จุดเริ่มต้นของการลาออก
ย้อนไปเมื่อปี 2013
cr.pixabay
รู้สึกเบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิต ที่ กทมมาสิบกว่าปี เบื่อ การนั่งรถเมล์ เบื่อต้องเบียดเสียดผู้คนบนรถไฟฟ้า เบื่อผู้คนที่เห็นแก่ตัว เบื่อเพื่อนร่วมงานบางคนที่พูดไม่รู้เรื่อง เบื่อที่มีแต่คนเอาเปรียบคนอื่น เบื่อคนที่ทำงานเอาแต่หน้า หน้าไหว้หลังหลอก สังคมที่คอยจับผิด ขัดแข้งขัดขากันตลอดเวลา เบื่อที่ต้องกินข้าวสวยแข็งๆไม่อร่อยเลย เบื่อที่ต้องกินอะไรซ้ำๆ ในช่วงเวลานั้น มีแต่ความเบื่อหน่าย
และประจวบเหมาะกับพ่อไม่ค่อยสบาย เลยมานั่งคิด เราเป็นลูกคนเดียว เราอยากดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า
จุดประกาย การกลับบ้านนอก แต่..... กลับไปทำอะไรล่ะ???
เอางี้ตั้งเป้าหมาย หาอะไรที่พอกลับบ้านนอก เราจะทำได้
เริ่มต้นด้วยการ คิดจะเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย เพราะสามีเป็นคนสุโขทัย
เมื่อมีเป้าหมายก็ลุย!!!!!
เริ่มจาก ชิมแม่งทุกร้านเลยในสุโขทัย
จากนั้นลองทำกินเอง พออร่อยให้เพื่อนชิม เพื่อนบอกโอเค อร่อย
ก้าวต่อไปหาทำเล
ลุยต่อ หาซื้อตึก สุดท้ายก็ได้ตึกมาจนได้ ใกล้ๆบ้านเลย ตอนนั้นคิดว่าทำเลโอเค ใกล้บ้าน ข้างๆมีโรงงานทำขนมปัง มีร้านค้าเปิดใกล้ๆด้วย น่าจะไหว ติดถนนใหญ่ ขายได้แน่นอน
คิดต่อ เห้ย มีร้านละ ผักหวานป่ากำลังฮิต ทำก๋วยเตี๋ยวใส่ผักหวานป่าดีกว่า อร่อยแน่
ลุยสิ รออะไร ศึกษาหาข้อมูลการปลูกผักหวานป่า จนได้ข้อมูลหนาแน่น เริ่มลุยปลูกเลยจ้า ในพื้นที่สวนของตัวเอง พื้นที่ 2 งานปลูกผักหวาน 180 ต้น พร้อมกับชะอม พืชพี่เลี้ยง ระยะเวลาที่จะโตก็ 3-4 ปีน่าจะพอดีกับตอนที่เราลาออก แต่ยังไม่พอ เราต้องมีเงินเก็บไปทำทุนที่บ้าน
ระหว่างทำงานประจำ ก็พยายามหาอะไรทำ แฟนทำงานกราฟฟิคดีไซด์ ก็เลยทำ wedding animation ทำได้สองงาน ทำต่อไม่ไหว นอนตีสองตีสาม ตื่นไปทำงาน กว่าจะกลับมาอีก เลยเลิกค่ะ ไม่รอด
ต่อมา ลองซื้อเสื้อผ้าเด็กมาขาย ครั้งแรกซื้อมา 10 ตัว ลองโพสขาย ไม่คิดว่าจะขายได้ แต่ขายเกลี้ยง จากนั้นเริ่มเพิ่มจำนวนขึ้นจาก 10 เป็น 20 30 40 ตัวต่ออาทิตย์ พอเราเริ่มขายได้มีฐานลูกค้าพอสมควร จึงเริ่มต้น เปิดร้านออนไลน์ และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเริ่มต้นวางแผนกลับบ้านที่ พะเยา อย่างจริงจัง แต่นี่แค่จุดเริ่มต้น ยังมีเรื่องราวอีกมากมายระหว่างทาง แล้วจะมาเล่าให้ฟังในตอนหน้านะคะ
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
