“เมื่อได้โจทย์บางอย่างมา”
จากที่เคยบอกว่าทำไม่ได้
กลับกลายเป็น เดี๋ยวลองดู
จากที่เคยบอกว่าไม่พร้อม ไม่ทำได้มั้ย
กลับกลายเป็น มา ทำเลย! ลองเลย
จากที่เคยกลัว
กลับกลายเป็น ไม่กลัว และกล้าลุยมากขึ้น
จากที่เคยไม่มั่นใจ
กลับกลายเป็น มาเถอะ เดี๋ยวจะทำให้ดู ทำเท่าที่ทำได้ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ขณะนั้นจะทำได้ก็พอ
ประสบการณ์แห่งความไม่รู้ ทำให้เรารู้มากขึ้น
เมื่อเจอเรื่องที่ไม่รู้ ผิดพลาดบ่อยๆ
เราจะเริ่มรู้สึกดีกับความผิดพลาด
เพราะเราได้รับประโยชน์จากมันเรื่อยๆ
ประสบการณ์ช่วยเพิ่มความมั่นใจ
เรามีความกลัวในวันนี้เพื่อลบล้างความกลัวในวันหน้า
ตอนแรกอาจกลัว แต่เมื่อทำไปเรื่อยๆ
ความกลัวก็แปรสภาพเป็นความมั่นใจ
เรายอมรับตัวเองได้มากขึ้น
ยอมรับว่าคนเราก็ผิดพลาดได้
เรื่องไหนยังแก้ไม่ได้ ก็เออ ไม่เป็นไร
เดี๋ยวมันก็แก้ได้
เกิดเป็นมนุษย์
มันสนุกตรงการหว่านล้อมจิตใจเรา
ให้ยอมรับและทำตาม “สมอง” อย่างเต็มใจ
เราเริ่มรู้ว่าจะปรับใจอย่างไรเมื่อท้อ
เราเริ่มรู้ว่าจะทำอย่างไรให้มีวินัยในเรื่องที่ตั้งใจไว้ว่าจะทำให้จบ
แต่ก็มีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
บางเรื่องก็เลือกที่จะปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น
เพราะจิตหากมันไม่เข้าใจ แล้วไปบังคับมันมาก
“มันจะทุกข์โดยไม่จำเป็น”
จิตเหมือนเด็กน้อย สั่งตรงๆมันไม่ทำหรอก
สมองรู้หมด แต่จิตไม่ยอม มันก็ทำไม่ได้
ถึงทำได้ ก็ทำได้ไม่เต็มที่ “นี่คือธรรมชาติของจิต”
ส่วนธรรมชาติของสมอง คือ”มันขี้ลืม”
หากจะไปถึงเป้าหมายได้ เราคงต้องย้ำประโยชน์ที่เราจะได้รับเมื่อทำเป้าหมายสำเร็จบ่อยๆ
อาจจะเป็นทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา
นึกถึงภาพความสุขหากทำเป้าหมายได้สำเร็จ
นึกถึงภาพเหล่านั้นให้ชัดเจน
ให้ภาพความสำเร็จเป็นเครื่องเตือนใจ
ให้จิตใจมีเหตุผลอยากจะทำสิ่งต่างๆต่อไป
ในวันที่หลงลืมจุดหมายของตัวเอง
ภาพในใจ สรรสร้าง ความจริง
ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกคน 🥰
Photo by Jeremy Perkins
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
