรากฏว่าคุณ
มีความปรารถนาที่จะทำในสิ่งที่ดีงาม, ปราศจากความเห็นแก่ตัว, และเป็นสิ่งอันประเสริฐ
ถ้าหากคุณไม่ได้เกิดความรู้สึกต้องการทำบุญโดยมีความเสียดายเงิน 1,000 บาทของคุณคุณก็คงจะไม่บริจาคเงินจำนวนนี้ให้แก่สภากาชาดเป็นแน่ถูกแล้วอาจจะเป็นไปได้ที่คุณจำใจบริจาคเพราะมีเจ้าหน้าที่ที่ดีคนหนึ่งขอร้องให้คุณทำ
ซึ่งคุณตกอยู่ในฐานะ ที่ต้องกระดากอายถ้าปฏิเสธ อย่างไรก็ตามมีสิ่งที่แน่นอนประการหนึ่งในการบริจาคของคุณนั่นคือคุณบริจาคเพราะคุณต้องการบางอย่าง
ทำไมคนเดินตลาดหลายพันคนในวันนี้ จึงย่ำอยู่ตามทางเท้าด้วยท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงเนื่องจากหมดกำลังใจและมีรายได้ที่ต่ำ??
ทั้งนี้เพราะพวกเขาเหล่านั้นมักจะคิดถึงแต่สิ่งที่เขาต้องการนั้นเอง เขาเหล่านั้นไม่ได้คิดว่า
คุณและผมไม่ต้องการที่จะจ่ายเงินซื้อสิ่งใด
และถ้าเราต้องการซื้อบางอย่างที่จำเป็น เราจะออกจากบ้านและหาซื้อเอาเอง
เราต่างสนใจอย่างไม่รู้จักจบสิ้นต่อการขบคิดของปัญหาต่างๆของเรา
ถ้าหากว่าคนเดินตลาดคนใดสามารถจะอธิบายให้เรารู้ว่าการรับใช้ของเขาและสินค้าของเขาจะช่วยเราในการแก้ปัญหาของเราอย่างไร​ คนเดินตลาดคนนั้นไม่จำเป็นต้องนำของมาเสนอขายแต่เราจะไปซื้อเอง
เป็นธรรมดาของลูกค้าทุกคนมักจะรู้สึกในการซื้อของสิ่งต่างๆว่าเขาซื้อด้วยความอยากได้แต่ไม่ให้ซื้อเพราะความจำใจที่มีผู้มาเสนอขายให้
โปรดจำไว้ว่า​ "สิ่งแรก​ จงปลุกความรู้สึกของอีกฝ่ายหนึ่งให้เกิดความต้องการอย่างแรงกล้า​ ผู้ที่สามารถทำได้เช่นนี้โลกจะอยู่ข้างเขา​ ผู้ที่ทำไม่ได้จะเดินไปตามหนทางอันอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว"
Cr. หนังสือ​ How to win friends & Influence People โดย​ เดล​ คาร์เนกี
โฆษณา