พ่อลืมไป
โดย ดับลิว. ลิฟวิงสตัน ลาร์เน็ด
ฟังพ่อหน่อยลูกชายของพ่อ พ่อพูดในยามที่ลูกกำลังหลับ มือน้อยของดูข้างหนึ่งขนาบ อยู่กับแก้ม รับผมหยิกหยอยสีทองของที่เปียกติดอยู่กับหน้าผากที่ชุ่มเหงื่อ
พ่อแอบเข้ามาในห้องของลูกแค่คนเดียว
เมื่อสักสองสามนาทีมานี้เอง. ขณะพ่ออ่านหนังสืออยู่หน้าห้องสมุด, พ่อเกิดอึดอัดด้วยความรู้สึกเสียใจในการกระทำของพ่อ. พ่อมาหาลูกข้างๆ เตียง
อย่างคนที่กระทำความผิด
พ่อกำลังคิดถึงเรื่องอะไรต่ออะไรหลายอย่าง, ลูกชายของพ่อ พ่อโกรธลูก พ่อดุด่าลูก ขณะลูกแต่งตัวไปโรงเรียน เนื่องจากลูกเช็ดหน้ากับผ้าเพียงครั้งเดียว
พ่อด่าว่าลูกที่ไม่เช็ดรองเท้า พ่อตวาดเสียงลั่นด้วยความโมโหเมื่อลูกโยนอะไรต่ออะไรลงกับพื้น.
เมื่อตอนกินอาหารเช้ากับพ่อ ก็พบความผิดของลูกเช่นเดียวกัน, ลูกทำน้ำแกงหก กินมูมมาม ลูกเอาข้อศอกเท้าโต๊ะ ลูกทาเนยลงบนขนมปังหนาเกินไป
ขณะลูกกำลังจะไปวิ่งเล่นและพ่อออกจากบ้านเพื่อขึ้นรถไฟไปทำงาน ลูกหันมาโบกมือกับพ่อและตะโกน "สวัสดีครับ, พ่อ!" พ่อขมวดหน้า
และร้องตอบ "ยืนให้ไหล่ตรงหน่อยซิ!"
ครั้นแล้วเริ่มมีเรื่องขึ้นอีกในตอนเย็น ขณะพ่อเดินมาตาบถนน พ่อมองเห็นลูกกำลังคุกเข่าเล่นลูกหินกับเพื่อน ๆ พ่อเห็นถุงเท้าของลูกขาดเป็นรู พ่อทำให้ลูกขายหน้าเพื่ิอนด้วยการสั่งให้กลับบ้าน โดยออกเดินไปข้างหน้าพ่อ ถุงเท้ายาวราคาแพงและเนื่องจากพ่อต้องควักเงินซื้อมาลูกจะต้องระวังหน่อย!
คิดดูให้ดีชี ลูกรัก, คิดดูว่าคนทีเป็นพ่อแม่นี่แหละมีภาระอย่างไรบ้าง!
ลูกจำได้หรือเปล่าว่าต่อมาอีกในขณะพ่อกำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องสมุด, ลูกมาหาพ่ออย่างหวาดๆ พร้อมกับมีประกายปวดร้าวอยู่ในดวงตา? พ่อชำเลืองมองข้ามหนังสือพิมพ์, แสดงความเบื่อหน่ายรำคาญที่ลูกเข้ามายุ่ง, ลูกหยุดรีรออยู่ที่ประตู. พ่อพูดตะคอก "แกต้องการอะไร?"
ลูกมิได้พูดแม้แต่คำเดียว. กลับวิ่งตรงมาหาพ่อ, ทิ้งตัวลง, ใช้แขนทั้งสองของลูกโอบรอบคอพ่อไว้และจูบพ่อ. ซึ่งขณะจูบแขนเล็กๆ ของลูก
รัดพ่อแน่นเป็นการแสดงควมรักซึ่งพระเจ้ามอบให้บานเบ่งอยู่ในหัวใจของลูก
ความรักซึ่งความเฉื่อยชาเฉยเมยของพ่อมิได้ทำลายให้มันเที่ยวแห้งได้เลย.
ครั้นแล้วลูกไปจากพ่อ, พ่อได้ยินเสียงลูกขึ้นบันไดสู่ชั้นบน
แปลกมาก ลูกรัก ต่อมาอีกไม่นานหนังสือพิมพ์หลุดจากมือของพ่อ
พร้อมกับรู้สึกสะดุ้งกลัวอย่างร้ายแรงขึ้นในใจของพ่อ. พ่อเกิดนิสัยบางชนิดขึ้นมากระมัง?
ใช่แล้ว. นิสัยคอยจับผิดคอยดุดว่าลูก นี่แหละคือรางวัลของพ่อ
ที่ให้ลูกในฐานะลูกเป็นด็กผู้ชาย ไม่ใช่เพราะว่าพ่อมิได้รักลูก แต่เป็นเพราะพ่อมุ่งหวังจะให้ลูกซึ่งยังเป็นเด็กทำในสิ่งที่เกินวัยของลูก พ่อลืมคิดไปว่าอายุของลูกยังไม่มากเท่าอายุของพ่อ
และในอุปนิสัยของลูกปรากฏชัดว่ามีสิ่งดีงามและกตัญญูอยู่มากทีเดียว. หัวใจเล็กๆ ของลูกมีขนาดใหญ่เท่าแสงแห่งรุ่งอรุณซึ่งโผลขึ้นมาเหนือยอดเขายาวเหยียด ทั้งนี้แสดงให้เห็นโดยการกระทำด้วยความสมัครใจของลูกเองที่วิ่งปราดมาหาพ่อและจูบพ่อกล่าวคำราตรีสวัสดิ์. คืนนี้ไม่มีอะไรสลักสำคัญหรอก, ลูกรัก พ่อได้มาที่ข้างๆ เตียงของลูกในความมืด. และพ่อคุกเข่าลงด้วย ความรู้สึกกระดากอาย!
มันเพียงแต่เป็นสิ่งชดใช้ความผิดของพ่อเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นเอง;
พ่อรู้ดีว่าลูกคงจะไม่เข้าใจความหมายของสิ่งเหล่านี้ถ้าพ่อบอกลูกในระหว่างลูกยังไม่หลับ. แต่พรุ่งนี้แหละพ่อจะเป็นพ่อที่แท้จริงของลูก! พ่อจะเป็นเพื่อนที่ดี
ของลูก จะทุกข์ทรมานมื่อลูกทุกข์ทรมาน จะหัวเราะ. เมื่อลูกหัวเราะ, ถ้าหาก
พ่อเหลืออดเหลือทนอยากจะกล่าวคำพูดดว่าลูก, พ่อจะกัดลิ้นของพ่อ, และ
พ่อจะท่องในใจซ้ำๆ ซากๆ "ลูกยังเป็นเด็ก-เป็นเด็กเล็กๆ!"
ที่แล้วมาพ่อลืมคิดไปว่าลูกยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่. ครั้นเดี๋ยวนี้ ลูกรัก
พ่อเห็นลูกนอนขดอยู่บนเตียงน้อยๆ คล้ายจะเหน็ดเหนื่อยหมดแรง พ่อได้พบ
ความจริงว่าลูกยังเป็นเด็กเล็กดีๆ นี่เอง. เมื่อเร็วๆ นี้แม่ของลูกยังอุ้มลูก
ไว้ในอ้อมแขน, หัวของลูกพาดอยู่กับไหล่ของแม่. พ่อต้องการจากลูกมาก
มากจนเกินไป. เกินไปอย่างที่สุด
- 14
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
